Organizations
Keywords

There are no Keywords that match this search

Danish Keywords

There are no Danish Keywords that match this search

Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords

There are no German Keywords that match this search

Place Mentioned

There are no Place Mentioned that match this search

Place of Narration
Narrator Gender
close
39 datasets found
Dutch Keywords: vrouw Narrator Gender: male Place of Narration: Kollumerzwaag
Yn 'e Koaten wenne in boer, dy syn frou kom to forstjerren. Op in kear gong hy de wei út, doe roan se njonken him. Hy sei: "Gean mar werom; ik wyt wol hwerst' om komste." Doe hat er datjinge dien, hwat er salang neilitten hie.
nl.verhalenbank.15730
Alde Japiks Fokje hat hjir wenne, dy hat ek yn 'e Koaten wenne. Dat wie in kaertlizter. Sa'n fyftich jier lyn gongen de jonge bazen dêrhinne. Wy forwachten in berntsje, doe gong ik nei Fokje ta om 'e kaert útlein to krijen. Myn frou rekke yn 't sikenhûs, doe't hja yn forwachting wie. Fokje sei: "Dat bern krije jim net thús. Ik ha 't bern fannacht yn 't...
nl.verhalenbank.37340
Yn Egypte wenne in man, dy syn wyfke forstoar, mar nei har dea kom se alle dagen by him. Hy helle de dûmny der by, dy't har oanspruts en frege hwat se bigearde. Oan dy dûmny joech se har bigearte to witen. De man foldie oan dy bigearte en it spoekjen wie dien.
nl.verhalenbank.15731
Doe't ik in jonge baes wie wenne der by ús yn Moarmwâld in âld wiif, Baeije. Dy gong foar in tsjoenster troch. It minske koe rekkenje noch skriuwe. Mar dy wienen der doe wol mear. Dêr siet ik as jonge in bulte, hwant ik wie kammeraet mei ien fan har jonges. Hja wie ús buorwiif sahwat. Doe't ik troude kaem ik yn 'e Falom to wenjen. Ik sei tsjin 't wiif:...
nl.verhalenbank.24713
Jierren letter wienen ik en myn broer us yn Kûkherne. Wy soenen dêr in stik lân meane. Dat wie tichte by 't hûs dêr't dat wiif wenne dat doe in boskje fodden wie. It wie moai gers, mar der roan in paed troch, dêr wie 't alhiel plat trape. It wie skande fan 't gers. Ik sei tsjin myn broer: "Dat hat dat âld-wiif dien. As ik har hjir seach, dan sloech ik har...
nl.verhalenbank.25182
Hjir wenne in âlde widner. Al gauachtich nei't syn frou stoarn wie sei er: "Myn frou hat hjir hjoed ek wer west." Hja kaem nou en dan by him.
nl.verhalenbank.37346
It is nou sahwat twa, trije jier lyn. Ik lei mei 't wiif op bêd, dêr op dat bêdsté. Doe kamen der midden yn 'e nacht trije froulju ta 't hûs yn stappen. Griet sei: Ik sjoch se net. Ik sei: Ik sjoch se wòl. Sy kamen oan 'e koai ta. Ik seach se dúdlik, Griet seach neat. Doe gongen se werom, en even letter wienen se fuort. Dat is trije nachten achter elkoar...
nl.verhalenbank.16996
Ergens de klaei oer stie in pleats. Dêr kom op in jountiid ris in frommes, dy woe dêr graech oernachtsje. Doe't se dêr in skoft sitten hienen, seinen de boer en 't folk sa tomûk tsjin elkoar: Wy fortrouwe dat minske net. Sy hat sa'n swier lûd. 't Kin wolris in keardel wêze. Doe helle de boer apels op. Hy smiet elk in apel ta. Doe sloech dat wiif ûnder 't...
nl.verhalenbank.25379
In omke fan my wie tachtich jier doe't er my fortelde dat er us in kear to murdejeijen west hie yn 'e boulannen. 't Wie op in nacht. Hy hie dêr in daem fornield trochdat der in murd yn in buis sitten hie. Dy buis hied er útgroeven, krekt yn 'e daem. Doe wienen der guon oankaem, in man en in wiif. Hy hie se allinne mar heard, hy hie neat sjoen. "Donders,"...
nl.verhalenbank.25191
Op 'e Sawnbulten wenne in âld bryk wyfke, dat kwealik roan. Mar likegoed, troch har swarte kunst wie se samar in ein út 'e reek. Har eigen man wie bang foar har.
nl.verhalenbank.15747
Yn 'e Koaten wenne ek in minske, dat tsjoene koe. Har man wie o sa skruten foar har, hwant sy seach mar even ien oan of dyselde wie bitsjoend. Sokken woarden dan siik en ûngedien en dan moest der in duvelbander oan to pas komme. Ut 'e Koaten wei gongen se wol faek nei Sied Harmens fan Feanwâlden, ek wol nei ien fan it Wytfean. (Jonge Jan?)
nl.verhalenbank.15753
To Eastemar wienen twa manlju oan it murdzjen. "Hark," sei de iene tsjin 'e oare, "dêr sjonge froulju." Hja dêr hinne, mar doe siet der in keppel katten yn 'e beam, dy't songen, krekt as wienen it froulju. It wienen echte sankjes, dy't se songen. De manlju setten it hurd op in rinnen.
nl.verhalenbank.15745
Twa feinten kommen us fan 'e froulju. Sy wienen to foet. Yn 'e Koaten roan der in frommes foar har op. By Geart Boersma gong se de homeije yn, doe woarde se samar wei, as wie 't yn 'e groun.
nl.verhalenbank.15755
Yn 'e Koaten spoeke ek ien, dy neamden se Jack de Rippert. Fral de froulju hienen it der net op stean.
nl.verhalenbank.15769
Oan it Wyldpaed seach men in âld wiif mei in bolkoer it lân oerfleanen. Sy fleach as kat troch it dak hinne.
nl.verhalenbank.15740
Der wenne in man yn Kollumersweach, dy hie lêst fan 'e katten. Op in kear wienen der mar even 12 katten tagelyk by him om 'e doar. Ien wie in gielen, de oaren wienen swart. De giele skeat er yn 'e hals. Alle katten naeiden doe út, mar in âld wiif út 'e buert krige it dyselde deis yn 'e hals. Sy hat noait wer goed west. Doe't se kom to forstjerren, wie se...
nl.verhalenbank.15742
In sekere Sake seach yn 'e Sweachster bosk hwat yn 'e beam. Doe't er tichterby kom, kom der in frommes ta de beam út. Sy sweefde it lân oer. Doe seach er hwa't it wie. Hy neamde har namme en fuort wie se.
nl.verhalenbank.15757
Op in kear kom ik fan 't spoar yn 'e Westerein. 't Wie sahwat alve ûre op 'e joun en ik hie sa'n 200 meter roan. Liuwe wie by my. Doe hearde ik dêr de stim fan in frommes, dat klonk aeklik. Ik sei: "Hark ris , sa giet Bouke Minke to kear. (Dat wie it wiif fan Bouke de Jong) In pear dagen letter forsûpte har bern op itselde sté dêr't wy Minke kleijen heard...
nl.verhalenbank.17010
By Harm v.d. Berg, hjir oerdwars, forskynde in fremde kat. Doe't Harm it dier gewaer woarde, joech er dy kat in opdonder. Doe hie der de oare deis in frommes west, dy hie hwat oan 'e hals mankeard. 't Wie in frommes út dizze buert. 't Wie in tsjoenster.
nl.verhalenbank.29539
Froeger wienen wy oan 't flaechs braekjen. Myn broer en ik moesten altyd ús heit en mem helpe, dan koenen wy deis in kwartsje de man fortsjinje. Heit hie in izeren slypbrake, wy hienen in houten brake. Elke bundel dy't wy makken woech seis poun en twa ûns. Mem kaem der noch by. Dy hie in lear oer de knibbel. Hja moest de lêste skjûden (?) der mei 't mes...
nl.verhalenbank.29511
35