Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Narrator Gender
It wie yn 't bigjin fan ús trouwen. Myn man wie yn Dútslân oan 't wurk. Ik wist noch net hwannear't er thúskomme soe.
'k Siet op in joun by de tafel. Dêr stie myn man foar 't glês, in bytsje roungear. Hy hie roetswart hier en in swarte snor. Sa stie er foar 't glês to sjen.
Ik draeide my even om. Doe't ik wer seach, wied er fuort.
"Nou komt Kei gau thús,"...
nl.verhalenbank.22017
Hiltsje hie soks al oan har, doe wie 't noch mar in fanke. Doe seach se al dingen dy't letter gebeure soenen.
nl.verhalenbank.22016
Op in kear doe hienen wy ús hûs forkocht. Mar wy hienen noch net in oar hûs, dat wy wisten net, hwer't wy de maeijes komme soenen.
Hiltsje kaem by my. Wy wennen doe noch oan 't Wyldpaed. Hja woe wite of wy al wer in hûs hienen.
"Hast al plak?" frege se my.
Ik sei: "Né. Kei is der om fuort. 'k Wyt net hoe't it komt."
Kei bleau wei. Hiltsje gong op 't lêst...
nl.verhalenbank.22014
Op in kear kaem myn suster Hiltsje by my, doe siet myn dochter ek by ús yn 'e hûs. Dy hie in poppe oerwoun. Dêr hie se net in man foar. 't Like dus net sa aerdich foar har. Sy wie hwat fortrietlik.
Doe sei Hiltsje tsjin myn dochter: "Nou fanke, dû hoechst net muoilik to wêzen, hear. Dû krigest it hiel bêst."
En 't is ek sa kaem. 't Giet har nou hiel goed...
nl.verhalenbank.22015
Ik siet froeger bot yn 'e earmoed. 'k Hie trettsjin bern, twa wienen stoarn. 't Kaem o sa krap om.
Op in kear kaem myn suster Hiltsje by ús (= H. Reitsma- Wijbinga, Koaten B65-267, 273, 274, 280)
Doe't se wer fuortgong brocht ik har in eintsje. Doe lei se my de hân op 't skouder en sei: "Hiske, dû hast dyn greatste earmoed hawn, hear!"
Hja hat it goed...
nl.verhalenbank.22013
By pake en beppe to Jistrum hat us in man west, dy moest stelle. 't Wie in sekere Japik Ingberts.
Sy wosken by pake en dy in koperen earnamer.
Japik Ingberts kaem by harren. 't Wie in aerdige keardel. 't Wie al hast tsjuster en 't ljocht hie op matten. De blinen moesten fan bûten ticht.
"Ik sil jimme blinen wol even ticht dwaen", sei Japik Ingberts. Mar...
nl.verhalenbank.23425
Op in nacht moest ik der ôf to pisjen. Doe't ik de pot krije soe, koe 'k my ynienen net mear forroere. Ik moest sjen. Doe stie der in deafet by my yn 'e keamer, tsjin 'e muorre oan, tsjin my oer. Ik gong nei Tseard ta (har man), dy't op bêd lei. Ik sei: "Tseard, ik ha ús skeiding ek sjoen."
"Hâld dy stil en praet dêr net oer", sei Tseard. 't Wie sawn jier...
nl.verhalenbank.20104
Nachtmerjes, plichte ús mem to sizzen, dy kinne troch 't gat fan in flesse hinne. Men kin se 't bêste keare mei roggemoal. Hwant rogge is heilich.
It wie yn 'e simmer en tige soel. Doe't it bêdgongerstiid woarde, sei heit: "Ik gean oer de flier lizzen, 't is my to binaud yn 't bêdsté."
't Wie ljochtmoannewaer en heit koe alles bûten sjen. Doe seach er...
nl.verhalenbank.20110
Yn 'e Houtigehage wienen twa froulju by elkoar to praten. De iene hie in koeke meinom. It minske dêr't se to praten wie, traktearre dêrfan.
Foar harsels snie se in stik ôf mei noch in hiel lyts stikje. Dat lytse stikje iet se op. It greate stik die se tomûk yn in slútkoer, dy't oan 'e souder hong.
"Hwat ha jo jou koeke gau op", sei it minske, dat dêr to...
nl.verhalenbank.20099
Ek us in kear doe sieten de plysjes achter him oan. Japik Ingberts siet by in boer op it potrak - dat wie in peal mei in rad - en hâldde in praetsje mei de frou.
"Kenne jo Japik Ingberts ek?" frege de frou. Hwant dêr wie se binaud foar.
"Nou," sei er, "dat ik him net ken, kin 'k net sizze. Mar hy sit al op it rad, hear!"
Doe wie de frou gerêst.
nl.verhalenbank.23426
Tsjallings Gjertsje fan 'e Falom wie in echte tsjoenster. Kij holp ris op in kear ús buorman yn 't hea. Doe sei dy buorman op in moarntiid tsjin Kij: "Helje even fiifentwintich takken by Gjertsje wei." Kij farde nei har ta mei de skou.
Doe't hy der wie rôp er har by de namme. Doe kom se by him, mar it hie sa raer like. In pear egen, hy soe earst wer fuort...
nl.verhalenbank.33433
Ik en myn man ha twa jier yn in wein wenne. Doe sei er us op in moarn: "'t Is hjoed Drachtster merke, dêr wol 'k hinne."
't Wie sutrich waer. Ik sei: "Hwat silst dêr hinne dwaen." Mar hy sette syn sin troch. De jouns stie 'k út to sjen. Op 't lêst, dêr kom er oan. Heal bisopen.
Wy sieten even. Doe sei er: "Ik ha yn 'e waarseggerije west. Ik en Durkje...
nl.verhalenbank.20114
Hjir yn Twizelerheide wenne âlde Piters Willemke. Dat wie ek in âld tsjoenster. Se seinen altyd, dy fleach op 'e biezemstok troch de loft.
Op in kear doe wie Willemke fuort. Doe lei har binnenste op bêd. 't Wie krekt as wie 't in pounse dy't dêr lei.
Ek in kear doe wie Willemke siik. Doe wekken se by har. Doe soenen se nei har sjen, doe lei dêr in pounse...
nl.verhalenbank.33430
By de Boelensloane wie in hiem mei in hage. Dêr siet in gat yn dy hage, dat koenen se noait ticht krije. Hwat se der ek yn planten, it gong altyd dea. It gat koe noait ticht.
Op in kear stie der in frommes yn dat gat.
Hja sei tsjin 'e frou dy't dêr wenne: "Durft gij wel sterven?"
"Jawol", sei dy.
"Dan is uw rustplaats hier", sei doe dat minske wer.
Doe...
nl.verhalenbank.20118
Myn man syn heit kaem to forstjerren. 'k Wie op 'e bigraffenis. Doe't wy fan 't hôf werom wienen, hearden wy in hiele plof. Krekt as wie der in rút ynsmiten of in buordtsje út 'e diggelkast del kaem.
Mar doe't wy seagen, wie it de spegel, dy't oer de kachel hinne fallen wie. Hy lei yn alle diggels op 'e groun.
Ik sei: "Nou komt der in sippe deaden yn seis...
nl.verhalenbank.21987
Mem hat us by in kaertlizter yn Ljouwert west. Dy hat tsjin mem sein: "Hwat krije jo in swier jok to dragen, frou. Mar hâld de moed der yn."
Mem hat heit al jong forlern. Sy bleau sitten mei njoggen bern. Hja hat it o sa swier hawn.
De lju gongen ek wol nei Thomas' Clare, mar dy koe 't sa goed net. Dy seach yn 't kofjedik (anderen vertellen dat ze kaarten...
nl.verhalenbank.22120
Us mem har heit seach us in kear yn 'e swarte spegel. Dat wie mei Ljouwerter merke. Doe seach er dêr yn in wyfke, mei 't iene eech heal ticht.
Pake sei: "Dy wol 'k noait fan myn leven ha."
Mar de man fan 'e tinte sei: "Unthâld it mar. Dit wurdt jou frou."
Pake krige gedoente mei har. En hy hat har krigen. 't Hie him noait hindere, sei er, doe't er har...
nl.verhalenbank.22133
As in âld minske froeger in doek om 'e holle hie dan gong se foar in tsjoenster troch.
nl.verhalenbank.23417
Us mem en dy hienen kunde, dy hienen in dochter, dy wie siik.
Hja is sawn en twintich jier woarn, doe stoar se.
Sy lei altyd op bêd, ûnder in plat dak. As se der middeis even ôf wie en 't bêd waerd opmakke, en sy woarde wer op bêd lein, dan wie 't krekt as sprong der hwat fan it plat dak ôf. Sy hearde it elke kear en op in kear doe sei se it tsjin har...
nl.verhalenbank.22130
Kij wie yn Dútslân oan 't wurk. Ik wie allinne thús en doe soe 'k op in joun nei Kij syn mem ta. 't Wie donker, mar ik koe wol sjen. Ik hie in line achter hûs spand. De iene linepeal stie foar de reed oer. Doe't ik dêr oan ta wie stie dêr in minske, alhiel yn 't wyt. Ik bin werom gong yn 'e hûs.
De oare moarns bin 'k nei Kij syn beppe ta gong. Dy sei, ik...
nl.verhalenbank.33514
