Datasets - ISEBEL

Vroeger mos er snachs bé’j ’n dooie gewaakt worre. Da deje minse uut de burt of goeie kennissen of niet-noaste familie van den dooie. Altied met zien tweeë. Want allinnig dörfde da de meste minse nie. ’n Schoenmaker zèj altied, da hé’j da bes alleen dörfde. ’n Poar grappemakers zèje: “We motten ’m er es tussen neme. As één van ons zien eige dood hil en...

's nachts

nl.verhalenbank.50455

Datta [van de weg afzetten] vroeger gebeurde, heddik duk zat heure vertelle. Mar ik heddet eiges nooit gezien. En ’t is mien ok nooit overkomme.

afzetten

nl.verhalenbank.50469

Ze zeie vroeger wel es: ’n Berich vur twoalf uur is ’n goed berich. Noa twoalf uur is ’t ’n slech berich. Bijvoorbeeld bij ongelukken of ziektes.

nl.verhalenbank.50468

Ja, van kankerpoppe hebben we duk zat gehörd. Ze hadden ’t er vroeger altied over. Bij bultjes en ontstekingen, die wa lang duurde, waren de minse al drek bang vur kanker. Ze hoalde dan bij de kankervrouw of -kjel popkes. De inhoud mos op te zieke plek geleid worre. En de patiënt mos drie dagen en nachte wakker blieve. Aandre mossen er dan bij waken, dat...

alternatief

nl.verhalenbank.50242

Op Burkesdam ien Hulhuze tussen den diek en ’t Hof, zat vroeger soaves duk ’n heuske. Da zèje ze tenminste. Da ding kos ge nooit kriege. ’t Liep ow egol vör de vuut. En as g’er dan overhèr wou stappe, wier ’t drek grotter. De gebruurs Derks, die op ’t Hof wonde en tien joar ouwer ware as ik, durfde soaves beslis nie over den dam hèr. En zeker nie, as ze...

angst

nl.verhalenbank.49673

Vroeger motten ’r ien Gendt bar zunige boere gewond hemme. As ze hout ien den hèrd gooide, vloog er noa twee dage nog ’n uul uut. Zo hard stokte ze! Mar ien Barneveld ware ze nog veul zuniger. Doar vloog ers veertien dage lotter den uul uut ’t braandende hout.

boeren

nl.verhalenbank.50444

Vroeger drèjde ze ’n spiegel aanders um, as ’r ’n dooie in huus was. Of ze dejen ’r ’n doek umhin.

andersom

nl.verhalenbank.50450

Da [van de weg af gezet worden] gebeurde vroeger duk. Mar alleen soaves en snachs. ’t Was vooral gevoarlijk midden op de weg te lope, ien de hoefslag. Stève Geveling is, as ie soaves over den diek gieng, inkele keren d’raf getrokke en onderon neergezet. Sommige minse zage snachs ’n liekstoatsie onkomme. Mar aand’re, die erbé’j ware, zage niks. En as ge...

avond

nl.verhalenbank.49667

As ’r ’n kalf zou komme, mos ge nooit ’t hok vur ’t beesje kloar make, veurdat ’t gebore was. Moeder zèj: “Anders kan ’t bé’j ’t kalve wel es nie goed goan”.

beestje

nl.verhalenbank.50451

De minse hadden ’t vroeger ok wel es over de St. Hubertusjach. Da was ien de kersnach. Dan verschoten de sterre van links en rechs. En er was veul lève, groot rumoer, ien de loch. Er wier ok geroepe: “prr...prr...partoe, partoe”, net as bé’j ’n driefjach.

drijfjacht

nl.verhalenbank.50323

As ouwe minse ’t over den ouwe tied hemme en zegge: “Vroeger was ’t zo, vroeger deje ze dat”, zegge d’aandre nou nog duk: “Vroeger, vroeger liep de weg over de kopwillige”. Misschien kan da zo verkloard worre. Vroeger stonne langs de wège veul knotwilge. Ien ’t Gendts; “kopwillige”. En die ware bovenon zo uutgegroeid en ze stonne zo dich bé’j elkoar, da...

aangegroeid

nl.verhalenbank.50445

D’r vloge vroeger soaves duk lichjes over ’t veld. ’t Was gevoarlek ze achternoa te goan. Veural ien ’n bos. Ge kos dan gemekkelijk verdwoale. De minse zeie wel, da die lichjes de ziele ware van doodgebore kiender, of van kiender, die gaauw noa de geboorte gestörve ware, vurda ze gedup ware.

achterna

nl.verhalenbank.50486

Uut de verhoale doarover bliekt, da vroeger de eerlijkheid diep ien de minse zat. Zij, die nie eerlijk ware, bijvoorbeeld minse, die hun schuld nie betoald hadde of geleend geld nie teruggegeve, krege gen rus ien ’t graf. En dan kwame ze er uut en wiere dör de minse gezien.

betalen

nl.verhalenbank.50243

Kankerpoppe ware ongevèr een vingerlid lang. ’t Was ’n klein pekske, woar iets inzat tege kanker. Mar wa da was, wis alleen de kankervrouw of kankerman. ’t Was hun geheim. D’r ware, gleuf ik meer kankervrouwe dan - manne. Um ’t pekske zat ’n duukske en ’n klein rond döske. De kankervrouw mos ers wete, of ’t wel kanker was. Ze mos ers zien, of er zaadjes...

alternatief

nl.verhalenbank.50241

Vroeger wier d’r veul over werwolve geprot. Zo’n werwolf sprong iemand, die soaves loat opte weg was soms opte rug. En dan wiertie al zwoarder en zwoarder. Zo iemand kos ’m hos nie mer drage. En hé’j wier woaternat van ’t zweit. As ze bé’j huus kwame, gieng de werwolf van de rug af.

's avonds

nl.verhalenbank.50490

We wonde vroeger ien Haldere. Bé’j ons ien de burt gieng iemand dood. ’t Was nog de gewoonte, da dan de minsen uut de burt vur de begreffenis zörgde. D’r mossen ’n man of ach zien vur ’t drage van de kis. En volges de ouwe gewoonte zoue die allemol ’n zwarte hoge hoed op hemme. Een van de burluj ston bekend as ’n sort ziener. Hé’j kos al veuraf zien, hoe...

acht

nl.verhalenbank.50484

As ge vroeger ’n ontstèking had bijvoorbeeld on ’n vinger, dan leie ze d’r wel es ’n lelieblad of ’n trèjwègeblad [grote weegbree] op. En dan deje ze ’r ’n duukske um. Da mot heel goed geholpe hemme. Bé’j roos ien de mond, zette moeder kamillethee en die mosse we drinke. Of ’t hielp, weet ’k nie mer. Op ’n braandwond wier duk ’n plukske huier geleid, da...

beter

nl.verhalenbank.50453

D’r was vroeger iemand, die al wèke van te veure kos zien, dat er ’n huus zol afbraande. Hé’j zag dan ’t huus duidelek braande. Hé’j zei wel es tegen iemand: “Gé’j braandt dan en dan af en zo en zo”. En dan gebeurde ’t ok.

afbranden

nl.verhalenbank.50485

Van hekse op ’n zeef het ik nooit gehörd. Mar wel zèje ze vroeger wel, en misschien nou nog wel:" Hé’j gieng ’r mè ’t zeef op uut”. Da woj zoveul zegge as: “Hé’j gieng iets doen, wad’n aander nie hoefde te weten”. As ze bijvoorbeeld iemes vroage: “Wor goj hin?” en hé’j wil ’t nie zegge, geftie wel as antwoord: “Ik goj er mèd’t zeef op uut”.

ergens heen

nl.verhalenbank.44736

Berkeley

Meertens Institute

Sagnagrunnur