Organizations
Keywords

There are no Keywords that match this search

Danish Keywords

There are no Danish Keywords that match this search

Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords

There are no German Keywords that match this search

Place Mentioned

There are no Place Mentioned that match this search

Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
close
26 results
Organizations: Meertens Institute Dutch Keywords: vroeger
0, vroeger was d'r nog een vent. Die woonde in de Achtersloot. En toen wier de begrave en toen ze terugkwamme van de begrafenis, toen zat ie bij de haard. Toen hebbe ze 'm opgepakt en naar de Amersfoortse hei gebracht. Dat was al vijftig jaar geleje. En hij mocht ieder jaar een hanetree vooruitkomme. 't Was een tovenaar! Hij kon nooit wijer weer naar huis...
nl.verhalenbank.72708
Bij ons in Moordrecht daar had je vroeger enkele van die mensen, die werden aangeweze als tovenaar of heks. Daar gingen ze voor naar de toverdokter, want ze dachten dat ze betoverd waren. D'r was een man, die was van toverij beschuldigd, een ouwe touwslager, hij had van alles gedaan, as d'r wat gebeurde, dan kreeg hij de schuld. Nou woonde die op die ouwe...
nl.verhalenbank.72862
Je had hier in Langerak vroeger een tovenaar, Aai de tovenaar. Hij was een liefhebber van vogels. Hij kwam altijd fluitend de kamer binnen. Dan keek die eens naar de vinkies. Nou woonde d'r hier in de buurt ook een vrouw, die een bietjie lichthoofdig was, een bietjie bijgelovig. Affijn, Aai die komt daar binnen en die vrouw wordt niet goed bij d'r hoofd....
nl.verhalenbank.50943
In Langerak had je vroeger een tovenaar. Die gaat op een dag met een paar kameraads op de Poort* naar de kermis. Ze hebben een roeiboot. Ze willen gaan varen naar de overkant. Ineens blijft die roeiboot staan. Ze roeie d'r eige bekant kapot. Ze konden niet overkommen. Toen is die kerel, die kon toveren, zelf gaan roeien. Toen ging het wel. Zijn schuld...
nl.verhalenbank.50951
Vroeger was d,r iemand die zee: ,,Ik ben wel is bij ene mens geweest, die 't kon late waaie. Da was in Wijk en Aalburg. Hij zat in huis en liet 't waaie, hij liet zo hard waaie dat de juttepere van den boom viele. De mense ware bang van 'm!
nl.verhalenbank.125530
Heksenmeester bevrijdt koeien die door de schuld van een heks geen melk meer geven Toon van der Wielen was vroeger hier de meest bekende heksenmeester. Hij heeft veel mensen geholpen, maar toch had ik het er niet mee. Bij Palmans hebben ze hem ook eens laten komen omdat sommige koeien opeens geen melk meer gaven. Ze verdachten een vrouw uit de buurt er...
nl.verhalenbank.35699
Froeger hienen de measte minsken om ús hinne duveldrek ûnder 'e drompel foar de tsjoensters.
nl.verhalenbank.23423
Yn 'e Westerein hienen de minsken froeger allegear duveldrek ûnder 'e drompel. Dat dienen se om gjin tsjoensters yn 'e hûs to krijen. Sy hellen it út 'e apteek.
nl.verhalenbank.21535
Ik heb duk gehörd, da dat vroeger wel gebeurde. Mar ik het ’t nooit meegemakt. Ze zèje vroeger wel, dat sommige minsen da koste: aander minse van de weg af zetten.
nl.verhalenbank.50379
Swarte katten binne tsjoensters. As der froeger in swarte kat op 'e daem siet, doarsten de measten dêr net lâns.
nl.verhalenbank.20707
Hjir wienen froeger in hiel soad tsjoensters. As in minske mar in doekje om 'e holle hie, dan wie 't al in tsjoenster.
nl.verhalenbank.23702
Ik het wel es gehörd, da vroeger iemand ’n aander stil kos loate stoan. Hé’j wier dan zo stief, dat ie niks mer kos. Zo iemand kos ok wel ’n pjed stil loate stoan.
nl.verhalenbank.50315
Ja, en dat was die zelfde toverheks, d'r woonde hier vroeger een ouwe boer, hij gaat naar z'n land toe in de Vlist en inene valt ie zo maar in het water. Door dat wijf. Ze komp naar buite toe. "Ben je nog nat?" vraagt ze mit een heel lief stemmegie. ,Ja, krengeslag, dat is jouw kunst!", zee die boer.
nl.verhalenbank.72630
Foar tsjoenen wienen se eartiids yn Jobbegea tige bang. De lju makken in gatsje yn 'e drompel en dêr dienen se duveldrek yn. De bern droegen duveldrek op 't boarst. As de bern bitsjoend wienen gong men nei Murk gûchlem, de duvelbander fan de Knipe. Bitsjoende bern dy't stoaren, bleauwen slop. Ek in tsjoenster wurdt net stiif, as se dea giet.
nl.verhalenbank.21021
Toveren Ik hè wel us geheurd da heel ouw miense oe konde verándere in biste. Mar da hedde teguswurdig ok nog wel. D'r wont 'r in in Tilburrug, die kan oe laote mauwe en kruipe da ge d'r zelluf niks an kunt doen. Die kan ok nog veul mir tovere, zoas dufkus uit 'ne sjaol.
nl.verhalenbank.41553
Vroeger, da vertelde gromoe en die moes naar den toverdokter. Ze kreeg een drankje. Ze moest de medicijne zo goed wegstoppe, da drankie in de kast, da de heks d'r nie bij kon.
nl.verhalenbank.72835
Tsjoensters wienen hjir froeger wol. Hja tsjoenden by oare minsken krânsen fan fearren yn 'e kessens. Bern mochten fan in tsjoenster noait hwat oannimme en opite. Krigen se in apel of sa en dy leinen se ergens del, dan foroare dy yn in pod. In pod is feninich. Hie sa'n bern dy apel opiten dan hie 't bitsjoend west. In tsjoenster foroare har wol faek yn in...
nl.verhalenbank.27994
Mensen die anderen stijf konden laten staan, die had je vroeger hier ook. Daar moest je voor oppassen. Hij moest je aanraken, anders gebeurde er niks. Als hij je aanraakte, dan liet die je stijfstaan, net zolang tot die 't commando gaf, dat je weer verder kon gaan.
nl.verhalenbank.127795
Vroeger was er een man met een toverstokje. Dat was een zwart stokje van zo'n vijfendertig cm. lang. Als hij je daarmee aanraakte, dan bleef je stijf staan. Daar moest je voorzichtig mee zijn. Hij kon maken dat je je hand niet meer open kon krijgen, of dat je ogen open bleven staan en als je mond openstond dan bleef dat ook zo.
nl.verhalenbank.127802
Je had hier in de buurt vroeger een boer en die nam op een dag een nieuwe knecht. Die knecht, die moest gaan aardkruie. Maar wat deed die? 't Was warm weer en.hij nam d'r z'n gemak is van. Hij ging legge slape op 't land. Toen komt die boer om zes uur en die ziet die slapende knecht. Schelden en tekeergaan: ,Je krijgt ontslag". Maar die knecht staat op en...
nl.verhalenbank.72687
36