Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Narrator Gender
As de klok deadsk lette, sei myn suster, dan hong der in deaden oan 'e bingel. As de eksters om 't hûs hinne skatteren, wie dat in faei teken.
nl.verhalenbank.17672
Op 'e Krúswei yn 'e Harkema seach Fokke Veenstra midden yn 'e nacht in lykstaesje. Oan it folk dat achter de lykwein roan koed er sjen dat it lyk fan ien fan 'e buorlju wie. In wike letter stoar syn buorman.
nl.verhalenbank.32223
Doe't ik in jonge wie wennen wy op 'e Bulten yn 'e Harkema. Op in kear wie 'k mei mem bûtendoar, doe sei mem: "Sjoch, Piter Schievink syn hok stiet yn 'e brân." Ik seach it like dúdlik as mem. Mar it wie sa net.
Trije wiken letter brânde it op.
nl.verhalenbank.28079
Wy wienen foar de poepen oan 't wurk yn 't Joadefjild oan dizze kant Mearum. 't Wie yn 'e oarloch. Doe kom der in ekster op ús ta, dy bleau op in pear meter fan ús ôf.
Wopke Hoekstra, in maet fan my, sei: "Der komt aenst hwat to dwaen." Hwant dy ekster skattere mar. Hy woe hwat fortelle. Gjin healûre letter kommen der greate weinen oan fan 'e poepen. Dêr...
nl.verhalenbank.28086
Myn broer Brucht siet by syn frou yn 'e hûs. Se wennen doe noch oan 'e Bethlehemsreed, hjir flak by. 't Wie noch ier yn 'e moarn. Doe sei er tsjin syn frou: "Hjir komme aenst mannen mei glêdde petten op. 't Lykje wol plysjes."
Dyselde moarns, om healwei tsienen stie it hûs fan achteren yn 'e brân. Doe kommen de brandspuitmannen delsetten. Dat wienen de...
nl.verhalenbank.37831
Hjir oan 'e Fjouwer Roeden wenne âlde Tsjerk van der Veen, yn 't lêste húske, it tichtste oan 'e Rottefalle. Dy seach op in kear dat der in kiste by him yndroegen woarde. Hy tochte: "Dy is foar my sels." Hwant hy hie 't oan 't hart.
Mar even letter stoar syn frou. De kiste kom op itselde plak to stean dêr't hy him sjoen hie.
Doe't Antsje al in skoftsje yn...
nl.verhalenbank.28087
Yn 't hûs, dêr't wy nou yn wenje, hearden wy even foardat it fan binnen fortimmere woarde, yn 'e nacht hyltyd getimmer. Dat wie foartjirmerij.
nl.verhalenbank.28078
Myn broer Sytse Taekema wie us op in joun mei in freon by Piters Jantsje oan 'e Gielewyk. Doe sei er tsjin syn kammeraed: "Jow even hwat rûmte." Mear sei er net.
"Hwat bistû healwiis, hwerom matte wy oan 'e kant gean?" sei syn kammeraet. Mar Sytse woe 't net sizze. Letter hat er it forteld. Der gong doe in lykstaesje foarby. De regenkleden fan 'e froulju...
nl.verhalenbank.17698
It is sahwat sechstich jier lyn, doe wenne hjir in skuonmakker. Deis wied er altyd oan 't skuonmeitsjen en jouns brocht er de skuon bylâns op 'e karre. Syn dochter Jeltsje gong dan faek mei.
"Op in joun," fortelde Jeltsje, "rieden wy op it rjochte ein tusken Boelensloane en Blauhûs. Doe woenen de hounen ynienen net in stap fierder gean. Heit sei: - Kom...
nl.verhalenbank.32418
Froulju gongen froeger wol foar de swarte spwegel stean op 'e merk yn in tinte. As se de kiste krigen to sjen, dan soenen se net trouwe. Meastal krigen se it portret fan 'e takomstige man der foar en sy waerden ek gewaer hoefolle bern se ha soenen. De froulju seinen der in spreukje by op, dat sa bigong:
Laat mij de man eens zien (dêr't se mei trouwe...
nl.verhalenbank.19306
Op in joun wienen ik en myn wiif Marijke bûtendoar hjir op it Wyldfjild. 't Wie stil waer, wy stienen op 'e rûmte. 't Wie stjerhelder.
"Stil us even", sei 'k. "Hark, der binne guon oan 't timmerjen."
"Dat kin net", sei Marijke.
"Nou," sei 'k, "hear dan us, der wurde balken delgoaid."
Hja hearde it ek.
Ik sei: "Ik gean dat út, ik wol 't wite." 't Wie...
nl.verhalenbank.24905
As jonkje moest ik op in moarntiid de molkbus nei de wei bringe. 't Wie droech en moudich.
Doe seach ik in stik of hwat rounten yn 't sân op 'e reed.
't Wienen de printen fan hoefizers.
"Kofjedrinke!" rôp heit, mar ik sei: "Sjoch, hjir hat in hynder west."
"Ja," sei heit, "it binne dúdlike spoaren. Mar hoe kin soks?" De hjerstmis ha wy in kedde kocht op...
nl.verhalenbank.24911
Wy seagen hjir froeger faek wylde lantearnen. Dat bitsjutte hwat, mar hwat it krekt bitsjutte wisten wy net.
nl.verhalenbank.37776
Fjirtich jier lyn kom ik op in moarn op 't wurk. Doe kom Wibe Doetsjes op my ta en sei: "Jonge, hwat wie ik fan 'e moarn yn 'e war om dy."
"Om my?" sei 'k.
"Ja, om dy. Dyn hûs stie yn 'e brân", sei er.
"Dan wie 't niis al wer út," sei 'k, "hwant ik kom nou krekt fan hûs."
"Ik ha 't brânnen sjoen", sei er. "Ik koe de lôge troch de popelieren beammen hinne...
nl.verhalenbank.24907
It is nou krekt seis en tritich jier lyn. Wy wennen yn Koatstertille. Myn wiif koe dy nachts net sliepe. Sy sei: "Der rint hyltyd ien om hûs hinne. Krekt as rint dyselde hoasfuotling." Hja hat de hiele nacht net slept.
Om fjouwer ûre yn 'e moarn kom har broer by ús. Hy sei: "Us Tryn en dy's jonkje is fannacht oerriden woarn troch in molkwein." 't Gebeurde...
nl.verhalenbank.28330
Doe't de oarloch fan 1914 op '18 útbruts hie Boardzer Bruining in fisioen. Hy stie boven op 'e skerne en rôp: "Ik sjoch allegearre bloed! 't Wurdt in sé fan bloed! Alles giet dea!" Hy hie de froulju út 'e Boelensloane deabinaud, hwaens manlju opkomme moesten
nl.verhalenbank.17671
As jo fan snoek drome dan komt der èk in deaden. Hwat moaijer de fisk is, hwat tichter de deade yn 'e famylje is.
As jo drome fan in slange, dan geane jo mei falske minsken om.
nl.verhalenbank.28287
As der in ekster by 't glês komt bitsjut dat ek in deaden. De ekster is dan de boade. It is like folle as in roubrief. As in ekster op it hiem omskattert wol er ek in tiding bringe. Mar dan hoeft it net in minne tiding to wêzen.
In jier of hwat lyn skattere hjir ek in ekster om. Doe hie myn dochter in lytsen krigen. Dat wie 't nijs, dat er bringe woe.
nl.verhalenbank.28085
Myn neef Wessel wenne yn it Wyldfjild. Hy fortelde my: Ik gong altyd in bulte to streupen. As ik nachts thús kom, wienen 't by ús allegearre katten om 'e doar.
Baeije, myn wiif wie altyd siik. Dy tsjirme. As ik dan nachts dy katten allegear seach, koe 'k it net litte en sjit der op.
"Skeatstû noch?" sei Baeije dan.
"Ja," sei 'k, "ik woe de patroanen út it...
nl.verhalenbank.24697
Myn suster wenne yn Deventer. Hja wenne dêr allinne. Hja waerd siik en kom doe 3 wiken by myn dochter to opknappen. Myn dochter wennet hjir. Doe't hja wer hast klear like to wêzen, gong se wer nei Deventer werom.
Doe sei myn broer Brucht tsjin my: "Dy leeft net lang mear." In pear wiken letter wie se dea. Brucht hie har bigraffenis fan tofoaren sjoen.
nl.verhalenbank.37832
