Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Narrator Gender
Ik wie yn Westergeast útfanhûs by myn dochter. Doe hearde ik dêr timmerjen en der waerd mei balken smiten ensa. Ik sei: "Hjir sil skielk hwat gebeure."
Myn dochter Klaske woe 't earst net sizze. Sy woenen 't stil hâlde, net ien mocht it noch wite, mar de saek soe fortimmere wurde. En 't is ek gebeurd.
nl.verhalenbank.24847
Myn soan komt hjir jouns altyd om njoggen ûre om de doar op slot to dwaen. Mar ik hear him altyd al fan tofoaren. Alle jounen.
Middeis om in ûre of twa komt hjir faek ien om in praetsje. Dat wyt ik al om tolve ûre. Dan ha 'k dyselde al sjoen.
Ien fan myn bernsbern moest foarige maend examen dwaen. Ik sei: "Meitsje dy mar net ûngerust, hear. Dû komst der...
nl.verhalenbank.27976
Ik wie us by myn suster yn 'e Falom. Sy sei tsjin my: "Sille wy us in eintsje 't lân del? It is sok moai waer." Ik sei: "Goed", en wy kuijeren hwat. Doe bleau ik ynienen stean.
"Hwat is der oan?" sei myn suster.
"Dizze kant fan jimme hûs stiet yn 'e brân", sei 'k.
Mar doe't wy thús kommen, wie der neat to rêdden.
Mar in wike letter is troch in...
nl.verhalenbank.21446
Rin noait by nacht midden op 'e wei, seinen se froeger altyd, hwant jo kinne dan oan kant set wurde troch in lykstaesje.
nl.verhalenbank.29556
Guon hearden de trein fan Ljouwert nei Grins fier fan to foaren al, foardat der noch sprake wie fan in trein, al to Sânbulten riden. Dat wie foartjirmerij.
nl.verhalenbank.32663
Us mem en dy soenen us in kear nei 't Fean ta. Dêr roannen se hinne. Sy hienen in lytse jonge by har. Doe seagen se ûnderweis in lykstaesje oan 'e oare kant de wei. Dat doogde lang net. Sy binne fuort werom gong.
nl.verhalenbank.22316
It gebeurde in pear jier lyn. 't Wie yn 'e winter, der lei snie. 't Wie op 'e neimiddei. Ik hearde in protte lawaei op 'e wei en by ús op it hiem. Ik hearde ek in greate auto. Doe't ik op it hiem kom wie der alhiel neat to sjen. En doe't ik de oare moarns doe't it ljocht wie, nei spoaren socht yn 'e snie, wienen dy der net. Doe wist ik it oare wol. De...
nl.verhalenbank.21435
Fleden winter doe't ik yn Westergeast wie by myn dochter, haw ik dêr in skoftsje ûnwennich west. Ik woarde dêr bang en op in nacht soe ik fuortrinne.
"Hwerom is mem bang?" frege myn dochter.
Ik sei: "Hjir komt in deaden op dit streekje."
"Hjir is ien siik, dy sil 't dan wol wêze", sei Jitske, myn dochter. En dat wie ek sa, dat kom út. Har buorwyfke stoar....
nl.verhalenbank.21582
Yn Minnertsgea hat in man wenne, dy gong der nachts op út om lykstaesjes to sjen. It kom altyd nei.
nl.verhalenbank.22263
Myn suster fan Twizelerheide wie hjir lêsten ien nacht. Wy sieten de jouns yn 't donker. Sa mei 'k altyd graech sitte, mei 't théljochtsje op.
"Dêr komt ien troch de doar", sei myn suster.
Ik sei: "Dêr komt gjin."
Mar letter kom der wòl ien troch de doar. Myn suster hie 't fan tofoaren sjoen. Sy hat it krekt sa as ik.
nl.verhalenbank.21583
As in houn deads spûkgûlt, giet der ien dea. Dat giet altyd troch. Koartlyn is 't hjir noch gebeurd. Mar de houn mat dan echt spûkgûle.
Yn Westergeast wennet myn dochter. De buorlju dêr hienen in houn. As der ien op 't hôf kom, gûlde dy houn altyd de jouns fan tofoaren.
Dêr hienen de lju sa'n hekel oan, dat sy ha him forkocht.
nl.verhalenbank.21597
Us mem sei soms, as se de klok lieden hearde:
"Hwat let de klok wer raer. Der komt wer in deaden."
nl.verhalenbank.29691
By Mountsjetille oan 't Knjillisdjip seagen se froeger ljochtsjes by jountiid. Doe seinen se: "Dêr komt in wei lâns skielk." En dy wei is der èk kom.
nl.verhalenbank.32662
In minske moat by joun of by nacht noait midden op 'e wei rinne, hwant dan kin er in rare reis meitsje. Dan rinne jy by in lykwein op en ploffe der achter wer by del.
Men kin ek wol oan kant skoud wurde.
nl.verhalenbank.22317
Der't nou in daem leit wie froeger de brêge fan 'e Harkema. Dy lei oer de Feanster feart. Dêr stienen us guon, dy hearden in stem út 'e wyk kommen, dy sei: "De tijd is gekomen, maar de man is der niet." Even letter wie der in man op 't hynder oankommen mei barstend gewelt. Hy wie al hwat let, dêrtroch ried er sa hurd. Hy ried pardoes yn 'e wetterlossing -...
nl.verhalenbank.22315
Dy't mei de helm geboaren wie, moest alles foarút sjen. Sa'n ien moast nachts faek fan bêd ôf, dan moest er nei in lykstaesje sjen, dy't passearde. Yn dizze buert hat ek sa'n man wenne.
't Is ris in kear gebeurd, dat dy man de nachts wer thús kaem by syn frou, doe hied er in hiel sear plak oan 'e holle. Doe wie er net fier genôch oan kant gong, doe't de...
nl.verhalenbank.29693
Wit hoe faek ha ik yn myn leven timmerjen heard oan huzen en hokken dy't letter pas boud woarden. Ik sei wol us tsjin myn soan: "Hwat matte jim nou wer bitimmerje? 'k Ha 't wol heard." Dan duorre it mar even of de timmerderij rekke los.
nl.verhalenbank.21437
Froeger seinen se: "Tink der om, rin noait midden oer 't paed, hwant dan kin 't wolris gebeure datst tsjin in lykstaesje oanrinste."
nl.verhalenbank.32665
Wy ha dat fan mem har heit. Dy wie ek sa.
Wy wennen flak by 't tsjerkhôf yn 'e Falom. As de klokken letten, dan sei er: "Hark".
"Hwat is der, pake?" fregen we.
"Binnen trije dagen komt der wer in deaden op 't tsjerkhôf", sei er. En dat gong altyd troch.
nl.verhalenbank.21584
Myn frou har pake ried ris op 'e bargewein nei Ljouwert ta yn 'e iere moarn. 't Wie op in freed en 't wie noch tsjuster. Doe frege der ûnderweis ien oft er mei ride mocht en dy kom njonken him to sitten op 'e wein.
Doe't se in eintsje riden hienen sei dyselde: "Wy matte even oan kant gean, hwant der komt in lykstaesje oan." Pake wie oan kant gien, mar hy...
nl.verhalenbank.32664
