Organizations
Keywords

There are no Keywords that match this search

Danish Keywords

There are no Danish Keywords that match this search

Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords

There are no German Keywords that match this search

Place Mentioned

There are no Place Mentioned that match this search

Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
close
16 results
Dutch Keywords: vluchten
Me: En er zijn ook bossen, bijvoorbeeld in Luxemburg is er een, d'r is een grote weg, hoe heet die ook weer...? Daar heb je aan weerskanten van die hele oude gebarsten rotsen en sommige hebben als het ware een gezicht, een mensengezicht. Het is net of daar allerlei bevroren reuzen liggen, hè? En bij Fontaine Bleu, bij Parijs, daar heb je een bos. Dat was...
nl.verhalenbank.14518
Hillegersberg Dat Holland in de vroegste tijden door reuzen bewoond werd is bekend. Zoo woonde er in de contreie waar nu Rotterdam ongeveer ligt een reuzin die Hillegond heette. Van haar man wordt niet gesproken en van haar verdere familie ook niet. Alleen haar naam is in de herinnering blijven voortleven. Dat kwam zoo. Die Hillegond dan had nog al last...
nl.verhalenbank.47778
RK: In de buurt van Schoonoord heb je het verhaal van Ellert en Brammert, kent u dat verhaal? HO: Ja, Ellert en Brammert. RK: Hoe kent u het? HO: Ellert en Brammert waren twee reuzen. En die zijn op een listige manier... Hoe zat het nou ook alweer in mekaar? Ohja, die hadden een meisje gevangen genomen, en die moest hun verzorgen. En dat meisje die kreeg...
nl.verhalenbank.45198
Waarom de Reuzen in Limburg zijn uitgestorven Men weet het, dat ons land vroeger door reuzen werd bewoond. Er waren reuzen in Drenthe, die hebben de Hunebedden gebouwd. Er waren reuzen op de Veluwe, die hebben daar de hooge bergen neergegooid. Er waren reuzen bij Hilligersberg; reuzen in Holland en Friesland. Bij Haarlem leefde een reuzin, Walberech was...
nl.verhalenbank.41780
Ellert en Brammert woonden in een hol in een berg in Brammertshoop bij Schoonoord. Het waren twee beruchte rovers. Ze woonden bij elkaar. Ze spanden eens een touw over het Ellertshaar op de heide. Op zekere dag kwam daar een meisje langs die ging langs de olde Groningse weg die van Coevorden naar Groningen loopt. Dat meisje liep tegen het touw aan en toen...
nl.verhalenbank.32024
Ellert en Brammert wienen twa reuzen. Dy wennen yn Drinte op 'e heide. It wienen rovers. Op in kear gong Ellert der op út. Doe seach er in fanke, dy nom er stikem mei. Dat fanke moest dêr alle wurk by dy rovers dwaen. Op in kear sei Ellert tsjin har: "Dû mast my skeare." En doe joech er har it skearmes yn hannen. Mar doe snijde it fanke him gau de strôtte...
nl.verhalenbank.26330
HET VERHAAL VAN ELLERT EN BRAMMERT. We zitten hier in een heel oude school, met ouderwetse schoolbanken. Ik denk dat jullie deze school een beetje raar vinden, maar jullie opa en oma vonden het heel gewoon toen zij nog kind waren. Het verhaal dat ik jullie nu ga vertellen is nog veel ouder. Het gaat over twee enorm grote, woeste mannen: Ellert en...
nl.verhalenbank.45841
HET VERHAOL VAN ELLERT EN BRAMMERT Wij zit hier ien een hiele olde schoele, mit olderwetse schoelbaanken. Ik denke dat ie mit mekaor dizze schoele een beetie raar viendt, mar oen opa en oma vunden het hiel gewoon toen zij nog kiend waren. Het verhaol dat ik oe now gao vertellen, is nog veul older. Het giet over twij enorm grote, woeste kerels: Ellert en...
nl.verhalenbank.45840
Spit brengen G.M.: Ja dee knecht van Scholtn möt dat doan hebn, den hef t spit doar op n Huunboarg bracht en den hef t peard bie zik had en tenminste zoa heb ik t wa es heurd verteln en doe hef he t spit hef he doar henbracht noa n Huunboarg en doe is het der tuskn oet goan, n Huun löaw’k noa met t haandbiel en doe is Schoolt zien knecht bie t Schoolt...
nl.verhalenbank.128541
Omke Atse hat wenne oan 'e Swâdde yn Twizelerheide. It is al wer lang lyn dat er leefde. Op in kear doe hienen in stik of hwat feinten fan Twizelerheide hwat útheefd. De plysjes sieten har achternei. By dy feinten wie ek in sikere Eatse, dat wie de heit fan Kij Plantinga. It wie in fint as in reus en izersterk. Greate Eatse waerd er neamd. Doe't de...
nl.verhalenbank.33446
St.-Pietersberg In de tijd dat de Maas nog zo breed en zo diep was, dat zij een zeer geschikte waterweg vormde voor de nijvere en zwaarbeladen schepen uit vele nabuurlanden, leefden er, niet ver van de jonge havenstad die later haar naam aan de rivier zou ontlenen, een reus en een reuzin die 's nachts, plunderend de verdwaalde, rondzwierven door de...
nl.verhalenbank.35890
We hebben een - klingelingeling - schapenbel. Dan ga ik voor aan het pad staan, en dan roep ik des middags: "Over tien minuten is het verschrikkelijke verhaal van de woeste reuzen Ellert en Brammert." Op die manier. En dan verzamelen de mensen. En dan vertellen we een beetje over hoe Schoonoord ontstaan is. Rond 1854 was hier een hele groep mensen...
nl.verhalenbank.44910
De mulderin van Hunsel Nog ziet men in het Limburgse land de schilderachtige, houten standaardmolens, de grote gevaarten, die bij felle wind kraken en buigen, als erkenden zij de kracht van de blazende Aeolus. Zij stofferen met hun ongewone, afwijkende vormen het land-schap. Het zijn dorpsversieringen, die men niet missen kan in het landelijke beeld....
nl.verhalenbank.35819
ELLERT EN BRAMMERT Niets dan de heide zag je, zo ver het oog reikte, een wat bolle, licht golvende vlakte, roestbruin in de herfst, een witte uitgestrektheid onder de wintersneeuw, met hier en daar de wankele spookachtige gestalten van de sombere jeneverstruiken erboven, een weelde van paars in de volle zomer, onder het diepe gegons van de bijen als de...
nl.verhalenbank.45842
Het meisje uit Orvelterveen. (Tweede lezing van Ellert en Brammert) Op een uitgestrekt veld, dicht bij Orvelterveen, woonden lang gelden twee reuzen, Ellert, de vader, en Brammert, de zoon, die geen medelijden kenden. Maar de bewoners der dorpen om het veld lieten zij met rust, misschien in de hoop, dat de rijke vreemdelingen niet gewaarschuwd zouden...
nl.verhalenbank.42085
De grens tusschen Vries en Norg is een doodenpaal. Eens woonde er dichtbij Norg in 't bruine, Drentsche land, een jong, mooi meisje, Lebbe genaamd, Hoe- wel ze als de anderen van den dag in den dag leefde, en zij met veel nachtarbeid haar kopenen kap had verdiend, wist zijzelf, dat haar droomen liefelijker waren dan die van haar buren. Dikwijls dwaalde...
nl.verhalenbank.42098
20