Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
Yn Eastemar wenne in dokter, as dy jouns fan 'e pasjinten weromkom, moest er altyd oer it tsjerkhôf, dêr't in paed oerhinne gong. Dat paed gong oer in plankje, dat oer in droege sleat lei, om 't tsjerkhôf hinne.
In pear jongfeinten woenen in grap mei him úthelje. Hja krûpten ûnder 't plankje en doe't hy der oer gong seinen se mei in raer lûd: "Dû hast my...
nl.verhalenbank.36922
HALSAF
Wat ik now vetel, mot heel lang geleje gebeurd zien. De Dénneree's van Halsaf zatte vroeger völ ien den Haag, umdat ze ien de regering zatte. Dan moeze de meiden en de knech zich mao zien te redde.
Op een kier waren de heer en mevrouw van Dénneree weer nor den Haag. De huusholster gaf de tweede meid en de koetsier toe een paar dage verlof. Zi'j...
nl.verhalenbank.22576
Me ome was kolenboer. Affijn, 't is wintertijd, ammaal ijs dus zitte ze met z'n alle om de kachel. Want vroeger was ammaal vare. Ze konde nerges heen. D'r komt een vrouw an de deur, een heks. Ze make d'r een lollegie van. "Laat dat wijf maar binnekomme!" Ze liete ze binnekomme maar voordat ze ging zitte, hebbe ze een kruissie onder 't kusse gelegd. Die...
nl.verhalenbank.51002
Greate Sytse Boonstra koe ek bûksprekke. Dy hie de kat yn 'e kachel, mar yn werklikheit siet hy der net yn. 't Wie in klompkachel. Skoanmem wie by him en dy wie yn 'e fêste forbeelding dat it beest der yn siet. Sy die it doarke fan 'e kachel iepen, mar der wie neat to sjen. Op it lêst hied er de kat yn 'e kleankast. Mar doe't se dêr yn seach wied er dêr...
nl.verhalenbank.19640
Der wie in hiel great hûs, dêr sieten fjirtsjin keamers yn. It hiet Likelemastate. De hear en de frou wienen fuort en de faem Bauk wie allinne thús mei in âld feint dy 't se Oebele-om neamden en mei in jonge. Bauke. Dy wie sechstjin jier. Doe kom dêr in negoasjeman. Dy hie in great swier pak by him. 't Wie skier fan kleur.
De man sei: "Hjir sit kleanspul...
nl.verhalenbank.19779
De nachtmerjes kamen hjir fan 'e oare kant fan 'e Burgumermar wei. Se dreauwen yn in bûteraed oer de mar, fortelde ús heit.
It mat us in kear gebeurd wêze, doe kom der ien oan 't Swartkrús ta. Dy soe hjir of dêr hinne om ien to wurgen. Wylst se oer de mar kaem yn har bûteraed song se har heechste liet. Dat klonk prachtich. Der wie doe krekt in feint yn 't...
nl.verhalenbank.23422
Der wie in man, dy hie syn jild ophelle foar de sûkerij, dy't er forboud hie. 't Wie let op 'e joun en tsjuster. It jild dat droech er yn in pûde, it wie doe allegear noch sulverjild. Yn dy tiid wie 't net feilich bûtendoar, men hie wolris lêst fan rovers. Dat doe't dizze man in pear minsken oankommen hearde, tochte er, ik mat mar fanside krûpe.
Doe seach...
nl.verhalenbank.19636
Yv: Ik vroeg me ook af of ... Er wordt ook wel eens geschreven dat elven zeg maar een beetje jaloers zijn op mensen, omdat die kunnen sterven, en elven niet. Dat is natuurlijk ook een beetje door de Christelijke indoctrine ontstaan, neem ik aan, maar weet u of ze kunnen sterven, of hoe ze daarover voelen?
Me: Ja, je zou kunnen zeggen, er komen steeds...
nl.verhalenbank.14887
Der wienen us in pear mannen oan 't slatten. Doe hearden se sjongen. Dêr wienen twa froulju oanfarren kom yn in boatsje. Prachtich-moai hienen dy song.
Doe't se by de wâl wienen, forburgen se har boatsje yn 'e reiden en sy gongen fierder, al mar sjongende.
Mar de mannen hellen gau it boatsje dêr wei en brochten it op in oar plak.
Doe't de twa froulju...
nl.verhalenbank.25469
To Aldegea, dêr't nou Sibbele Douma wennet, stie froeger in great foarnaem hûs mei in gracht en in brechje dat omheech lutsen wurde koe.
De boer en de frou wienen fuort, mar it folk wie thús.
Doe kom dêr in man mei in great pak oansetten. Dy handele yn doeken, lapkes en sok spul. Hy frege of er dêr it pak wol delsette mochte.
Nou, dat koe wol.
Moarn kom...
nl.verhalenbank.12196
Myn earste man wie us mei syn broer Jehannes oan 't hofkesjongen. Myn man siet yn 'e apelbeam en Jehannes stie op 'e útkyk om to sjen of der ek us ûnrie oankomme koe.
Doe sei myn man: "Jehannes, dû mast de beam net sa skodzje, jong."
Mar Jehannes wie net by de beam. Hy stie by de homeije, in hiel ein fierder.
It wie de duvel dy't de beam skodde hie.
nl.verhalenbank.22308
Op Healburd wenne in boerinne mei har soan. Dêr wie ek in faem, dy hiet fan Tiets.
Op in nacht woarde dêr ynbrutsen. It wienen de biruchte swartmakkers fan Burgumerheide. Brouwer hieten se. Abe Brouwer is noch út dat laech.
Sy wienen al yn 'e hûs. De soan wist noch krekt tusken de fekken yn 't hea wei to krûpen.
De boerinne bounen se oan in stoel fêst....
nl.verhalenbank.23610
In neef fan myn heit koe soldaetsjes ta de hurddobbe útkomme litte. Hy liet se der ek wer yn gean. Ik ha 't sels sjoen. Hy kom út Amerika. Hy koe ek bûksprekke. Hy wie us by ús, doe wienen wy yn 'e keamer en hy stie yn 'e skuorre. Sa praette er mei ús sûnder dat men hearre koe dat er net yn 'e keamer wie.
Hy hie faek forlet fan jild. Hy kom dan by ús âlde...
nl.verhalenbank.21576
By 't Skilige Pypke spoeke altyd in âlde man. Dy hie dêr in skat yn 'e groun sitten.
nl.verhalenbank.33760
Hier woonde een kiend, dat was bitsjoend. Doe gingen se noar 't Witveen noar de duvelbander. Dat was Jonge Jan (Benedictus); die gaf de voader in drankje met. Hy sei: "Denk der om, dat moet in 't donker stoan. Doar mogen geen freemde ogen over goan. It hindert niet of de tsjoenster by jullie komt, as se it drankje moar niet siet. It sleutelgat moet dicht...
nl.verhalenbank.26341
Der hat froeger in dûmny west, dy syn frou wie forstoarn. Mar letter kaem dy frou jouns altyd by him yn 'e hûs. Dan gong se nei de hurbe (= hurddobbe) by 't fjûr. Dûmny waerd der bang fan. Mei noch in oare dûmny spriek er har oan, doe't se op in kear wer kaem.
Doe sei se, der siet jild yn 'e hurbe. Dat jild moest fordield wurde ûnder 'e wezen en...
nl.verhalenbank.20724
Japik Visser hat oan 'e Skieppedrifte wenne. Dêr ha wy ek wenne. Dêr by Japik hienen se altyd lêst fan spûkerij en fan tsjoenderij. Ien dy't bang wie dat er bitsjoend wurde soe, moest in bak mei brandewyn op 'e foarholle bibine, sei Japik. Letter moest men dy bak dan oer 't paed goaije.
Japik die noait in rot dea. Hy hie in kleed yn 'e keamer spand....
nl.verhalenbank.20446
Ik wie op 'e Sawnbulten by Fedde de Vries, de wûnderdokter.
't Praet gong oer tsjoensters. Hy sei: "Se matte my noait fortelle dat der gjin tsjoensters mear binne." Doe helle er trije moaije krânsen tofoarskyn dêr sieten allerhande kleuren naeijern en stopjern en lapkes en alsamear yn bifrissele. 't Wienen krekt spjeldekessens.
nl.verhalenbank.36862
Verborgen schatten:
In Neer woonde indertijd twee oude ongetrouwde mensen, een broer en zijn zuster. Ze hadden in hun leven veel geld opgespaard. Ze brachten dit niet naar de spaarbank, doch bewaarden het in huis. Toen de zuster stierf, moest de man voor zijn werk het huis alleen laten. Hij verborg het geld in de schouw. Later stierf de man, zonder de...
nl.verhalenbank.63730
Der wienen twa rovers. Dy woenen twa man oanfalle. Sy wisten dat dy jild by har hienen en dêr wie 't dy beiden om to rêdden. Se roannen de twa man tomjitte. Mar dy krigen dêr lucht fan. Se hienen gjin wapens by har en sy tochten: wy matte ús ergens forskûlje, oars gean wy der oan.
Doe lei dêr in omkearde boat oan 'e kant fan 'e wei yn 'e berm. Dêr krûpten...
nl.verhalenbank.33516
