Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
Ik zat vroeger vlak bij 't slot Harlaer, wat daar van over was. Die laan die daar van de dijk af heen loopt, noemde ze de Moordenaarslaan. Ze hadde daar volges overlevering tenminste een vinger gevonde. D'r zitte daar ok leeuwe[1] begrave. Daar hebbe ze nog naar gegrave, maar niks gevonde.
[1]beelden
nl.verhalenbank.70579
Op datselde plak, dêr't mem dat pleachbeest sjoen hat, dêr spoeke it altyd. Guon matte dêr wol us in berntsje sjoen ha. Dêr ha in man en in frou wenne, dy krigen rúzje mei elkoar en doe lutsen se elk oan in ein fan it berntsje. Sa ha se it útelkoar lutsen.
nl.verhalenbank.25949
Wy doarsten froeger net op in pod of op in kikkert to traepjen, hwant dan bigong it to tongerjen, sa woarde ús wiismakke. Ek as men in kikkert deamakke, soe 't bigjinne to tongerjen.
nl.verhalenbank.25961
Yn Jobbegea stie in hûs dêr woarde elke joun yn kloppe.
It klopjen bigong altyd om deselde tiid. Der wie yn dat hûs ris in kear in bern formoarde. Dêrtroch spûke it. De geest fan dat bern kloppe. Us mem fortelde it.
nl.verhalenbank.28276
To Rottum, yn 'e Rotten wenne in feint, dy hiet fan Gerrit de Jong. Dy feint hie forkearing mei in boerefaem, dy wenne by in boer, in sekere Van Es.
Op in joun sit dy feint yn 'e herberch. Hy sûpt in stik of fjouwer buorrels op en dan en lit er him dêr yn 'e herberch ûntfalle dat er dyselde jouns ien fan kant meitsje mat.
Hy giet út 'e herberch wei en...
nl.verhalenbank.27623
Grote Harold van Bork
Mijn motivatie om dit verhaal te schrijven komt voort uit gegevens van Maarten Douwes Teenstra, Nederlandse Volksverhalen; en Johan Picardt Annales Drenthiae. Beiden geven in hun geschriften kort een beschrijving van de reus van Bork. Picardt, de oude Drentse geschiedschrijver beschrijft: dat in het huis van Schulte Nysingh een...
nl.verhalenbank.40914
Oan 'e Mûzegroppewei hat in heit (Batema) syn dochter fan sechstjin jier al us formoarde. De bloedplakken wienen net fan 'e muorre to krijen. As se der bihang oerhinne plakten, kom it bloed dêr wer troch.
nl.verhalenbank.21332
Auwert-omme wie nei in houtforkeaping en lânforhiering op Nijtap. Froeger roannen se altyd en dat die Auwert-omme ek (fan Rottefalle). Hy woe in perseel hout ha. Doe't de houtforkeaping ôfroun wie, roan er allinne fan Nijtap de achterwei del. Dat wie doe noch in sânreed. Nou seit men der tsjin Leidyksloane.
Doe't er in pear hondert meter roun hie, seach...
nl.verhalenbank.29578
Op 'e Mûzegroppewei by 't Wytfean hat Sytse Bates syn dochter de hals útsnien. It bloed woe noait wer út 'e flier wei. Setten se der in nije planke yn, dan kom it bloed dêr ek wer yn.
nl.verhalenbank.26105
Frearke Fogel yn 'e Harkema wie in tsjoenster.
Us mem hat har mei ôflein. Doe lei der allinne mar in pânse op bêd, alles wie fuort. Mem sei: "Sa haw ik it noch noait earder mei bilibbe!"
Fogel hie ûnderweis west. Hja wie der op út to tsjoenen. Underweis wie se formoarde woarn. De pânse bleau op bêd lizzen. Dat wie it lyk.
nl.verhalenbank.19468
Op 'e Mûzegroppewei hat Bate Bates lang lyn syn dochter de hals útsnien en doe hat er himsels fan kant makke. Dêr wie in rymke fan (ek in strjittesang):
Bate Bates dy is gemien,
dy hat syn eigen dochter de hals útsnien.
En doe waerd er sa binaud,
doe hat er himsels de kop ôfhoud.
De bloedplakken yn dat hûs ha se der noait wei krije kind.
Hja koenen de...
nl.verhalenbank.29597
Geachte heer,
Op de Oude Moolweg is een plek, die bij oudere inwoners bekend stond als de "moordhoek". Daar is in het verleden een familie vermoord, maar ik ben er niet achter kunnen komen, hoe het precies zat. Ik heb in de oudere fotoboeken van Renesse er niets over kunnen vinden. Tot nu toe kan ik u er niet meer over vertellen, helaas.
Met vriendelijke...
nl.verhalenbank.46391
Bouke Oldenburger en Piet Loos hawwe to Surhuzum in âld minske formoarde. Se binne neitiid allebeide yn 'e sleat smiten woarn.
nl.verhalenbank.27790
Hjir hat in man wenne, dat wie Piter Meijer. Dy hat yndertiid de earmmeester formoarde. Doe't er stoarn wie siet er op in lyts roungear protsje yn in hoeke fan 't bêd. Sa binaud hiet er it hawn.
nl.verhalenbank.23455
Bloedplakken fan in moard bliuwe altyd sitten.
Sy sizze, yn Faen is de loft altyd read kleure, fanwege de gruwelen fan Rudolf de Mepske, dy't dêr pleegd binne.
nl.verhalenbank.25965
To Grins haw ik wenne oan 'e Fryske strjitwei. Dêr doochde it net op dat buertsje. De buorlju kommen by my, omdat ik net bang wie. It wie dêr net plús, en sy woenen ha, ik soe der op ôfgean.
It wie nachts noait liker as woarde der ien formoarde. It wie in lawaei! En rare gelûden, freeslik! De hiele buert wie der fan oerstjûr. De lûden kommen út 'e...
nl.verhalenbank.25971
Oan 'e Simmerdyk tusken Burgum en Hurdegaryp hat men it poepekrús. Dêr ha twa hantsjemieren rúzje krigen om 't jild en doe hat de iene de oare deaslein. 't Wienen Dútsers. It krús is swart. Se ha de pôllen gers weispit en sûnt bleau it altyd swart. Dêr groeide neat mear. Nou ha se stiennen op 'e modder lein.
nl.verhalenbank.31290
Nogmaals uit de mond der ouden:
Het zou gebeurd zijn dat iemand in gezelschap van anderen, zo erg zou hebben gevloekt en daarbij als het ware God hebben gelasterd en gehoond, op weg naar huis, des anderen morgens dood werd aangetroffen. Het hoofd was dan omgedraaid en meer buitensporigheid zag men dan aan het lijk. Een gevecht met Satan zou dan hebben...
nl.verhalenbank.14777
Froeger hearde men gauris: dêr brânt in wylde lantearne!
De paden dêr't dy dingen sjoen woarden, woarden mijd; in soad minsken doarsten dêr net lâns: it doogde dêr net.
It wienen faek plakken, dêr't ien in moard dien hie.
nl.verhalenbank.29384
Frijmitselers binne minsken, dy't har oan 'e duvel forkocht ha. Dy't ienkear frijmitseler is mat it altyd bliuwe. As se stjerre giet it raer. Se krije in freeslike dea.
Wolle se by har folkje wei, dan draeit de duvel har de nekke om.
Se ha altyd wol sinten. Reitsje se op, dan hingje se de lege ponge mar oan 'e kruk fan 'e doar jouns foar't se op bêd geane...
nl.verhalenbank.38538
