Datasets - ISEBEL

Der hat is in boer west, dat wie in widner. Nachts kaem der faek in nachtmerje by him, mar doe gong er us in kear hinne op oanrieden fan in oar, dat hy lei in stik roggebrea op 'e stoel foar 't bêd del. Doe koe de nachtmerje net wer fuortkomme. Hy hie har fangd. Doe't de boer de oare moarns wekker waerd, siet hja by de tafel. It wie in knap frommeske. De...

bed

nl.verhalenbank.17640

In wikseldaelder kin men altyd mar útjaen, hy komt grif werom. By de frijmetselarij ha se wikseldaelders. Kobus Dalstra wie sa'n frijmetselaer. Ek in neef fan my, Wessel Gal hie him oan 'e frijmetselerij forkocht. Frijmitselers, dy't jild brûke matte, wurde trije kear holpen. As de frijmitselers by elkoar komme, ken de iene de oare net. Sy komme der...

achterstevoren

nl.verhalenbank.24879

Op in kear gongen myn pake en Albert Scholte togearre to jeijen. Albert Scholte skeat in hazze. Dy hazze die twa slaggen oer de kop. Doe sei pake: Nou sil ik aenst ien sjitte, dy't trije slaggen oer de kop docht. Doe skeat er in hazze, mar dat wie Rikele Myt, dy't har yn in hazze foroare hie. Rikele Myt wie in tsjoenster. Dy hazze die trije slaggen oer de...

dood

nl.verhalenbank.15907

Op 'e Noarderhegewei binne alris twa âlde minsken formoarde woarn. It wie sahwat op 'e Kletten. Oan 'e skoarstienmantel en oan 'e soudersbalken binne de bloedplakken sitten bleaun en dy binne der net wer ôf to krijen. Oan 'e Mûzegroppewei hat in hûs stien dêr is ek in moart yn gebeurd. (Sytse Bates). Dêr sieten bloedplaken yn 't bêdsté. Sy dienen der fan...

bloed

nl.verhalenbank.24388

Op 't Heechsân to Eastemar oan 'e ein fan 'e Parsingel stie in buorkerij. Dêr tsjinne in faem. Dy kom fan 'e Harkema. Dy faem seach dêr algeduerigen by in stikelbosk in lyts neaken berntsje, dat wei woarde yn 'e groun. Dy faem woarde op 't lêst sa binaud, dat sy woe dêr net langer by dy minsken bliuwe en sy gong wer nei Harkema ta nei har âlden. Mar doe...

angst

nl.verhalenbank.17027

Ik wie boerefeint yn Surhuzum. Op in kear kom ik de moarns fjouwer ûre ta de plaets út, doe seach ik dat der ien yn 't hôf wie. Ik tocht: dy sit ta de apels. "Goeije morgen", sei 'k, mar hy sei neat werom. Ik sei nochris fan "Goeije morgen", mar hy sei wèr neat. Ik tocht: Hâld dy dan mar stil. Ik gong nei de wei ta. Mar doe't ik op 'e wei wie en fierder...

afwenden

nl.verhalenbank.25254

Ik wie noch frijgesel en sahwat in twintich jier âld. Reid Keuning wenne yn Koatstertille. Dy wie wol in fyftich jier âld, tink. Mar ik wie wol gau us mei him op en út. Hy wie frijgesel en fytsmakker. Wy hienen us togearre op 'e fyts nei Hurdegaryp ta west om to skutjassen. Hy woan hwat, mar ik neat. Op 'e weromreis sei er: "Ik ha noch wol sin oan in...

blauw

nl.verhalenbank.21207

Myn omke mocht graech murdzje. Op Luchtenfeld stie in âld plaets, dêr wenne Sipke Lindeboom yn. Op in joun gong omke der op út. Doe't er dy plaets in eintsje foarby wie, de kant nei de Skieding op, kom der him in great beest tsjin mei gleone egen, sa great as thékopkes. Omke bleau stean en it beest bleau èk stean. Omke woe hwat better sjen hwat beest as...

aansteken

nl.verhalenbank.27264

Ik ha 't yn myn jonge jierren meimakke yn 'e kroech op it Jachtfjild, dat der in fremde man ta de jachtweide ynstapte, dy't dêr bigoun to kaertspyljen. Doe die er ynienen de earm omheech mei in kaert yn 'e hân - skoppenboer - leau 'k. Dy wie ynienen út 'e hân wei en eefkes letter stie dêr in greate flesse mei jenever op 'e tafel.

alcohol

nl.verhalenbank.32241

Om 1800 hinne wenne der op 'e Boelensloane in famke, dat hie har mem forlern. Dat famke hie it dêr sa bot mei to krijen, dat sy die elke dei de winsk, sy woe har mem wer sjen. Doe op in joun hearde hja sljurkjende fuotstappen foar it hûs. Sy harke en it hart sloech har der fan hwant it wienen har memme fuotstappen. En doe seach se mei eigen egen har mem...

buiten

nl.verhalenbank.17638

Lykstaasjes Dyselde beppe hat it hân, doe wie pake fuort en doe hearde se de doar en dêr kamen twa mannen yn mei dikke snorren en dy hienen in deafetsje by harren— beppe sei net fan kistje, mar fan deafetsje. Dat setten se op in ein fan 'e tafel del, mar dêr krigen se it ek wer wei en setten it ûnder de klok. En dy beide mannen wienen sa mar wer fuort. Se...

alleen

nl.verhalenbank.12971

Der wie in faem, dy wenne by de boer. Sy hie dêr net in bêst plak en woarde och sa min bihandele. Dy faem woarde siik en stoar. De boer hâldde it guod fan 'e faem. Doe gebeurde it, dat dy faem alle nachten by de tsjernmoune kom en dêr leven makke. Hja kom dêr om har guod. Doe ha de boer en de frou har guod by elkoar pakt en yn in sek dien en dy op in joun...

behandelen

nl.verhalenbank.28335

Ik en myn neef Bareld wienen us togearre op in joun to murdzjen. Wy soenen wer nei hûs ta. Ik brocht him de Houtigehage in ein út. Doe't wy oan Wytse Hiddema syn lân ta wienen seagen wy dêr yn 'e nacht twa froulju, dy dânsen omelkoar hinne. En dat floddere mar en dat floddere mar. Wy koenen se wol, 't wienen susters en dikke tsjoensters beide. Even letter...

bunzing

nl.verhalenbank.17660

Ik haw ris op in nacht by de hulzene hage (by it Blauhûs) hwat donkers sjoen, dat biweegde, mar hwat it wie, dat wit ik net. Ik ha doe noch in stik út 'e hage weibrutsen, hwant ik woe wite hwat it wie, mar doe wie 't al fuort.

donkers

nl.verhalenbank.37837

Hjir yn 'e Loane wenne in man, dy hie in bult ierde losmakke. Dat gebeurde by 't hjerst. Dêr kom de jarre yn, dy't by 't maitiid oer 't lân brocht woarde. De man wenne tsjin 'e Fjouwer Roede oan. De jouns hie er de bult hwat sljochte. 't Wie ljochtmoanne. Doe tocht er: "Der leit hwat op 'e ierdbult." Hy der hinne. Doe wie dat in beest, krekt as in fôlle....

aarde

nl.verhalenbank.24910

Us heit wie noch feint, hy wie noch net troud. Hy wie boerefeint op Minne Geerligsplaets to Rottefalle, oan 'e Boppeste. Hy hie doe forkearing mei ús mem, dy wenne hjir op 'e Loane, yn in hûs krekt achter uzes. 't Wie yn 'e winter en moai waer. 't Wie yn 'e neinacht, der lei snie. Heit kom krekt by ús mem wei, doe seach er op 'e daem in keardel stean. 't...

bang

nl.verhalenbank.37833

Hie men froeger lêst fan warten, dan gong men hinne: nim in linnen tried. Liz dêr safolle knopen yn as jo warten ha. Liz dy tried ûnder 'e drompel. Dan geane de warten fuort. Mar it mat de drompel wêze fan 'e doar, dy't it faekst brûkt wurdt.

deur

nl.verhalenbank.24872

Berkeley

Meertens Institute

Sagnagrunnur