Organizations
Keywords

There are no Keywords that match this search

Danish Keywords

There are no Danish Keywords that match this search

Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords

There are no German Keywords that match this search

Place Mentioned

There are no Place Mentioned that match this search

Place of Narration
Narrator Gender
close
23 datasets found
Organizations: Meertens Institute Dutch Keywords: verbranden Place of Narration: Harkema
Der wie in widdou mei bern. Dat minske krige it sa earm, dat sy hie neat mear, dat se de bern jaen koe om to iten. Doe lei it minske in fjûr oan fan stiennen. Doe't de bern fregen, hwat se die, sei se: "Mem makket in fjûr fan stiennen en mem giet nou fuort en as dy stiennen forbrând binne, dan kom ik wer mei iten." Mar hja kom noait wer.
nl.verhalenbank.23533
Us âlde beppe wenne op 't Ketling, ûnder Surhústerfean. Op in moarn sei se: "Binnen 14 dagen brânt dat en dat hûs op. Ik ha 't fannacht brânnen sjoen." Binnen twa wiken tiid wie 't hûs in jiskebult.
nl.verhalenbank.12498
Alle podden dy't ik seach, krige ik yn 'e tange en dy gongen de kachel yn. Ik ha in hiel soad forbrând. Hwant dat binne allegear tsjoensters.
nl.verhalenbank.12329
Ik haw ris fan to foaren in hûs yn 'e brân sjoen. It brânde hiel bot. De flammen fleagen yn 'e hichte. In pear dagen letter is 't opbrând. 't Wie hjir oan dizze wei. Teije Mozes wenne der yn.
nl.verhalenbank.12499
Yn 'e Harkema wenne in frommes, dy wie mar allinne thús. Har man wie nei stêd ta. Hja tochte: "Ik mat mar pankoeken bakke." Mar omdat it moal op wie, gong se nei de winkel en boarge dêr in poun, hwant har man hie de sinten by him. Wylst hja oan 't pankoekbakken wie, kom der in giele kat om 'e hoeke fan 'e doar en dy bigong tsjin har to praten:...
nl.verhalenbank.21252
Op 'e Skieppedrifte wienen 't by âlds allegear tsjoensters. Rikele Tsjerks (famylje fan Sterke Hearke) hie nachts in gripe by 't bêd stean. Op in kear wienen 't allegear swarte kaën by him yn 'e hûs. Doe doarst hy der net yn om 't iten fan 't fjûr to heljen. Dat liet er forbrânne.
nl.verhalenbank.23445
Wie der ien bitsjoend, dan founen [se] faek in krâns yn 't holkessen. Dy krâns moesten se forbrânne. As se dat dien hienen, dan kom de tsjoenster net wer. Sy gongen meastal foar it bern nei de duvelbander ta. Dat wie yndertiid Wopke fan Kûkherne. Dy joech in drankje mei en joech oanwizings foar it bitsjoende bern.
nl.verhalenbank.25780
Lol wie letter troud mei Hindrik Land. Doe't Lol noch in fanke wie, slepte se faek by har beppe Heabel dy't oan 'e Singel yn 'e Harkema wenne. Dat fanke sei: "Ik kin nachts noait sliepe." Dat woarde sa slim, dat op 't lêst ha se 't kessen iepentoarnd, dêr't Lol mei de holle op lei. Doe sieten dêr trije krânsen yn, de trêdde wie omtrint klear. Doe ha se dy...
nl.verhalenbank.33294
Yn Frankrijk wenne in man allinne. 't Wie in fleizige man. Hy wie roomsk. De man wenne yn in hiel great hûs, op 'e bare rûmte. Der roan in feart by dy man syn hûs lâns. 't Wie eins in rivier. 't Wie de rivier des doods, dy wie forgiftich. Dy rivier is der noch. Op in kear wie 't hiel swier waer. Doe seach dy man ta 't raem út oer de rivier des doods...
nl.verhalenbank.28714
Der wie in widner mei lytse bern. Dy widner hie altiten lêst fan nachtmerjes. Hy krige hast noait in wink yn 'e egen en seach tsjin 'e nachten oan. Doe klage er syn leed by in buorman. Dy wist hast altyd wol ried. Doe't dy him heard hie, sei er: "Hastû ek moal yn 'e hûs?" Ja, dat wie der wol. "Set dat dan op 'e tafel en jow dy dan joun mar rêstich del. Ik...
nl.verhalenbank.15783
Ruerd van der Veen Sr. koe min mei 't wiif. It minske hat gjin leven by him hawn. Njonken 't hûs hied er in gat. Dêr smiet er stront en modder yn. Dat kom dan oer de greid. Der stie altyd wetter yn. Dêr smiet er syn wiif soms yn. As se dan oerein kaem om der út to wrotten, trape hy har der wer yn. Hy koe tsjoene. Hy koe de thépantsjes samar bûge. De...
nl.verhalenbank.17382
Alle Tet wie in greate tsjoenster. Sy koe harsels yn in pod foroarje. Sa kom se dan by de minsken op bêd. Sy wie de greatste tsjoenster fan 'e Harkema. Mar âlde Eke wie ek in tsjoenster. Dy hat us in bern bitsjoend. It bern woarde gammel en siik. Doe gong de man nei Wopke fan Kûkherne ta. Dat wie dêr de duvelbander, dêr reizgen se út 'e Harkema...
nl.verhalenbank.19559
Der wie in man dy hie forlet fan jild. Doe kom de duvel by him. Dy seach der út as in knappe mynhear. "Siz mar hoefolle ast ha wolste", sei dy mynhear. De man neamde it bidrach. Doe sei de duvel: "Nou mat ik ek hwat fan dy ha. Hwatstû moarnmoarne it earst fêstbynste, dat is fan my." Dat woarde ôfpraet. Mar de jouns gong de man nei dûmny ta. Dy fortelde er...
nl.verhalenbank.19363
Der wenne ergens in kreaze faem. Mar it praetsje gong dat dy faem in forboun mei de duvel hie, en dat se tsjoene koe. Der wenne in feint yn it doarp, dy woe dat wolris better wite. Op in snein to-joun sette hy de stap der ûnder en gong nei it hûs ta, dêr't dy faem wenne. Hy kloppe oan en de faem die iepen. Sy noadige him der yn. Doe't er in skoftsje by...
nl.verhalenbank.16905
Der wie us in winkelfrou yn 'e Harkema, dy liende moal en oalje oan in oare frou, dy't by har yn 'e winkel kom en pankoekbakke woe. Doe't se drok oan 't bakken wie, kom der in kat by har oan. Dy kat sei: "Pankoekbakke en 't moal to boarch, kin dat bistean?" De frou sei: "Ja, wol poes ek ien ha?" En hja smiet de kat in gleone pankoek om 'e kop. De kat...
nl.verhalenbank.21239
By Hepke en Pytsje binne yndertiid trije jonkjes forbrând. 't Wienen Alle, Albert en Ruerd. Pytsje wie krekt even om molke nei âlde Knjillis Fok. Wylst stutsen de bern it hea yn 'e brân. Sy binne alle trije sà yn 't kistje kom, sûnder deaklean. Guon ha dy trije berntsjes letter omrinnen sjoen. Sy koenen de rêst net krije. It hûs stie tichte by de Singel.
nl.verhalenbank.33416
In doomny en in âlderling moesten ris in kear op hûsbisyk. Sy moesten in hiele minne reed del. 't Wie allegear wiet en brabzich. Doe stie dêr in wriuwpeal fan 'e beesten yn 't lân. Doomny docht de hoed ôf en groetet de peal. "Hwat docht doomny nou?" seit de âlderling. "Dat is mijn broeder," seit doomny, "mijn collega." Doe moesten se noch troch allegearre...
nl.verhalenbank.32999
De tsjoensters tsjoenden krânsen yn 'e fearrene kessens. Dy woarden der úthelle en opbrând. Wylst moesten de slotsgatten ticht makke wêze, want in tsjoenster koe oaral troch komme. En hja mocht der net by wêze.
nl.verhalenbank.33648
Berntsjes, dy't har léguod net krigen hienen, kommen letter wer. Men moest dan de tange krije en dêr it léguod mei tarikke. It brânde dan by de tange omt ôf.
nl.verhalenbank.12322
Siet der in krâns yn 't kessen, dan wie der ien bitsjoend. De krâns(en) sieten faek spjelden yn . Dy krâns(en) woarden opbrând. Dan brânden de spjelden ek op. Dan krige de tsjoenster in ôfgrysliken pine.
nl.verhalenbank.17460
1