Datasets - ISEBEL

Yn Surhústerfean wenne in man allinne. Dy fierde net in slach út en hy kaem doch troch de tiid. Hy sea altyd iten foar twa minsken. Mar net ien dy't dy fremdeling seach. Guon woenen wolris sjen of it wier wie. Doe seagen se om 12 ûre, doe't it iterstiid wie, ris tomûk troch 't glês. Dêr sieten twa man by de tafel to iten. De iene wie de frijgesel. Mar de...

achterstevoren

nl.verhalenbank.31042

Yn Burgum wenne in widdoufrou, dy hie twa famkes. It âldste wie fjirtsjin jier. Hja hie ek twa famkes forlern. Hja wennen yn in arbeidershûs en dêr hienen se froeger wol stilen yn. Deis wie de widdou by de boer op it lân en de beide famkes moesten de húshâlding dwaen. As hja thúskaem stie it iten al op 'e tafel. Mar op in kear kaem se thús, doe wie der...

aantrekken

nl.verhalenbank.19723

Gjert bihandelde Antsje sa min, dat it sloof hie noait sinten om hannen. De bern roanen mei de honger yn 'e hals om. Der wienen twa. Antsje roun faek genôch skriemend om 't hûs hinne. Gjert hâldde alles sels. Antsje wie skroar. Op in kear foun Antsje twa ryksdaelders. Hja naem se op en frege: "Binne dy fan jo, Heare?" Doe hearde se in stim fan boven, dy't...

aanraken

nl.verhalenbank.19774

Der wienen twa man yn 'e Harkema oan 't fechtsjen. Dat gong om libben en dea, it waerd gefaerlik. Doe kaem Sterke Hearke der by, dy naem ûnder elke earm ien man en smiet elk in kant út. Sjesa, sei er, elk in kant út. Doe wie 't fechtsjen út.

gevecht

nl.verhalenbank.31039

Auke en Sjut dy wennen op 'e Tike. Sy stienen min bikend. Us Wytse-om en ús Jehannes-om dy kommen dêr moarns bitiid faek lâns as se nei de merk ta gongen foar de handel. Dan seagen se dêr altyd twa wezentsjes omspûkjen. (popkes) Op in kear frege Jehannes-om: "Hwat is dat dêr altyd by jimmes achter op 'e tún? Dêr spûket it." Doe krigen Auke en Sjut beide...

begraven

nl.verhalenbank.19717

Berkeley

Meertens Institute

Sagnagrunnur