Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Narrator Gender
Myn bruorren Tamme en Wytse hienen elk in faem yn Drylst to wenjen. Dêr hienen se ris togearre op 'e fyts hinne west. Doe't se weromkamen yn 'e neinacht, doe wienen se sahwat oan 'e Wergeaster mar ta, by Idaerd, doe hie Wytse ynienen sein: "Sjoch, dêr is in fanke, dy rint dêr by 't foarste tsjil fan myn fyts lâns."
Fuort dêrnei hie Tamme itselde fanke...
nl.verhalenbank.31902
Piter Poes, de duvelbander fan Sumarreheide, hat de beide adfokaten Lubbert en Olfert út 'e Sweach weihelle mei in wein en doe hat er se nei in stik lân brocht by de Krúswetters, dat de namme Advocatelân krige. Dy advokaten spûkje dêr noch altiten om. Mei de klomp makke Piter Poes in sirkel yn 't lân en spriek de ban oer de beide mannen út.
Hja koenen...
nl.verhalenbank.31901
Us mem fortelde, hja soe op in kear in prater ha.
Dat wie Hinke-muoi, dy wenne by it tolhek to Sumar.
Hja hienen ôfpraet, hja soenen elkoar tomjitte rinne. Us mem roan de Burgerreed del. Doe seach se Hinkemuoi oankommen. Doe't se by de hekke wienen sahwat op healwei sei mem tsjin Hinke-muoi: "Kom, dêr wiest al." Hja hie 't net sein of hiele Hinke-muoi wie...
nl.verhalenbank.31483
Twa feinten moesten us nei him ta foar in sike kou. Underweis praetten se ôf, se soenen him to grazen nimme.
Hja fortelden him, it hynder wie ek siik. Dat en dat skilde der oan. Mar yn werkelikheid wie 't hynder sa soun as in fisk.
Hinse makket de medesinen klear foar de koe en jowt ek in pakje mei foar it hynder. Mar as hja it pakje thús iepenmeitsje,...
nl.verhalenbank.21269
Der wenne in frommeske yn Sumar, dat wie famylje fan Sterke Hearke. Hja luts samar twa kroadfollen jirpels troch de modder hinne. Net in keardel dy't it dwaen koe, hja die it allinne.
Sy nom ek samar op elke earm in sekfol jirpels, dy't se nei de wâl ta sjoude. Hja skreau har Borger.
nl.verhalenbank.25634
Myn omke wenne by de boer. Hy hie twa hynders. Hy hie hwat hier fan 'e moanjes elk apart yn in pûdtsje meinom sa kom er by Hinse de Boer.
"Fan twa sike hynders", sei er, en hy joech it pûdtsje oer.
Hinse seach it hier nei.
Doe die er yn 't iene kladtsje medesyn. Dat kostte fiif en sawntich sinten.
Yn 't oare pûdtsje died er hjouwer en beanen. Dat kostte...
nl.verhalenbank.32460
Der wienen by in boer de moandeis twa dikke bargen dea, doe't er de sneins yn 't hea west hie.
nl.verhalenbank.32477
Paulus en Klas wennen yn 'e Sumarrebuorren. Paulus liet in pear skuon nei mei sulveren gaspen. Foar syn dea liet er Klas bilove, dy mochten net forkocht wurde. Mar Klas rekke sa yn 'e earmoede, dat hja die it al. Doe oppenearre Paulus him letter hyltyd. Klas hat der doe foar soarge dat de skuon der wer kamen.
nl.verhalenbank.21369
Doe't de pleats fan 'e stiennen ûlebuorden troch de duvel en syn trawanten boud wie, liet de boer dêr 2 houten ûlebourden opsette, mar dy kamen hyltyd wer del en dêr siet in hynstepoat op. De duvel hie se der ôftrape. Dat gebeurde hyltyd wer. Elke kear wie dêr de print fan in hynstepoat op to sjen. Doe hat de boer der stiennen ûlebuorden op sette litten....
nl.verhalenbank.32275
Der wie in frou forstoarn en dy woarde op it tsjerkhôf bigroeven. De widner bleau mei twa bern sitten. Dy bern gongen elke dei nei skoalle ta. Dan moesten se it tsjerkhôf foarby. As se middeis thúskommen seinen se tsjin har heit: "Heit, mem sjongt yn 't graef."
De widner woe dêr yn 't earst net oan, mar op 't lêst gong hy der doch us hinne. En doe hearde...
nl.verhalenbank.20329
Gjert en Griet hienen in stik âlde feanen kocht ûnder Earnewâld en woenen graech in pleats op dat stik lân sette litte. Mar sy hienen der gjin sinten foar. Dat doe't Gjert nei de timmerlju to Garyp gong woenen dy net foar him timmerje. Njonken dat stik lân fan Gjert stie in pleatske.
Op in kear wie omke Jelle mei twa fan syn jonges yn dy buert oan 't...
nl.verhalenbank.32062
Hanne Foekes wie in tûke fisker. Hy wenne yn Eastemar. Mar hy hie de duvel ta syn maet. Hy sette altyd kofje foar twa man, foar himsels en foar Jan. Jan dat wie de duvel. Dy geat er ek in kopke yn. De duvel hat him op 'e Leijen de nekke omdraeid by de Tryntsjemoaispôlle.
nl.verhalenbank.12239
Yn Snits wie in frijmitselderij. Om dêr lid fan to wurden moesten se God en Kristus forwinskje. En sy moesten oer in gleonhite plaet hinne rinne. Koenen se dat net, dan mochten se gjin lid wurde.
As se lid woarden, dan wienen se oan 'e duvel forkocht. As se forlet hienen fan jild, hoefden se mar op it bêdsdoarke to klopjen en sy krigen it. Mar sy mochten...
nl.verhalenbank.21195
Alde Melle Wolters wenne op 'e Sumarreheide. Hy hie wol gauris jounpraters. Op in kear hienen der twa froulju west. Dy rekken der yn 'e skimerjoun wer wei.
"Hwat komt dêr oan?" sei de iene tsjin 'e oare.
Der kom in great lang hok op it lân oan oan 'e westkant mei twa greate ljochten op.
Der woarde net wer oer praet.
Mar jierren letter kaem dêr de tram...
nl.verhalenbank.32458
By Wilco wienen twa skiep. Dy spoeken dêr jouns en dan wie 't ien en al gerattel. Dêr wie jildskuld. Dy skuld woarde bitelle en doe wie 't spûkjen dien.
nl.verhalenbank.32468
As jongfeint haw ik yn Norvenich yn Rijnlân yn Dútslân by in boer yn 't wurk west. Doe't dy boer dat jiers foar de earste kear ploege die er yn in linnen pûdtsje hwat hea en lei dêr twa aeijen yn. Dat pûdtsje mei dy beide aeijen hong er oer de ploechsbalke.
Dat wie in symboal fan 'e fruchtberheit. De boer sei, dat it lân dan mear opbrochte.
nl.verhalenbank.32279
Piter Poes kaem út 'e kusten fan Liphuzen. Dêr wie er wol hwat bikind. Op in kear wie er dêr hinne. Doe't er wer nei Sumarreheide ta soe trof er twa advokaten.
Dy soenen út to riden nei Garyp ta. It wienen Lubbert en Olfert. Piter Poes koe se wol. It wienen greate stjonkerts. Se rûpelen it gewoane folk út. It wienen hiele minnen.
Piter frege of er mei...
nl.verhalenbank.32069
By de polderdyk ha guon dúdlik dêr twa ljochten sjoen jouns. Letter waerden dêr twa huzen delset.
Antsje Kak en Bearn Dekker kamen dêr to wenjen.
nl.verhalenbank.20396
