Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
Der wienen ris twa minsken dy sprutsen togearre ôf, hja woenen ien kjelmeitsje. Doe't se wisten dat hy der oan kaem gongen se boven op elkoar stean.
Doe't er oan har ta wie, sei er: Ik ha wolris twa op elkoar stean sjoen, mar dêr noch noait in trêdden boppe op.
Doe woarden se sa bang, dat de boppeste sprong fan 'e oare ôf en se naeiden beide hurd út.
nl.verhalenbank.37154
Yn Driezum dêr is ris ien by de tsjerkedoar stean gien mei in wyt lekken op. It wie jountiid en hy woe ien bang meitsje, dy't dêr lâns moest.
Doe't dy der oankaem bleau er stean en sei: "Ien spûk ha 'k wolris sjoen, mar noait twa op elkoar."
Deselde dy't him bang meitsje woe wie stoarn fan skrik.
nl.verhalenbank.37356
Verborgene Schatten
(Vergl. 'de Jufvrouw zonder Kop' Welters)
Hier wordt veel, zeer veel over verborgene schatten gesproken en meer nog te Arcen. Op laatst gemelde plaats moet voorheen nog door twee werklieden gegraven zijn, maar door schrik zoodanig overmeesterd staakten zij hun werk.
nl.verhalenbank.35555
Myn âlders ha even yn Wynskoaten wenne.
Op in joun wie mem allinne thús. 't Wie skimerich. Sy wachte op heit, dy moest noch fan 't wurk komme. Doe seach mem ynienen in holle foar 't finster. In frommes seach ta de keamer yn. Even letter wie dyselde holle foar 't oare finster.
En fuort dêrnei nom dyselde de flecht, op 'e wjok, krekt as in earrebarre, sa...
nl.verhalenbank.29961
It wie op in saterdeijoun, by de Doezumer Tocht (in wetter). Heit (Thomas Bruining) en dy soenen to praten. Doe hearden se ynienen in stim út it wetter: "De tijd is der al, de man is der niet." Trije kear achter elkoar hearden se dat en it klonk hiel helder. Heit en dy tochten har binaud. Doe kom der in man oanfleanen yn in seas mei in hynder der foar. Dy...
nl.verhalenbank.17643
Yn 'e foarige ieu wenne Sytse Koster yn 'e Hamsterheide. Hy wie arbeider by Wilco Buning yn Eastemar. Hy wie us oan 'e Boskwei oan 't wurk. Doe seach er in lykstaesje. It wie ljochtskyndei. De kiste stie op 'e wein en der lei in wyt kleed oer de kiste hinne. It wie dus in kreamfrou. De lykstaesje roan him foarby.
Koart dêrnei forstoar der in kreamfrou to...
nl.verhalenbank.15732
Te Sambeek bij Boxmeer had de pastoor, zoo zegt de sage, eens twee klokken in den toren doen hangen zonder ze vooraf te wijden. Op zekeren nacht haalde de duivel de klokken weg en begroef ze in "de Lins", een moeras tusschen Boxmeer en Sambeek. Daar (thans eene plaats midden in het bouwland, die door eene haag omgeven en met enkele boomen beplant is) kan...
nl.verhalenbank.34717
Japik Zijlstra fan Kollum fortelde. Der hienen ris twa boppe op elkoar stien, dy woenen ien kjel meitsje.
Doe't dyselde der oankaem wie er stean bleaun en hie sein: "Ik ha wolris twa boppe op elkoar sjoen, mar dêr noch noait in trêdden boppeop." Doe wienen dy beiden sa bang woarn, dat se wienen hurd útnaeid.
nl.verhalenbank.38475
Van dat huishouwe van dat boerengezin achter 't slot waren de voorvaderen allemaal drinkers. 't Mot daar vroeger allemaal wel eens gebeurd zijn. Op een avond komen d'r allemaal gasten om te kaarten. D'r werd gruwelijk gespot en tekeergegaan. Twee van die gasten gaan weg. Ze hebben een endjie gelopen op die laan, toen kregen ze ineens klappen links en...
nl.verhalenbank.50939
Yn Surhústerfean ha ek in pear ûnbidich-sterke mannen wenne.
't Wienen bruorren: Jan en Hindrik van der Meer. In fjirdel hûndert poun tilden se samar op. De iene sloech út gekheit my wolris mei twa fingers op 'e rêch. Dat kom slimmer oan as de traep fan in hynder.
nl.verhalenbank.26111
Op in kear wie der in muoike fan my bitsjoend. Hja hie krânsen yn 'e kessens. Doe gongen se foar har nei Sumarreheide ta, dêr wenne de duvelbanner Piter Poes. Dy kom by har op in karre, mei twa hounen der foar. De hounen koenen op 't lêst net mear lûke, sa swier loek it, sei Piter Poes.
Hwat Piter Poes oan muoike dien hat, wyt ik net, mar doe't se pisje...
nl.verhalenbank.37965
Greate Bouwe fan Eastemar wie tige sterk. Hy koe almachtich swier tille. Op in kear moest er in hokling op 'e Eastemarre boat bringe. Mar dat hokling rekke tusken de boat en de wâl yn 't wetter.Doe seinen guon: "Dat falt ús fan dy ôf, Bouwe, datstû dat hokling net hâlde koeste." Mar Bouwe liet it stik tou sjen dat er noch yn 'e hân hie en dat yn twaën...
nl.verhalenbank.36892
Minse Griper en syn kammeraat hienen togearre sa'n toverboek kocht. Sy retten der om by hwa't it boek wêze soe. Doe wie myn omke sa ûngelokkich, dat hy der oan fêst rekke. Hy koe 't noait wer kwyt wurde. As er it forbrânde, dat joech him neat. Hy hat der sa lang as er libbe oan fêst sitten.
nl.verhalenbank.17647
Der wie in faem, dy wenne yn in hûs, dat stie op it tsjerkhôf. Der roun in paed oer dat tsjerkhôf, en dêr moest dy faem alle jounen lâns. Dat wisten twa jonges en dy soenen dy faem ris bang meitsje. Doe gongen se dy jouns by de tsjerkemuorre stean, dêr't de faem lâns moest. Se stienen boppe op elkoar, dat it like in hiele lingte.
Mar doe't de faem oan har...
nl.verhalenbank.29971
Bouke Oldenburger en Piet Loos hawwe to Surhuzum in âld minske formoarde. Se binne neitiid allebeide yn 'e sleat smiten woarn.
nl.verhalenbank.27790
To Feanwâlden stienen us twa by in herberch boppe op elkoar tsjin 'e muorre oan. Sy wachten ien op, dy't se bangmeitsje soenen. Mar doe't dyselde oan har ta wie, sei er: "Heden, ik ha wol ris twa by elkoar op sjoen, mar noch noait trije."
Doe woarden dyselden sa bang, dat se naeiden hurd út.
nl.verhalenbank.19642
Yn 'e Bosk - hjir yn 'e Harkema - roannen nachts twa neakene berntsjes om. Dy spoeken dêr. Foppe de Haan hat se dêr alris troffen. Hy doarst der letter noait wer by nacht lâns.
nl.verhalenbank.25742
Halbe Scheper, sa fortelde mem, hat ris in kear in foer dong út it skerngat lutsen. Twa arbeiders wienen oan 't laden. De twa hynders hienen de stront der net útlûke wold. Doe hie Halbe de hynders der foar weispand en hie de wein by 't tiksel beet krige en him sa der út lutsen. Wylst hongen de beide arbeiders ek noch yn 'e tsjillen om him tsjin to...
nl.verhalenbank.27357
Twa bruorren: Piter en Knjillis Alma fan 'e Harkema hienen ris op in nacht to murdzjen west. De hounen hienen se by har. Dy hounen hienen foet hawn fan in murd. Dy hounen wienen jammerjend wer op har ynkom, sa bang hienen se west.
Doe hienen Piter en Knjillis sein: "Hwat mankeart dy hounen?"
Sy waerden sels ek in bytsje bang.
Doe sei de iene: "Sjoch dêr...
nl.verhalenbank.29352
Sa goed as ik it yn ‘t ûnthâld ha, sil ik de stoarje fen it Drylster tsjerkhôfspoek forhelje, sa ‘t ik it fortellen heard ha.
Om 1830 hinne, wier der om it tsjerkhôf hinne in grêft, sadat it eins in eilântsje wier, en stie it mei de strjitte yn forbining troch in brechje, dat ôfslten wier mei in houten rafterstek.
Nou gou doedestiids it sizzen, dat...
nl.verhalenbank.72430
