Datasets - ISEBEL

Van verhoaln uut de oale deuze wait ik allain van veurberichten en wat ik vroeger leezn heb in de almanakn. Veurloop Ik weet ook nog, dat wie es n dienstwichien had hebben, die aan heksen geleufde. Ze heurde de verhoaln van t huus, woar ze slim biegeleuvig wazzen. Ze kende ook een hekse in t durp; n oal wiefien. “Ja”, zee ze den. “ze geft joe ook appels...

appels

nl.verhalenbank.43589

Yn Akkrum, dat doe noch gjin namme hie, wie in reus oan 't slatten. Dêr krige er 't bot fan yn 'e rêch. Dat kom om't er hyltyd krûm stien hie ûnder 't slatten mei in bollepream. Doe sei er: "Ah... krom!" It plak krige doe de namme Akkrom. (Der wurdt ek forteld, dat twa reuzen dêr ris mei in kanael oan 't graven wienen. De iene seach achterom. 't Kanael...

nl.verhalenbank.33046

Ik wie froeger in bulte by Ale Westra (= Aeltsje Schievink-Westra B65-14, 15, 16, 164) Dy har mem, âlde Ot dat wie in tsjoenster (Ale sèls giet der trouwens èk foar en har dochter èk). De minsken koenen har net bigripe hoe't ús mem it fortroude, dat ik kammeraetske wie mei Ale. Mar ús mem sei: "Der kin har noait hwat oerkomme, hwant sy hat in dûbelde...

nl.verhalenbank.21456

Der hat hjir yn 'e Harkema in man west, dat wie in sekere Schievink. Dy roan us mei ien op. Doomny en mefrou roannen der achteroan. Doomny sei tsjin har: "Hwa't dêr njonken dy man rint, wyt ik net." Doe sei Schievink: "O, dat is de duvel, dy't njonken my is." Doe is de duvel yn 'e wâl flein.

nl.verhalenbank.25803

Hjir hat in biruchte tsjoenster wenne. 't Wie Tet, de frou fan Alle Wagenaar. Myn buorman Willem van Doezum en Auke Schievink soenen togearre op in joun to murdefangen. Doe't sy oan Alle Wagenaar ta wienen seagen sy dêr in swarte kat. Dy kat kom by har. Sy koenen dy kat net kwyt wurde. Doe tochten se: "Wy sille him deaslaen!" Mar dat koenen se net. De kat...

achtervolgen

nl.verhalenbank.22188

Veurloop Mien voader kon asmis ook wat zain. Hai was dr nait zo staark in as Oabram, moar ik herinner mie toch wel wat dingn. Joarn veur dat t daip groaven is, kwam e es n keer in hoes en zee;“Wat door in t veen gebeurt, dat wai k nait. Wordt aal mor “help, help” roupn. Zol dr nog ais aine verdrinkn in de veenputn?” Ie moutn reekn, t was toun aal nog veen...

dezelfde

nl.verhalenbank.43576

Alde Tsjerk Wetterrôt en Atse Griper wienen rovers. Sy wennen yn Feansterheide oan 'e Trije Roede. Nachts gongen se der stil op út. Dan stielen se in hynder út it lân. Dêr gongen se op sitten en sa gongen se op roof út. Se stielen in skiep, om mar hwat to neamen, en dat nommen se mei op 't hynder. As se omtrint thús wienen, jagen se 't hynder wer fuort.

nl.verhalenbank.28248

Noch net sa mâlle lang lyn traktearre in âld wiif in jonge op pankoeken. Doe't er thús kom, bigong de jonge to koarjen. Dat wie syn gelok. It wienen allegearre slangehûden dy't der út kommen. It gebeurde yn 'e Harkema. Twa fan syn susters woarden doe sa lulk op it âld wiif, dat hja roannen nei har ta en seinen: "Nou silstû, âlde duvel, stjerre!" Mar it...

nl.verhalenbank.21250

Hjir wennen twa mannen, dy koenen allebeide omraek fortelle. De iene sei der altyd achteroan: Dy't it it lêst forteld hat leeft noch. En de oare sei der achteroan: En ze hebben bij de glazen opgescheten en 't was dag.

nl.verhalenbank.33873

Yn Bûtenpost wienen in man en in frou út to jounpraten. De dochter hie twa froulju by har to jounpraten noege. Sy dienen it dy jouns hiel mâl en seinen rare dingen. Se wedden der om hwa't it dy jouns it raerst opsizze koe. De jouns let gongen de fammen fuort. Doe wie der har in pleachbeest op side kom, 't like in hiele dikke swarte houn. Earst bleauwen...

nl.verhalenbank.27806

Myn bruorren Tamme en Wytse hienen elk in faem yn Drylst to wenjen. Dêr hienen se ris togearre op 'e fyts hinne west. Doe't se weromkamen yn 'e neinacht, doe wienen se sahwat oan 'e Wergeaster mar ta, by Idaerd, doe hie Wytse ynienen sein: "Sjoch, dêr is in fanke, dy rint dêr by 't foarste tsjil fan myn fyts lâns." Fuort dêrnei hie Tamme itselde fanke...

fiets

nl.verhalenbank.31902

Yn 'e Westerein, yn in loantsje by 't spoar, roannen yn 'e nacht altyd twa famkes om. Dy spoeken dêr. Dêr doarsten de minsken nachts net lâns.

nl.verhalenbank.21287

To Britsum linen twa reuzen tsjin 'e toer oan. Doe knapte de toer. Dy wie net bistand tsjin sa'n swier gewicht. "Ik brits 'em", sei de iene reus. Doe krige dat plak de namme Britsum. Dy reuzen wienen dêr yn 'e buert oan 't graven. (Sy ha 't my op 'e klaei forteld)

nl.verhalenbank.26073

Myn broer Wytse - dy't forstoarn is - en ik reizgen togearre nei Drylst nei in pear susters, skippersdochters, dêr't wy doe forkearing mei hienen. De moarns werom reizgen wy oer Dearsum. 't Wie dêr tusken twaën en trijen yn 'e nacht. Ik sei tsjin Wytse: "Ik sjoch twa froulju op 'e dyk." "Ik èk, krektlyk", sei er. Ik sei: "Ien mei in reade en ien mei in...

blauw

nl.verhalenbank.31527

Douwe Stavasius fan Grinzer Pein seach lykstaesjes. Boardzer Bruining fan Boelensloane ek. Dy leeft noch. Men mat noait midden op 'e wei rinne, hwant der kin us in lykstaesje oankomme, sûnder dat men it sjocht. Dan wurde jo fan 'e wei ôfsmiten.

begrafenisstoet

nl.verhalenbank.25234

Der wienen twa boeren, dy kuijeren op 'e reed. Doe song dêr in fûgel. Doe sei de iene boer: "Dy fûgel sjongt foar my." "Né," sei de oare boer, "dy fûgel sjongt foar míj." Doe krigen dy beide boeren rúzje. Doe woarde it in pleitsaek. Foar hwa hie nou de fûgel song? Foar de advokaet.

nl.verhalenbank.23889

Op in kear wie 'k mei myn maet to murdzjen. Wy wienen op 'e weromreis, op 'e Bopperein fan it Wytfean. Wy rieden op 'e fyts de bocht om, even foarby Jonge Jan. Ik hie de binnenbocht en fornom neat. Mar myn maet, dy't de bûtenbocht hie, woarde samar fan 'e wei nom. Hy woarde oan kant set, op 'e harsens yn 'e sleat. Letter doarst er dêr noait wer lâns by...

nl.verhalenbank.28089

Twa man fan 'e Boelensloane hienen mei de karre mei hinnen nei Ljouwert ta west. Dy hinnen hienen se op 'e merk to jilde makke - 't wie op in freed - en se hienen der wer smoar foar kocht. Dat kochten se op 'e merk. De oare deis - saterdei - soenen se it togearre útsutelje. Doe't de beiden ûnderweis wienen fornommen se dat der hwat oan komme moest, hwant...

nl.verhalenbank.29383

Op het ogenblik woont er iemand vlak in de buurt die het volgende doet. Er gaan verscheidene mensen heen, maar mij zien ze er niet. Wie een bepaalde ziekte heeft gaat, met twee flessen met schoon gekookt leidingwater dat weer afgekoeld is, naar hem toe. De flessen en misschien de pijnlijke plekken ook wel worden bestreken. Thuis moet dat water vervolgens...

afkoelen

nl.verhalenbank.43172

Ik haw in swager yn Eastemar wenjen hawn, dy is letter nei Amerika ta gong. Dat wie Jan Klomp. Hy wenne oan 'e Langeastloane. Hy fortelde my us: In boer fan Eastemar moest us nei Ljouwert ta om jild op to heljen. Der wienen guon dy wisten dêrfan en dêr wienen twa man by, dy loerden op him. Dy roannen him de jouns tomjitte. Sy wienen oan Swarteweisein ta....

nl.verhalenbank.23686

Berkeley

Meertens Institute

Sagnagrunnur