Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
Een tooverspreukje bestaat over het Brielse land; daar heeft eens een tooverheks in de grijze oudheid alle windmolens met geheel stil weder aan het malen gezet.
nl.verhalenbank.39359
Ik heb als kind nog iemand gekend, die men “Jan de tovenaar” noemde. Het heette, dat je voor hem moest oppassen. Hoe hij precies toverde, ben ik nooit te weten gekomen, maar men fluisterde over een kruisje, dat onder een stoelpoot werd gelegd en over “toverspreuken”.
nl.verhalenbank.127098
I. De duivel
5. Zijn U bepaalde personen bekend, die als duivelbanner of duivelbanster worden geraadpleegd? In welke gevallen gebeurt dat?
Mijn moeder vertelde mij meermalen over een man, die “ook meër kon as een gewoön mins”, hoewel hij er zelf geen voordeel van scheen te hebben. Hij had bv. de eigenaardige gewoonte, dieren (soms ook mensen) aan te raken...
nl.verhalenbank.127097
Toevoegen aan §5II, Aant. 1948, fol. 5b, t.a.v. de heer Hans Veneman: deze „magische techniek” is niet zo onbekend, ook niet „buiten het milieu”. Meyer Sluyser schrijft in zijn „Als de dag van gisteren…”, p. 136: „Had grootmoeder Gitele besloten sleutel en gebedenboek te raadplegen, dan ging ze in een donkere hoek van het vertrek staan. Liefst achter een...
nl.verhalenbank.48572
Witte Wieven
Dominee Detmar, te Ede, kwam laat terug van het bezoek bij een ouderling en moest de Witte Wieven bij Kernhem passeren. Hij voelde zich ongerust, er zou hem iets gebeuren. Toch ging hij. Op het Hooge Dennenboschje verscheen hem een witte juffer. Dominee zei: "Ben je van God, dan staat, ben je van de duivel, dan gaat." En de gedaante verdween.
nl.verhalenbank.13627
Katten, die in de nacht de mensen die nog op pad waren, geluidloos volgden en spoorloos verdwenen. Er is een verhaal van een kaarter die op winteravonden bij den pastoor ging kaarten en altijd op zijn thuisweg door zo'n spookkat werd gevolgd, tot de pastoor 't dier zegende en 't verdween. Moet in Dieteren zijn gepasseerd. Ook sprong zo'n kat den mens...
nl.verhalenbank.13531
In de ouwe tijd had je hier in Montfoort een tuindersknecht en die moest voor z'n baas aardkruie. Maar hij wou en hij zou naar de kermis. Toen riep die:
Erop of erin!
En je ken 't gelove of niet, maar de aarde verspreidde z'n eige vanzelf over 't land.
nl.verhalenbank.72700
By de Skilige Piip sit in skat yn 'e groun. Dy kin der wol út, mar dan mat men krekt de wurden wite dy't der by opsein wurde matte. En dat wyt net ien. De man dy syn jild it west hat, dy mat dêr noch altyd omspûkje. Hy sit achterstefoar op in ezel.
nl.verhalenbank.21477
As men trije kear achterelkoar "ja" sein hat, sûnder ien wurd der tusken, dan is men bitsjoend.
Alle Tet, yn 'e Harkema, wie in tsjoenster. Sy forkocht potlidden.
nl.verhalenbank.15534
Je had hier in de buurt vroeger een boer en die nam op een dag een nieuwe knecht. Die knecht, die moest gaan aardkruie. Maar wat deed die? 't Was warm weer en.hij nam d'r z'n gemak is van. Hij ging legge slape op 't land. Toen komt die boer om zes uur en die ziet die slapende knecht. Schelden en tekeergaan: ,Je krijgt ontslag". Maar die knecht staat op en...
nl.verhalenbank.72687
Meerminnen
De vissers van Westenschouwen vingen in hun netten een meermin. Ze klaagde en smeekte om weer vrijgelaten te worden. Maar de vissers lachten en lieten zich niet vermurwen. Ze brachten de meermin mee aan den wal, en de meerman zag haar op de kade sterven. Toen wierp hij een handvol zand en wier in de haren en profeteerde: "Schouwen, Schouwen, 't...
nl.verhalenbank.13284
't Is hier in de buurt* ok wel is gebeurd, dat die tonne allemaal stonde te danse. De karn stonde te danse, de boter wou maar niet komme. Die karn was betoverd. Op Giessen-Nieuwkerk had je een toverdokter. Die kwam d'r bij, zette z'n pet af, raakte de karn an, hokus-pokus en 't was over. Ze hadden 'm gehaald met de tilbury. Ze zitte nog zo'n beetje te...
nl.verhalenbank.51022
Der wie in snikkefearder, dat wie Hindrik Haukes, dy hie syn snikke krekt nij opfervje litten. De snikke lei foar de wâl, en hy waerd net brûkt. Mar it eigenaerdige wie, dat der hyltyd opnij skrammen opkamen.
Dat koe neffens Hindrik Haukes allinne mar komme as er troch de slûs farde en dêr oanskaefde.
Hindrik Haukes woe witte hoe't it kaem en paste op. Hy...
nl.verhalenbank.20791
Op ’n plek kwame nou en dan ouwe wieve bé’j mekoar. Eén van die vrouwe gieng dan wel es weg um te gon hekse. Ze smèrde d’r eige dan ien med’n zalf of zoiets, uut ’n döske. Dan zei ze:
Utemetuut, de schorsten uut
Over heggen en struuk.
En dan kos ze hekse. Ze gieng op ’n bessemsteel de schorsten uut. En wa ze dan vorders deej, wiste ze niet. Eén van de...
nl.verhalenbank.50483
Ien hjirwei hat ris yn Zoutkamp oan 't wurk west. Dêr fortelden se dit forhael:
Der wie in boer, dy krige in nije feint. Dy nije feint moest mei de lytsfeint de dongbulten oer 't lân struije. De earste dei die er neat. De twadde dei ek net. Hy en de lytsfeint leinen de hiele lange dei mar hwat yn 'e sinne to loaikjen.
De trêdde dei frege de boer: "Hoe sit...
nl.verhalenbank.15775
HIJ HAD ER GENOEG VAN
In Mierlo klopte eens een jonge bakkersknecht aan de deur van een bakkerij. Zij werd opengedaan door de bakkersvrouw die weduwe was en de bakkersknecht vertelde het doel van zijn komst: hij zocht werk. De bakkersvrouw had juist iemand nodig en nam de bakkersknecht aan tegen kost en inwoning. Ze stelde echter één voorwaarde: hij mocht...
nl.verhalenbank.49574
Ruerd van der Veen koe mear as sljochthinne. Hy en syn wiif soenen us jounpraters ha, mar dêr gong in heftigen rûzje oan foarôf. As Ruerd lulk wie, die er it raer. Dan wie der gjin hûs mei him to hâlden en sloech er alles koart en klien. Sa hied er ditkear alle théguod oan diggels slein.
It stie der slim foar. It wiif skriemde, hwant der wie net in reauke...
nl.verhalenbank.16907
Us heit en Marten soenen togearre to meanen. Sy dienen wol faek dingen togearre. Us heit hie de hannen fol warten.
"Wolst dy warten ek fan 'e hannen ha", frege Ale.
"Jawol", sei heit.
Doe struts sy der mei de hân oer en se sei der hwat by.
"Waskje se nou mar yn 't wetter fan 'e Westersanding", sei se. Dat hat heit dien en in pear dagen letter wied er de...
nl.verhalenbank.15604
Ik hie us warten op 'e hân, doe gong ik dear mei nei Willem Pyk. Dy gong der mei de hân oer hinne en mûlke der hwat by. "Hwat seit Willem dear?" frege ik. "Dat mei 'k dy net fortelle", sei Willem. In pear dagen letter wienen de warten fuort.
nl.verhalenbank.15665
Heksn kun man ook leern. Was n keerl dichte bie de grenze, die dat doen kon. Zo wazzen er twei jonges, die dat ook van hum leerden. Toen ze t konden, wilden ze naar zien wienkelder toe. Nou hadden ze leerd, dat ze dan zeggen moestn: “Over bos en stroek.” Ze vergistn zuk en zeden: “Deur bos en stroek”.
En toen begunden ze te loopn; deur de bossen, dat heur...
nl.verhalenbank.44439
