Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Narrator Gender
Ik haw ris fortellen heard dat ien earne út in herberch wei (wie 't Swarteweisein) in speake út in tsjil stikken makke fan ien dy't dêr foarbykaem. Dyselde hie him de gek oanstutsen en dat wie syn wraek. Doe koe dyselde net fierder ride mei de wein. (Hy die dat sûnder by de wein to kommen.)
nl.verhalenbank.31321
Ik haw in jonge kend fan twintich jier, dat wie in sikere Nicolai. Dy koe de minsken samar fêstsette litte. As er de minsken de hannen ynelkoar lizze liet, koenen se se net wer út elkoar krije. Letter wie er kellner yn 't Oranje-hotel to Ljouwert.
nl.verhalenbank.31240
Sjoerd Bonnes wie boer yn Sumar. Hy hie in soan, dy koe mear as in oar. As de soan jouns nei syn faem ta wie, bleau Sjoerd Bonnes allinne yn 't tsjuster sitten, hwant hy woe wite hoe let syn soan wer thúskaem. Dy soan seach syn heit dêr yn 't tsjuster sitten. Letter hie Sjoerd Bonnes de doar in kear op slot dien. Doe kaem de soan troch it kaeisgat der yn.
nl.verhalenbank.31322
Men koe klaverboer fuortstjûre om in flesse drank to heljen. It earste romerfol moest ien fan 't selskip oer 't linker skouder fuortsmite en dêrby sizze: "Dat is foar dy."
Dan koenen se fierder drinke.
nl.verhalenbank.31975
Ymke de Jong koe de minsken stean litte, waerd der forteld.
nl.verhalenbank.31974
Jehannes Meerstra sette minsken fêst, as er dat woe.
nl.verhalenbank.31022
Op 'e oare ein fan 'e Wâl stie in âld fabryk, dat wie in sûkerijfabryk. Dêr woarde de sûkerij droege.
Jehannes werkte dêr ek.
Op in kear sei ien fan 'e mannen dy't dêr werkte: "Hwat ha 'k in sin oan in hearring."
Fuort dêrnei waerd der bûten roppen: "Haring met kuit!"
"O," sei Jehannes tsjin 'e man, dy't graech hearring ha woe, "dat treft alhielendal."
De...
nl.verhalenbank.29669
Jehannes Meerstra liet foar ús op 'e Wâl soldaetsjes ta de hurddobbe út komme. Dat hat er dien by Fije Simens, dat wie noch hwat famylje fan Jehannes. Wylst lêsde hy yn 't duvelsboek.
Hy liet de tange samar út himsels om 't hurdfjûr hinne springe. Dat haw ik sels sjoen. Ik wie bang foar Jehannes en syn kunsten.
De froulju liet er de klean ôfsakje en hy...
nl.verhalenbank.29668
Jehannes Meerstra koe allerhande kunsten mei spylkaerten. Hy koe ek kaertlizze.
Jehannes Meerstra hie ek in toverboek. Op in kear doe't er dêr yn lies, waerd er tige binaud. Doe smiet er it boek yn 'e rogge. Doe wie 't oer.
nl.verhalenbank.31027
Jehannes Meerstra koe turven marsjeare en dounsje litte.
Ek spylkaerten koed er dounsje litte.
Alle deade dingen koed er levend foar jin toverje, dan sprongen se dat it hwat die.
nl.verhalenbank.29681
Sikke Procé roan op in joun nei tolven oer de wei to Feanwâldsterwâl. Doe wie er sahwat oan it hûs fan Jehannes Meerstra ta, doe kaem der in swarte kat by him, dy roan him foar de fuotten. Sikke skopte de kat tsjin 'e poat oan, de poat wie stikken. De oare moarns hie Jehannes Meerstra de pols brutsen. "Dy ha 'k fannacht brutsen", sei er.
Jehannes hie him...
nl.verhalenbank.31014
Jehannes Meerstra koe duvelskunsten forrjochtsje. Hy koe alles komme litte en alles fortrekke litte. Hy hie in boek. Dat wie 'Het boek van de zwarte kunst'. Dat is in duvelsboek. Dy't sa'n boek hat, kin it noait wer kwyt wurde. Hy kin 't forbrânne, it jowt him neat, it brânt net op. Hy kin 't yn 't wetter smite, it is toforgees, it wetter taestet it boek...
nl.verhalenbank.29667
In oare kear sei er tsjin 'e soldaten yn deselde skoalle: "Sil ik jimme ris fytse litte?"
Dat namen se graech oan. Se moesten de egen ticht dwaen. Jehannes hâldde ien eech iepen. Sadwaende koed er alles sjen hwat der gebeurde. De soldaten sieten om 't leven to traepjen op in stoel. Doe liet er se swimme op 'e groun. Se sloegen mei earmen en skonken en...
nl.verhalenbank.31612
Mar Oene Krop wie ek in greate tsjoender. De minsken doarsten him net yn 'e hûs to litten en net by it fé. Hy makke se samar siik.
Myn broer wenne yn Ljouwert. Hy hie in jonkje, dat wie altyd siik en gammel. It wie noait fleurich lyk as oare bern. It siet echt yn 'e pogge. It woe net boartsje en it wie mear dea as levend.
Doe kom dêr ris in swager fan...
nl.verhalenbank.38152
By uzes thús (Skûlenburch) woe 't soms net tsjernje. Dat kaem neffens ús mem trochdat der in omrinder of sa troch de doar kaem wie en it spul bitsjoend hie. Op sok folk hie se altyd hwat in skalk eech.
nl.verhalenbank.21953
Dêr sieten guon yn in glêzen wein, dy kamen de kant fan Drachten út wei. Underweis bleauwen de twa hyns dy't foar de wein rounen, samar ynienen stean. Mei gjin mooglikheit koe de koetsier se wer oan 't rinnen krije. It wie krekt foar in herberch dêr't dat gebeurde. Doe stapte de koetsier út en roun ta de herberch yn. Hy seach hwat foar mannen dêr allegear...
nl.verhalenbank.31598
Jehannes Buma lei as militair yn 'e skoalle yn Alkmaer.
Dêr wie ek in sekere Riemersma fan Grou. Op in kear marsjearde dêr bûten in kompy soldaten. Doe sei Riemersma tsjin Jehannes Buma: "Sil ik dat folkje even stean litte?"
"Ja, doch dat mar", hie Jehannes sein, mar hy tocht by himsels: dat kin er dochs net.
Sûnder dat er mei ien fan dy mannen fan 'e...
nl.verhalenbank.31611
Folkert Paulusma wie yn 'e mobilisaesje fan 1914-1918 ûnder tsjinst yn Brabân. Op in joun siet er mei oare soldaten, sa fortelde er yn 'e herberch. De kastlein wie der ek by.
Doe sei de kastlein: "Sil ik ris in kompie soldaten opkomme litte?"
"Ja", seinen se, dat woenen se wol ris sjen.
Folkert sei: "Wy sieten mei elkoar by de tafel. Doe kaem de iene...
nl.verhalenbank.31605
Yn Gaesterlân op Kippenburg wenne in man dy koe minsken en dieren bisprekke. Se seinen dat er tsjoene koe. It gebeurde wol as ien mei hynder en wein dêr lâns ried, dan stie 't hynder ynienen stil en koe net fierder. Men kaem dyselde noait to sjen. 't Wie altyd in hiele toer om 't hynder wer oan 'e gong to krijen.
nl.verhalenbank.31400
Jehannes Meerstra fan Feanwâldsterwâl koe samar soldaetsjes ta de hurddobbe [út] komme litte.
nl.verhalenbank.31883
