Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
It is yn Feanwâldsterwâl gebeurd dat ien, dy't út 'e kroech kaem en sein hie dat er net bang wie foar de duvel, ûnderweis in ein fuortsmiten woarde.
nl.verhalenbank.29673
Spookdieren
Vooral mensen die spotten, werden soms op de voet gevolgd door spookhonden of kalveren. Zo'n hond had dikwijls vurige ogen, en men vertelt van een man die bont en blauw thuiskwam, omdat de hond hem telkens met zijn staart sloeg. Die honden of kalveren werden beschouwd als de duivel. In die dieren werd dus de duivel gezien.
nl.verhalenbank.13316
Lytse Remmelt de Haan kom us in kear fan Garyp nei Gariperheide ta. Hy kom yn it hûs fan âlde Tamme Hooijenga. Hy hie 't einekroes yn 't hier sitten.
"Hwat nou?" sei Tamme.
Hy sei: "Ik kom de houtsjepaden lâns en ûnderweis sweefde der hyltyd hwat achter my oan. 't Hie gjin fuotten. It wie de duvel. Doe't ik oan 'e dobbe ta wie, pakte er my by 't hier en...
nl.verhalenbank.32496
Dêr wienen trije man op in paed nei Feanwâlden ta. Se hienen Quatrebras al even passeard. Ien fan dy trije wie in flokker. Dy hie oeral de spot mei. Doe waerd er samar tusken de beide oaren weismiten, sûnder dat se seagen hwa't dat die.
nl.verhalenbank.31606
Op zekere dag gebeurde het dat een pastoor rustig in zijn leunstoel zat te mijmeren over het wel en wee van zijn parochianen, toen hij plotseling gerammel van kettingen hoorde. Het geluid kwam vanuit de schoorsteen. De pastoor wist meteen wat er aan de hand was. Het moest de vuurgeest zijn.
Rustig en bedaard, alsof het hem niet aanging, stond hij op,...
nl.verhalenbank.49795
Op in joune let kommen ris twa feinten by de lapskroar wei. Dy wenne oan 'e Tsjerkeloane ûnder de Pein.
De iene dat wie in raren, dy hie hiel bot sweard fan foar de duvel net bang en sa.
Underweis wie dyselde samar ynienen by de oare feint weipakt woarn en in ein fierder wied er wer delfallen.
Doe wied er sa bang woarn, dat hy doarst net mear to praten....
nl.verhalenbank.32655
Ek op in kear doe soe Wibe Alma nei hûs ta. Doe wie der tichte by syn hûs samar in earm troch de hage hinne kom. ('t Wie in skerpe toarnehage)
Dat wie de duvel, dy woe him ha.
nl.verhalenbank.22320
Myn earste man wie us mei syn broer Jehannes oan 't hofkesjongen. Myn man siet yn 'e apelbeam en Jehannes stie op 'e útkyk om to sjen of der ek us ûnrie oankomme koe.
Doe sei myn man: "Jehannes, dû mast de beam net sa skodzje, jong."
Mar Jehannes wie net by de beam. Hy stie by de homeije, in hiel ein fierder.
It wie de duvel dy't de beam skodde hie.
nl.verhalenbank.22308
Heks gestraft
Zo was 't ok us geburd mee 'n kat, die kwaam ok altij teveurschèn. Die hebbe ze 'ne kir op d'r kop getimmerd. Saanderdaags zaoge ze 'n vrouw uit de buurt mee heel d'r gezicht vol krabbe en kapot. Die veraanderde d'r egge in 'n kat. En die hadde ze op d'r gezicht geslaoge.
nl.verhalenbank.41650
Klaes Kamstra hat syn frou tige min bihandele. Hy hat har wol sa bot slein dat se ûnder 'e blauwe plakken siet. En hy hat har wol oan 't hier út it bêd wei sleept.
Doe kaem se to forstjerren.
Alle jounen as hy fan 'e trein kaem fan 't wurk, dan moest er it tsjerkhôf foarby en dan fleach der elke kear in wyt ding út it graef wei nei de tsjerke-hikke ta....
nl.verhalenbank.22122
Remmelt de Haan is in kear op 'e heide fuortsmiten yn 'e sleat. Der roan ien njonken him, sei er. Dat wie de duvel. Skoanheit en dy ha him wer nei hûs ta brocht.
Hy kaem by pake en dy dweiltrochwiet. Heit wie doe noch yn 'e hûs.
nl.verhalenbank.32494
Hjir yn Stiensgea wenne yndertiid in goddeloaze man. Dat wie Boele Ytsma. Hy wenne yn 't West. It wie in greate spotter. Op in snein-to-moarn gong er mei syn frou Fokeltsje mei in koe nei de bolle ta. Hy moest troch trije hekken. Mar dy hekken sprongen samar fansels iepen.
Dat wie 't wurk fan 'e duvel. Sa hie dy him topakken.
nl.verhalenbank.32721
Oan 'e Nije Wei, in bytsje achterút, wenne in frommes, dat wie in nuveren-ien. Hja sei 't soms raer op. Griet hiet se. Op in kear doe hie se wer in soad forwinskingen dien en flokt en alsa mear, en doe hie der ynienen in great skiep by de glêzen op stien, folle greater as in gewoan skiep. Dat wie de boaze.
Us mem sei: "Jimme matte dêr net lâns gean, it...
nl.verhalenbank.22297
I. De Duivel
1. Zijn U verhalen bekend over mensen, die de duivel gezien hebben of omgang met hem hebben gehad (met hem gedanst hebben, met hem kaart hebben gespeeld), of kent U andere verhalen, waarin de duivel een rol speelt?
Gelieve elk verhaal te noteren op een afzonderlijk blad papier en in elk verhaal duidelijk aan te duiden hoe de duivel...
nl.verhalenbank.14724
Sytse Jager wie us tichte by de staetsskoalle. Dêr mat er bot flokt ha en spot. Hy sei doe, hy woe de duvel wol us sjen. Doe kom der in hiel lyts mantsje oan, dy smiet him boven oer de hagen hinne.
nl.verhalenbank.22269
Sjoerd Terpstra wenne yn Burgum. Hy wie slachter en in rare, rûge keardel. Der wie net ien dy't him lije mocht. Hy hie altyd smoarch praet. As er in bern krige, wie 't altyd in famke. Oare bern hie er net.
"Soe men se net smoare," sei er, "al dy famkes."
Mar de lêste dy't geboaren woarde, wie in soan, mar dy is fuort nei de geboarte smoard.
nl.verhalenbank.30321
Jehannes van der Zee wenne op Sumarreheide. Hy wie arbeider by Sjoerd Bonnes (Algra). It wie in wreed hear dy't it net folle skele koe hwat er sei. Hy naem it iene flokwurd nei it oare yn 'e mûle. Op in moarn roun er de Harsteloane del nei de boer ta. Doe mat der dêr troch in ûnbikenden smiten woarn wêze, wol sa bot, dat er net mear prate koe en neat...
nl.verhalenbank.31981
In neef fan ús hie in húshâldster. Hy hat har skandalich bihandele. Doe't it minske âld waerd, wie se der al hielendal oer. 't Wie in stumper.
As hy by 't winter fuort gong moest it sloof yn 'e kjeld sitte. Dan boun er earst in tou om 'e kachel hinne, hwant hy sei, 't wie net fortroud dat sy mei de kachel om gong.
Letter, doe't se stoarn wie, koed er har...
nl.verhalenbank.22123
Een zoet gezelschap in een Limburgse herberg
In de winter zat op een avond een zoet gezelschap vergaderd in de keuken van een herberg in een onzer Limburgse dorpen. Het was de burgemeester, een wethouder, de koster-onderwijzer-organist, nog een paar boeren en achteraf zat een jongen van een zestien jaar. Deze laatste wist blijkbaar geen andere, hem meer...
nl.verhalenbank.35885
Wibe Alma wie in spotter. Hy brûkte rare wurden. Doe woarde er ûnder fan 'e groun ôf boven op it hea smiten. 't Wie mar in lyts goltsje.
nl.verhalenbank.22319
