Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Narrator Gender
Imke de Jong liet de minsken stean. Hy koe se ek útklaeije litte. Hy liet us in kear in jongfaem, dy't op 'e wei lâns gong, de klean samar ôffalle.
nl.verhalenbank.25810
Alde Piter Scheper hie buorkerije en wenne op Luchtenveld. Dy koe de minsken stil stean litte. Sy hienen 't net rjocht op Piter stean. Hy koe de minsken de koarts ek ôfnimme.
nl.verhalenbank.25884
Imke de Jong hat yndertiid op Hamster merke de plysje Tseard van Dekken alris in skoft stil stean litten.
nl.verhalenbank.23918
Imke de Jong wie in gûchelder, dy kom altyd op Eastemarre merke. Hy koe de minsken stean litte. Op Hamster merke hat er de plysje alris stean litten.
nl.verhalenbank.29365
Oeds Eilander wenne hjir by de skieding. It wie in nuveren ien. Hy hie in toverboek, seinen se. Dêr koed er soldaetsjes mei ta de hurddobbe útkomme litte. As er achterút lies gongen se der wer ta'n yn.
Hy koe ús ek stean litte. En sy seinen, hy koe jin de klean ek samar ôfsakje litte.
Soms sei er tsjin ús: "Stek de tonge út." Mar dat doarsten wy net to...
nl.verhalenbank.19495
Op in joun doe hienen heit en Imke der togearre op út west. Doe kommen se in pear froulju foarby. De manlju seinen 'joun', mar dy froulju seinen neat werom. Imke sei tsjin dy froulju: "Bliuw jim mar even stean." En dat wie gebeurd. De froulju forsetten gjin foet mear. Doe't dat in skoftsje sa duorre hie, sei heit tsjin Imke: "Dû mast se wer gean litte."...
nl.verhalenbank.21578
Jehannes Meerstra roan mei tsiis.
Hy liet de soldaten ta de hurddobbe útkomme en liet de stuollen samar dounsje.
Hy koe de minsken ek fêst sette, dan koenen se noait fuort komme en hy koe de froulju de klean ôfsakje litte.
nl.verhalenbank.24157
Alde Minne Ael wie in tsjoenster. Dy har suster hie in jonkje, dat bigoun altyd om deselde tiid to jammerjen. Dan koe se 't bern noait stil krije. Doe gong se in kear nei har suster Minne Ael ta. "Kinstû der hwat oan dwaen?" frege se.
"Stil mar," sei Ael, "it bern is al stil."
't Wie Ael har wurk dat it bern sa'n pine hie.
nl.verhalenbank.36861
Yn Aldhoarne siet in faem ûnder in koe to melken. Doe sei dy koe ynienen tsjin har: "Jow dy man hwat molke, faem."
De faem woarde sa kjel, dat sy smiet de amer mei molke om. Doe seach se Imke stean. Dy hie bûksprutsen. Hy krige molke fan har.
Imke song by de harmoanika:
Ik ben zo arm, dat God zich erbarmt.
Sober gekleed en ik heb veel leed.
Diep in mijn...
nl.verhalenbank.19516
Myn man hie in neef, dat wie Ielke Hottes Kooistra, dy hie yn syn jonge jierren forkearing mei in sekere Tiet. Dy wenne yn 'e kolonjes yn Broek.
Doe seinen se ris in kear tsjin Ielke: "Wytst wol dat it in tsjoenster is?"
"Né", sei er.
"Nou," seinen se, "it is wol degelik sa."
"Dan meitsje ik it snein-to-joun út," sei er, "as ik wer by har kom."
En dat...
nl.verhalenbank.27453
Mien voader was stenescherper bé’j ’n mölder. En grutvoader ok. En die, zèi voader, het duk zat wa verteld. De mölder had ’n jong, die Manus hiette. Net as zien voader. Dus ze hadden ’t over de grote en de kleine Manus. Of ok wel over den ouwe en de jonge Manus. Op ’n keer rolde de jonge Manus met mien grutvoader de zeile van de meuleroeje uut. Want ze...
nl.verhalenbank.50464
