Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
Der wenne in postrinder yn Oerterp, dy koe mear as gewoan. Dy sette in stok tusken 'e skonken en dy stok koed er samar nei in oar ta rinne litte. Hy koe in oar ek samar stean litte. Mar hy hie der bot fan to lijen, as er soks die.
nl.verhalenbank.23396
Der binne minsken dy ha de macht om oare minsken stean to litten. Myn man hat it wolris sjoen op 'e Grinzer kermis.
nl.verhalenbank.18102
Mike Ruerd (R. v.d. Veen) seach us ien foarbygean, dêr moest er mei prate. Hy rôp him, mar dy oare roan fierder, krekt as hearde er him net.
"Wolstû net wachtsje, jong?" rôp Ruerd. Doe sei dy oare: "Né." Doe liet Ruerd him stean. Hy koe net in stap mear forsette.
nl.verhalenbank.21231
Wat ik nou fertel heb ik self metmoakt. Ik was bij buren, dat waren olde bejaarde mensen. Myn pappe had bij die frou warkt woar ik was te proaten.
Ze had it tegen pappe altyd over ons jongens.
Twee jonges fan hör waren der die oavend ook.
Noa elf uur heurde ik hoe er met hoamers sloagd werd en met balken en planken goaid. It was doar allemoal leven. 't...
nl.verhalenbank.37282
Imke de Jong koe in hynder en wein samar ta stean krije. Ek minsken koed er stean litte sûnder dat se in stap fierder forsette koenen.
nl.verhalenbank.33796
Imke de Jong koe sizze: Safolle jild ha jo yn 'e bûse. Dat wist er altyd krekt. Hy koe de minsken ek stean litte.
nl.verhalenbank.21379
Da was ok een man, da was in Neerijne of Waardenburg. Dat zee een oom. D'r was daar een man, die was liever uit dan thuis. Je had daar de Rauwe Bogerd, een stil eind. En die man ging naar huis en toen ware d'r een stuk of wat en die ginge daar lope met d'r jas binnenstebuite .... en om tabak gevraagd. En toen kwam die andere man thuis en verhale: "Da ware...
nl.verhalenbank.125635
Oan 'e Dwarsfeart by Drachten wenne âlde Okke. Hy foer mei de môlkpream de Marrewyk lâns nei 't molkfabryk ta. Dêr wie in nachtmerje, dy't wenne yn in holle wylgenbeam, midden oan 'e Marrewyk. It wie in lang frouminsk yn lange klean. Hja sprong soms samar oer syn skouders hinne. Hja moasten altyd tige hoeden en stil wêze, om dy nachtmerje net to steuren.
nl.verhalenbank.11533
Myn man hie in neef, dat wie Ielke Hottes Kooistra, dy hie yn syn jonge jierren forkearing mei in sekere Tiet. Dy wenne yn 'e kolonjes yn Broek.
Doe seinen se ris in kear tsjin Ielke: "Wytst wol dat it in tsjoenster is?"
"Né", sei er.
"Nou," seinen se, "it is wol degelik sa."
"Dan meitsje ik it snein-to-joun út," sei er, "as ik wer by har kom."
En dat...
nl.verhalenbank.27453
Ik het dor wel es iets van gehörd. Ze zèje vroeger, da Hend van de Witte da kos. Die kos iemes stil late stoan en ok opte grond loate valle. Teminste, o da zèje de minse. Ik het ’t eiges nooit gezien. Hé’j noom dan ’n buukske uutte tes [zak] en schreef er wa ien. En zèj dan bijvoorbeeld tegen de luj, die bé’j ’m ware: “Zal ik hum doar, die dor löp es...
nl.verhalenbank.50208
Der wie in feint, dy kom fan Drachten. Syn faem wenne yn Burgum en dat wie in hiel ein rinnen snein-to-jouns.
Op in nacht, doe kom er wer by de faem wei, doe wie dêr in hear, mei hynder en seas, dy hie ek nei de faem ta west.
Dy moest ek nei Drachten ta.
Hy frege dy hear of er mei ride mocht.
"Né," sei de hear, "ik nim net ien mei."
Doe sei dy feint: "Jo...
nl.verhalenbank.25640
Ik en in kameraed wienen to murdejeijen. Wy wienen by Burum. En doe sei ik: "Dêr komt ek hwat oan." Doe wienen dat twa hynders. Dy koenen wy net fuort krije. Sy bleauwen stean dêr't se stienen. Krekt as wienen 't beelden. Dat ha spûkhynders west. Wy binne doe mar gau fuortgong.
nl.verhalenbank.21626
Op Eastemarre hynstemerke hie Tseard van Dekken in greate bek tsjin Ymke de Jong. "Dû mast dy stil hâlde," sei Ymke tsjin Tseard, oars lit ik dy stean." Mar Tseard hâldde him net stil en doe hat er in hiel skoft stien.
nl.verhalenbank.27727
Doe't ús mem in famke wie, hearde se bern sjongen en sy seach ek ljochtsjes. Sy rôp beppe der by en sei: "Mat mem hjir us sjen, sa'n moai ljocht is dêr." Sy hearde dúdlik it getrappel fan berneklompkes en dat der sein woarde: "Jullie moeten stil zitten."
Yn werklikheit wie der doe neat. Mar letter hat âlde Warmolts op dat plak in lyts tsjerkje bouwe...
nl.verhalenbank.21222
Op in joun doe hienen heit en Imke der togearre op út west. Doe kommen se in pear froulju foarby. De manlju seinen 'joun', mar dy froulju seinen neat werom. Imke sei tsjin dy froulju: "Bliuw jim mar even stean." En dat wie gebeurd. De froulju forsetten gjin foet mear. Doe't dat in skoftsje sa duorre hie, sei heit tsjin Imke: "Dû mast se wer gean litte."...
nl.verhalenbank.21578
Us mem seach ris in kear in bigraffenis fan tofoaren.
Njonken ús wenne in âld man, Klaas Mulder. Mem seach de lykstaesje op in âld reed. Dêr kaem oars noait hwat lâns. Sa'n fjirtsjin dagen letter stoar ús âld buorman en waerd er lâns dy âld reed nei 't tsjerkhôf ta brocht.
nl.verhalenbank.36951
Aal de Heretuut dat was ok zo'n vrouwgie, die wat meer kon dan gewoon. Ze woonde in de. Waterpoort. Ze was· een goeie naaister. Maar as ze daar zin in had, dan kon ze de mense ok stokstijf stil late staan. Daar heb ik heel wat verhale over gehoord.
nl.verhalenbank.72685
Ik had mien dern opgehold, die ien Oarem diende. ’t Was ien de nach van Goeie Vré’jdag op Poaszoaterdag 1940. Ze had mè de poasdage vré’j. ’t Was heldere moan. Toe we goed en wel Oarem uut ware gefiets, zage we ’n kruus ien de moan. Wa da te bedujje had, wiste we toe nog nie. Mar meer minse haddenet gezien. De volgende mèr zeje sommige minse: “Da vörspel...
nl.verhalenbank.50197
Ja (aldus de heer D. Schuurman), van de vrije kunst weet ik ook nog wel een moppie.
In den buurt van Nieuwendam was vroeger jaren een roover, die ze maar niet te pakken konden krijgen. Op lest hoorden ze dat ie in een herberg te Nieuwendam was, en de burgemeester gong er met een stuk of wat dienders op af. De roover had net een bittertje besteld en zat...
nl.verhalenbank.9177
Spookplaatsen had je hier ok. Bepaalde plaatse, daar 't altijd te doen was. Op 't Hoge End, op den Dool. Daar bleve mensen stilstaan, ze konde d'r eige niet meer bewege. Dan zagge ze een schim, ze grepe d'r naar, maar 't ware niet te grijpe. Prate deje ze ok niet. Ze ware zwart of wit, dat was verschillend. Als je in 't paardepad liep daar zatte die spoke...
nl.verhalenbank.57821
