Datasets - ISEBEL

Alde Liuwe Kûper wie in fremd persoan. Dy hie hwat fan 'e kweade oer him. Op in kear lei er op bêd, doe wie 't krekt in lyk. Hy wenne yn in arbeidershûs, dêr hienen se froeger groppegatten yn. Doe wie der in stik fjûr troch dat groppegat gong. Dat wie op âlde Liuwe yngong en doe waerd er wer libben. Alde Liuwe Kûper wenne op Burgumerheide. Guon woenen him...

arbeider

nl.verhalenbank.19644

De man van de Kastanjelaan heb ik derbij gezet. De man van de Kastanjelaan heb ik hier staan. Nou me vader werkte op de mijner, die was toen nog niet gepensioneerd, en der woonde in de Kastanjelaan bij ons in Hoensbroek, toen woonde een man. Maar die was [enen kost?], der was geen man vandaar. Waar die vandaan kwam da weet ik nie, ‘k geloof da niemand da...

bang

nl.verhalenbank.69639

Jehannes Meerstra koe ek turven marsjeare litte. En hy koe de minsken stean litte.

marcheren

nl.verhalenbank.19652

Imke de Jong liet de minsken stean. Hy koe se ek útklaeije litte. Hy liet us in kear in jongfaem, dy't op 'e wei lâns gong, de klean samar ôffalle.

afzakken

nl.verhalenbank.25810

Oeds Eilander wenne hjir by de skieding. It wie in nuveren ien. Hy hie in toverboek, seinen se. Dêr koed er soldaetsjes mei ta de hurddobbe útkomme litte. As er achterút lies gongen se der wer ta'n yn. Hy koe ús ek stean litte. En sy seinen, hy koe jin de klean ek samar ôfsakje litte. Soms sei er tsjin ús: "Stek de tonge út." Mar dat doarsten wy net to...

achteruit

nl.verhalenbank.19495

Luutsens Janke har heit was in Jongsma. Toen dat nog een jonge man was, werkte hij op 't Feen (= Surhuisterveen) bij in boer. Der wou in koe kalven en de boer wou graach dat hij 's oavends terug kwam. Hij ging der 's oavends weer heen. Doar komt hij bij in dam en hij kan niet in stap meer forsetten. Hij het doar in fol uur stoan moetn. Op 't loatst het-ie...

arbeider

nl.verhalenbank.26010

As ge ’n gewé’jd voorwerp onder den durpel van de deur leg, kan ’n heks er nie over hen. Ze blief dan vör den durpel stoan.

afweren

nl.verhalenbank.50230

Der binne minsken dy ha de macht om oare minsken stean to litten. Myn man hat it wolris sjoen op 'e Grinzer kermis.

macht

nl.verhalenbank.18102

Mike Ruerd (R. v.d. Veen) seach us ien foarbygean, dêr moest er mei prate. Hy rôp him, mar dy oare roan fierder, krekt as hearde er him net. "Wolstû net wachtsje, jong?" rôp Ruerd. Doe sei dy oare: "Né." Doe liet Ruerd him stean. Hy koe net in stap mear forsette.

aanhouden

nl.verhalenbank.21231

Oan 'e Dwarsfeart by Drachten wenne âlde Okke. Hy foer mei de môlkpream de Marrewyk lâns nei 't molkfabryk ta. Dêr wie in nachtmerje, dy't wenne yn in holle wylgenbeam, midden oan 'e Marrewyk. It wie in lang frouminsk yn lange klean. Hja sprong soms samar oer syn skouders hinne. Hja moasten altyd tige hoeden en stil wêze, om dy nachtmerje net to steuren.

behoedzaam

nl.verhalenbank.11533

Myn man hie in neef, dat wie Ielke Hottes Kooistra, dy hie yn syn jonge jierren forkearing mei in sekere Tiet. Dy wenne yn 'e kolonjes yn Broek. Doe seinen se ris in kear tsjin Ielke: "Wytst wol dat it in tsjoenster is?" "Né", sei er. "Nou," seinen se, "it is wol degelik sa." "Dan meitsje ik it snein-to-joun út," sei er, "as ik wer by har kom." En dat...

belofte

nl.verhalenbank.27453

Doe't ús mem in famke wie, hearde se bern sjongen en sy seach ek ljochtsjes. Sy rôp beppe der by en sei: "Mat mem hjir us sjen, sa'n moai ljocht is dêr." Sy hearde dúdlik it getrappel fan berneklompkes en dat der sein woarde: "Jullie moeten stil zitten." Yn werklikheit wie der doe neat. Mar letter hat âlde Warmolts op dat plak in lyts tsjerkje bouwe...

horen

nl.verhalenbank.21222

Op in joun doe hienen heit en Imke der togearre op út west. Doe kommen se in pear froulju foarby. De manlju seinen 'joun', mar dy froulju seinen neat werom. Imke sei tsjin dy froulju: "Bliuw jim mar even stean." En dat wie gebeurd. De froulju forsetten gjin foet mear. Doe't dat in skoftsje sa duorre hie, sei heit tsjin Imke: "Dû mast se wer gean litte."...

antwoorden

nl.verhalenbank.21578

In Oldekerk is een weg, die goat noar de barakken. Doar spoekte it altyd. Velen wilden doar niet langs. Doar woonde in Oldekerk in hele dikke boer. Dat was Knillis Datema. Hij reed op in keer die weg langs met peerd en woagn. Hij is krekt an dat stikje land toe, dêr't it spoeke, doe wouen opeens de peerden geen stap ferder. Hij het doar wel in uur stoan....

bewegen

nl.verhalenbank.26019

Na afloop van een preek wilden ze een pater, die een strenge preek had gehouden, een pak slaag geven. "Jongens, blijf even staan", zei die pater. En hij liet ze een uur stijf staan (1). (1) in Bergschenhoek

bezwering

nl.verhalenbank.50561

Jehannes Meerstra roan mei tsiis. Hy liet de soldaten ta de hurddobbe útkomme en liet de stuollen samar dounsje. Hy koe de minsken ek fêst sette, dan koenen se noait fuort komme en hy koe de froulju de klean ôfsakje litte.

dansen

nl.verhalenbank.24157

Ja zeker, en daar werd op de eerste plaats, de klok werd stil gezet bij ons. En daar werd een doek over de spiegel gehangen. En de gordijnen aan de voorkant werden neergelaten. Dat weet ik zeker. En dan waren er mensen die bijen hadden. En als dan de heer des huizes gestorven was, dan gingen ze naar de bijen en dan klopten ze drie keer op de korven en dan...

baas

nl.verhalenbank.128297

Alde Piter Scheper hie buorkerije en wenne op Luchtenveld. Dy koe de minsken stil stean litte. Sy hienen 't net rjocht op Piter stean. Hy koe de minsken de koarts ek ôfnimme.

koorts

nl.verhalenbank.25884

Sibe Boomsma fan Houtigehage fortelde al us, hy hie us ergens hinne matten. Doe hienen se tsjin him sein, as er dêr en dêr oan ta wie, soed er hwat bileve. En 't wie ek sa. Op dat plak wie in pleachbeest op him tasetten kom. Dy wie him op 'e nekke sprong en hie him de strôtte hast tichtknypt. Hy hie stiif stil steanbleaun.

dichtknijpen

nl.verhalenbank.21098

Alde Minne Ael wie in tsjoenster. Dy har suster hie in jonkje, dat bigoun altyd om deselde tiid to jammerjen. Dan koe se 't bern noait stil krije. Doe gong se in kear nei har suster Minne Ael ta. "Kinstû der hwat oan dwaen?" frege se. "Stil mar," sei Ael, "it bern is al stil." 't Wie Ael har wurk dat it bern sa'n pine hie.

heks

nl.verhalenbank.36861

Berkeley

Meertens Institute

Sagnagrunnur