Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Narrator Gender
MOEDER MOEST STERVEN
Bij Broek in Waterland lag het Belmermeer en daar op de dijk draaide een molen. Daarin woonde een moeder met haar dochter en omdat die dochter verkering had, kwam haar vrijer elke zondagnacht bij haar opzitten. Nu moest hij altijd voor twaalf uur de deur uit en als hij dan op de weg wandelde, liep er een kat als maar langs zijn benen...
nl.verhalenbank.12783
Zijn oome Dirk van Vuure zag altijd van die doosmannetjes (doodsmannetjes): dat benne van die witte gedaantes, die gezien worden een dag of wat voor dat iemand sterft.
As er iemand stierf, dan zei Dirk: "Het verwondert me niks, want ik heb van de week weer een doosmannetje gezien."
(J. Lof)
nl.verhalenbank.9327
Nou, uwe weet wel, dat in de kerstnacht om twaalf uur alle water in wijn verandert. Nou was er es iemand, die had in de kroeg erg zitten zuipen en toe hem dat verteld werd, had ie gezeid: "Dat verdom ik om te gelooven. De duvel mag me nek omdraaien as het waar is."
Op kersnacht gong ie op 't water en proefde het.
Toe hoorde nie een stem die zei: "Het...
nl.verhalenbank.9330
N.N. diende bij een boer. Toen hij op een zondagavond thuis kwam, zag hij een witte gedaante, die jammerlijk zat te huilen. Hij waarschuwde den boer. Deze ging met zijn vrouw en zoon mee kijken, maar ze zagen noch hoorden iets. Toen ging N.N. weer alleen er heen en deed dezelfde waarnemingen. De boer en zijn zoon gingen toen op zijn verzoek nog eens mee....
nl.verhalenbank.9458
Een aardig voorbeeld is nog het volgende. Toen N.N. gestorven was heeft men lang moeten zoeken, vóór men personen vond, die bereid waren het lijk af te leggen. Na afloop vroeg men aan haar, die zoo stoutmoedig geweest waren, of het niet moeilijk gegaan was. Men vreesde namenlijk dat het lijk bij de behandeling uit elkaar zou vallen, daar N.N. zóóveel...
nl.verhalenbank.9456
N.N., een oude vrouw uit Zuiderwoude, lag bij een deel harer plaatsgenooten ook onder verdenking van te kunnen kollen. Zij stamde af uit een zeer zenuwachtige familie, had ectropion met traanoogen en is onder mijn behandeling aan een longlijden gestorven. Ik heb nooit iets bizonders aan haar gemerkt, maar kom straks nog op haar terug in verband met andere...
nl.verhalenbank.9432
Het was kermis te Overleek (tusschen Monnikendam en Ilpendam). Een Zuiderwouder ging er heen met zijn meisje en nog acht andere paren. Voor de aardigheid besloten ze zich eens te laten waarzeggen, hoewel ze er geen geloof aan hechtten (?).
Op eens zei het wijf tegen één van de meisjes: "Nou wees jij maar zoo vrolijk niet, kijk jij maar eens achterom."...
nl.verhalenbank.9419
Vrouw D. de Boer heeft een andere vrouw, die kollen kon, na haar sterven 'afgelegd'. Toen ze bij haar zuster kwam, vroeg deze of ze niets bizonders gemerkt had. Hierop werd ontkennend geantwoord en tevens gevraagd, waarom die vraag gedaan werd. Toen bleek dat het gerucht liep, dat ze zich heelemaal stukkend had gekold, zoodat het lijk met windsels en...
nl.verhalenbank.9300
Als men 's avonds iets verdachts tegenkomt, moet men er niet naar gooien, want het zijn de schimmen van iemand die gauw sterven zal, en men kan zeker wezen dat ze weerom gooien en dan is het raak.
(Zuiderwoude)
nl.verhalenbank.9257
Behalve de gewone voorboden bij een naderende dood als een slag op de deur, rinkelen van de glazen enzovoort, enzovoort, wist hij te verhalen hoe bij Willem van der Hoek (zie vroeger) den dag vóórdat er één der huisgenooten stierf een oorverdoovend geraas werd gehoord in huis, alsof er een zwerm rotganzen over het dak heen trok. Ze gingen naar buiten,...
nl.verhalenbank.9089
Op Zuiderwoude spookt het weer. Een mijner overleden patiënten, een ruwe man die altijd erg vloekte en om God noch Zijn gebod gaf, levert hem dit. Het komt omdat zijn geest geen rust kan vinden.
nl.verhalenbank.8811
Nou, uwe weet nog wel dat er bij Klaas Schoon zoo veul in een huishouwe estorve benne? Wel ja, uwe heb er, meen ik, nog over egaan. Nou, de évent voordat Klaas esturve is, gong ik de werf op in toe zag ik een groot wit beest, net een scheep.
nl.verhalenbank.8800
Zoo diende ik as vrijgezel bij de moeder van Kees de Waart, die nou nog an het daaikent weunt. Ik kwam bij de maid vandeen en gong het gangetje deur, zuid an de stal. Deer zag ik opeens een vrouwmensch zitte dat zoo klagelijk zat te huilen, dat het me deur me toone heengong. Ik riep de vrouw en Kees, dat toe zoo'n opgeschote jonge was. Ze gonge mee, maar...
nl.verhalenbank.8799
Mijn zegsman sluimerde naast zijn ega. Opeens hoorde hij op het raam tikken.
"Ik geloof dat er volk is, Trui, want er wordt getikt."
"Dat hoor ik ook, Klaas, gaan ers kaaiken."
Nou ik gong, maar ik zag niks. 't Was een stikdonkere nacht: nou, baldeedigheid kon het niet wezen, want deervoor was het te laat. Wat het was, deer begrepe we niks van.
De...
nl.verhalenbank.8798
