Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Narrator Gender
Yn 'e Twizeler Mieden wenne froeger Gearte Wekke.
(Letter hat Jelke van der Valle yn dat hûs wenne)
Wekke seach bigraffenissen fan tofoaren. Sy moest der dan nachts út. Sy koe ûnmooglik lizzen bliuwe.
Soms moest se hiele einen fuort om to sjen. As se it dan sjoen hie dan sei se de oare deis soms: "Dy en dy stjert gau. Ik ha de bigraffenis sjoen. En ik haw...
nl.verhalenbank.22765
Eibert Veenstra syn heit wenne yn 't Wêst fan Bûtenpost. Dy moest ek altyd nei bigraffenissen sjen. Hy moest der yn 'e nacht út. En dan mocht er net op 'e wei lâns gean, mar alhiel oan 'e kant.
nl.verhalenbank.22766
Ik wie in jonkje fan fiif jier. Myn âldste suster stie dea op ierde. Hja wie mei in stok op 'e holle deaslein ûnder 't boartsjen. Doe rekke ik útfanhûs nei de Lege Mieden ta tusken Jistrum en Skûlenburch. It wie in âld hûske. Ik lei dêr op bêd, doe kom der in greate houn by my op bêd. Ik waerd sa benaud, dat ik woe nei hûs ta. Sy brochten my der hinne....
nl.verhalenbank.23121
Lammert Smeding yn Twizel hie in dochter. Dat wie doe in fanke fan sahwat in jier of tolve. Sy gong nei skoalle ta, myn frou siet by har yn 'e klasse. Doe kom se op in kear yn skoalle, doe sei se: "Us mem giet fannacht ek dea. Ik ha der fannacht ôf west en doe ha 'k har yn 'e kiste lizzen sjoen." Myn frou hat it sels heard en 't is ek gebeurd.
nl.verhalenbank.22767
Der ried fan Feanwâlden nei Dokkum in hynstetram. De koetsier fan dy tram koe ûnfoarsichtich hynsteride. Hy hie de gong der altyd tige yn. De hynders roannen yn lange learene stringen.
Op in kear hienen de hynders wèr, lyk as altyd, yn Moarmwâld wiksele. Hy hie krekt de gong der yn, doe kom de koetsier ta de ûntdekking dat it hynder stjerrende wie en even...
nl.verhalenbank.22818
Froeger woarde ús forteld, as men in slak dea die, dan bigoun it to tongerjen.
As in houn spûkgûlde gong der ien dea.
As in ekster op in pealtsje siet kom der bisite. De kant dêr't de ekster de sturt hie, fan dy kant kom de bisite wei.
As in kat him wasket en hy slacht him mei de poat oer 't ear dan komme der praters.
nl.verhalenbank.33450
Tsjoensters hienen de gewoante krânsen yn 'e holkessens to tsjoenen. Meastal fan bern. As der trije folle krânsen yn sieten dan wie 't bern dea.
De tsjoensters koenen op in biezemstôk troch de loft fleane.
nl.verhalenbank.34499
Ik haw wol ris heard, der moest altyd in swart hynder foar de lykwein rinne. As der in oar hynder foar spand woarde, dan bleau de wein stean. In oar hynder woe net lûke.
nl.verhalenbank.22939
To Koatstertille hienen de Kamminga's froeger in mostermoune. Piter Kamminga syn pake hat ris de lykstaesje sjoen fan in man dy't doe noch yn leven wie. Hy koe de minsken samar opneame dy't achter it lyk oan roannen.
Koarte tiid dêrnei is dy man stoarn. Doe seach er deselde lykstaesje nochris wer.
nl.verhalenbank.33439
Tichte by Sânbulten wenne in man, dy wie mei de helm geboaren. It wie in âld man, dy hie dêr in krús mei.
As der in sterfgefal op til wie dan krige hy dêr op de ien of oare geheimsinnige wize tynge fan. Hy wist it altyd krekt as der in bigraffenis komme soe. Dy seach er fantofoaren. Dan moest er út it bêd wei, as er woe of net en hy moest dy bigraffenis...
nl.verhalenbank.34497
Frijmitselers binne de lju dy't de plaets mei de stiennen ûlebuorden bouden. Hja moesten arbeidzje foar de duvel. Om 'e sawn jier mat der ien dea. Soks wurdt op 'e forgaderingen bisluten. Dy't ienkear by de frijmitselders is, kin der net wer by wei.
nl.verhalenbank.24492
In tsjoenster, seinen se, koe har yn in kat foroarje. Myn frou (_) kom fan Sânbulten. Dêr yn Sânbulten wenne in âld-minske dy gong foar in tsjoenster troch. Myn frou leaude dat ek. Der woarde altyd sein, as der minsken wienen dêr't hja de pik op yn hie dan wie dat foar dy minsken net bêst. As hja by sokke minsken lâns kom, dan gong hja even nei 't...
nl.verhalenbank.34492
In soan fan Piter Kamminga wenne yn Visvliet. Dy krige forkearing mei in earme faem. Krekt foar har trouwen gongen se us in kear nei Grins ta en doe seagen se dêr yn 'e swarte spegel. Doe kom de dood der foar. Doe seinen se tsjin har, sy soenen àl trouwe, mar de frou leefde net lang. Hja hat ek net lang mear leefd, doe is se stoarn. Dat is nou sahwat...
nl.verhalenbank.24536
Dêr op Burgumerdaem hienen minsken mei in deakiste omtôge. Dat wienen frijmitselers. Dy't yn 'e kiste lei wie ek in frijmitseler, dat wie in Ferf fan Burgum. Dy lju ha dêr in grafkelder op 'e Nijstêd.
nl.verhalenbank.24495
Willem, de soan fan Douwe Iest yn 'e Koaten joech om God noch syn gebot. Op saterdeijoun mat er mei dien ha oan in avondmael yn 'e herberch yn 'e Koaten. Hy joech nergens om.
Wy wennen op it Hegelân. De saterdeis hie Willem gâns omploege. De jouns sei er: "Hwat hjoed net om komt, komt moarn om."
De oare moarns ier - dat wie de snein-to-moarns - woarde der...
nl.verhalenbank.20590
