Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
E: Ik heb wa es mangs heurd, dat een wel at dat van te vuurtn zöag en at den der hen gung en he höl de haand der an an n post, at t dan woarm was, dan gebuurn t rap, wat t koold, dan kon der nog wa nen heeln zet owwer hengoan, vuurdat dat hoes zol ofbraandn.
Wit: Ja, dat weet ik nich, mer doar heb ik t fiene ok nooit van heurd. Zoo deadn ze t en zoo was...
nl.verhalenbank.128614
Tovenaars kunnen niet sterven als hun toverboeken niet verbrand zijn
Mijn grootvader heb ik altijd horen zeggen dat tovenaars niet konden sterven als hun boeken niet verbrand waren, omdat ze niet wilden dat iemand hun macht overnam, en daardoor komt het dat er nu bijna geen tovenaars meer zijn, maar dat er nog wel heksen rondlopen.
nl.verhalenbank.35635
Trapet men in pod dea dan bigjint it to tongerjen. Dat woe ús mem net heal lije, dat wy dat dienen.
nl.verhalenbank.23916
Yn 'Ons Huis' yn 'e Westerein wenne Hoedemaker. Dy krigen in poppe. Hja krigen de molke altyd fan Piters Willemke. Mar Willemke, dat wie ek in greate tsjoenster. Dy molke moest de poppe drinke. It bern waerd siik.
Doe sei myn suster Pytsje tsjin Hoedemaker: "Tink der om, jimme bern is bitsjoend. Willemke, dat is in tsjoenster. Jimme poppe giet dea as...
nl.verhalenbank.29744
Een frou uut Rotterdam fortelde ons, heur man was al een poaske dood. Hy kwam altyd loat thuus, toen hij nog leefde. Hij had altyd nachtdienst. 't Was een heel gelukkig houlik west. Ruzie haddn se nooit gehad.
Toen hoar man een tijdje dood was, kwam hij 's oavends weer. Elke oavend om deselfde tyd. Hy fimelde wat bij de toafel om en kwam bij hoar bêdde en...
nl.verhalenbank.27033
Yn 'e Boelensloane oan 'e hoofdwei, dêr't nou R. Veenstra wennet is in poel, dy wie froeger wol fjouwer kearen sa great. Ien hat sjoen dat dêr in famke yn forsûpe soe mei in reade trui oan en in blau rokje. Dyselde hat it bern 'help!' roppen heard. Mar der is noait ien yn fordronken.
nl.verhalenbank.28314
Alde Liuwe Kûper wie in fremd persoan. Dy hie hwat fan 'e kweade oer him. Op in kear lei er op bêd, doe wie 't krekt in lyk. Hy wenne yn in arbeidershûs, dêr hienen se froeger groppegatten yn. Doe wie der in stik fjûr troch dat groppegat gong. Dat wie op âlde Liuwe yngong en doe waerd er wer libben.
Alde Liuwe Kûper wenne op Burgumerheide. Guon woenen him...
nl.verhalenbank.19644
Dat is hier wel is ooit verteld. Een vrouw had slecht geleefd. Vroeger kwamen de buren waken. En toen ze gestorven was, kwam er een klein zwart hondje onder de kist zitten. En dat werd beschouwd als de duivel.
nl.verhalenbank.127906
Vrouw Arends op ’t Hogeveld was èrg ziek. Toe lei den hond te janke, bute vör ’t geutegat*. Ze liete de hond binne. Toe was ie stil. Toetie ekkes binne was gewes, wilde de jonges um wer bute brenge. Mar vrouw Arends zèj: “Kom mar hier, Kees. Gé’j wit wel, da’k stèrf”. Ze hemme den hond toe mar binne geloate. Al gaauwechtig gieng de vrouw dood. En ze wier...
nl.verhalenbank.49729
Op in kear hearde Likele de Hoop dúdlik dat der kapt woarde yn 't achterhús.
Fuort dêrnei kaem syn frou to forstjerren en doe kapten se op 't selde plak yn 't achterhús strie, om dat yn 'e kiste to lizzen. Dat wie krekt itselde lûd, dat er heard hie.
nl.verhalenbank.33668
Op 'e Nyegeaster Hegewei binne nêst jierren âlde Landmeter en syn frou formoarde woarn. Hja hawwe letter noait de bloedplakken út 'e flier krije kind.
nl.verhalenbank.29624
Ik heb wel es heure vertelle, da vroeger ’n gruupke hekse, soms wel zeuven, acht, bé’j mekoar kwame um aandere minse te ploage. Ze zetten dan de poppen op ’n ré’jtje en gave ze de naam van degenen, ien ’t dörp, die ze woue peste. Ze nuumden dan bijvoorbeeld een naam: Hanneke Jansen, zullen we mar zeggen, en dan stoake ze de pop med’n nold of speld. Die...
nl.verhalenbank.50481
As ien net stjerre kin mat men hinnegean en doch in knipke yn it nachthimd, hwant dat is dan op snein makke woarn.
Men mat noait op snein neilknippe, oars groeije de neils net wer oan.
nl.verhalenbank.36937
Yn Burgum wie us in man forstoarn. Hy hie in pear moaije sulveren gaspen op 'e skuon hawn en foardat er stoar sei er tsjin syn wiif: "Dy gaspen dy matte der bliuwe. Dy moat ús jonkje letter op 'e skuon ha." De frou biloofde dat.
Mar letter kaem dy frou sa bot yn 'e earmoed to sitten, dat hja forkocht dy gaspen oan in buorfrou.
Doe sei it jonkje op in...
nl.verhalenbank.19718
Yn 'e Houtigehage wie us ien stoarn, dy kom nei de dea hyltyd wer. Doe ha se in dûmny ophelle dy't dyselde forstoarne oansprutsen hat. De dûmny frege hwat syn bigearte wie. Doe sei er, hy hie gjin deaklean meikrige doe't er stoarn wie. Doe ha de minsken op oanrieden fan 'e dûmny op in joun deaklean foar him op 'e tafel lein. Dy nachts kom de forstoarne en...
nl.verhalenbank.17735
Tiense Boomsma sawol as syn mem dy seagen altyd lykstaesjes fan tofoaren. Dan moesten se der ôf. Sy gongen dan yn 'e nacht foar 't glês stean. Dan telden se de minsken dy't der achteroan roannen en sy seagen nei 't hûs dêr't se weikamen.
Doe't it âld minske al bot siik wie en op bêd bliuwe moest, gong se der nòch ôf en dan bleau se hiele skoften foar 't...
nl.verhalenbank.24670
Iense Boomsma wenne hjir op 'e Boelensloane. Hy wie mei de helm geboaren, seinen se. Hy moest alle lykstaesjes sjen.
nl.verhalenbank.32774
As de minsken op har stjerbêd klean oan ha, dy't op snein makke binne, kinne se net stjerre. Dat hat heit meimakke.
nl.verhalenbank.29340
By Rinse Hamstra yn 'e Harkema krigen se in berntsje, mar dat rekke wei. Letter krigen se wer in berntsje, mar dat rekke ek wei.
De trêdde kear gong it goed. Mar de mem sei: "Ik wyt nou, hwa't it dien hat." Doe seach se troch de glêzen. "Dat âld wiif dêr hat it dien!"
Dit is noch mar in pear jier lyn.
nl.verhalenbank.33324
Froeger wenne der yn 'e Westerein yn Garyp, yn it hûs dêr't Taeke Wagenaar wenne hat, in man, dy wie mei de helm geboaren. Der woarde soms by him op it rút kloppe. Dan gong dy man der út en hy frege ek net hwat it wie. Even letter kom er wer yn 'e hûs. Dan sei er:
"Wy krije binnenkoart ek wer in deaden yn Garyp."
"O ja?" sei syn wiif.
"Ja," sei er, "ik...
nl.verhalenbank.21091
