Datasets - ISEBEL

SO: Ken je spookverhalen? AB: Die spookverhalen he, met oproepen he, dan zeiden ze dat er dingen konden bewegen in het huis. SO En hoe deed je dat dan? AB: En dan nou gewoon in een cirkel zitten en dan van die spreukwoorden. SO: Wat voor spreuken dan? AB: Ja eh ik weet niet, het was wel uit een boek hoor, het was wel uit een boek. Ik denk een voodoo en...

angst

nl.verhalenbank.45843

Nogmaals uit de mond der ouden: Het zou gebeurd zijn dat iemand in gezelschap van anderen, zo erg zou hebben gevloekt en daarbij als het ware God hebben gelasterd en gehoond, op weg naar huis, des anderen morgens dood werd aangetroffen. Het hoofd was dan omgedraaid en meer buitensporigheid zag men dan aan het lijk. Een gevecht met Satan zou dan hebben...

aantreffen

nl.verhalenbank.14777

I. De duivel 5. Zijn U bepaalde personen bekend, die als duivelbanner of duivelbanster worden geraadpleegd? In welke gevallen gebeurt dat? Mijn moeder vertelde mij meermalen over een man, die “ook meër kon as een gewoön mins”, hoewel hij er zelf geen voordeel van scheen te hebben. Hij had bv. de eigenaardige gewoonte, dieren (soms ook mensen) aan te raken...

aanraken

nl.verhalenbank.127097

Toevoegen aan §5II, Aant. 1948, fol. 5b, t.a.v. de heer Hans Veneman: deze „magische techniek” is niet zo onbekend, ook niet „buiten het milieu”. Meyer Sluyser schrijft in zijn „Als de dag van gisteren…”, p. 136: „Had grootmoeder Gitele besloten sleutel en gebedenboek te raadplegen, dan ging ze in een donkere hoek van het vertrek staan. Liefst achter een...

binden

nl.verhalenbank.48572

'Er stond hier een molen, die heette 'Ken U Zelve'. Dit is de lijfspreuk van de vrijmetselaars, die ook boven de tempel in Delphi stond. Misschien hebben zij hier wel gezeten. Inmiddels is de molen weg; hij is in de lucht gegaan in '44. Er zijn overigens verhalen van tempeliers rond Wijk en Aalburg."

lijspreuk

nl.verhalenbank.45992

Ik heb nog wel gehoord, dat ze voor m'n vaders zussie die d'r eige verbrand had een brandbrievie schreve. Ik geloof, dat daar de een of andere Latijnse spreuk op stond.* *Brandbriefjes werden vroeger heel veel geschreven in de streek.

brand

nl.verhalenbank.69300

Yn it Suderdjip yn Grins lei froeger in kanonstik. Dêr stie op to lêzen: Hiet ik Margriet ik, Twee uren skiet ik. Had ik mijn broeder bij de hand, Kon ik beveiligen Groningen en Friesland.

beveiligen

nl.verhalenbank.17400

AA: "Wat je ook heel vaak hoort in Marokko als we daar aankomen, is dat ze zeggen: 'Neem nooit van een meisje iets te drinken.' [...] Dat is gewoon tegen iedereen die hier vandaan komt, want dan kunnen ze dus... Het is eigenlijk... Ze kan een spreuk op een voorwerp uitvloeken, laten we maar zeggen, en die voorwerp krijg jij dan. Een ring bijvoorbeeld. En...

aannemen

nl.verhalenbank.18510

Toevoegen aan Aant. 1949, fol. 7: )* „De nachtmare waart rond in de gedaante van een vrouw. Ze is nog meer belust op paarden dan op mensen en rijdt de hele nacht op hen rond. De paarden worden dodelijk vermoeid van deze ongewenste berijdster. De volgende morgen zou dit in de stal op te merken zijn uit de in elkaar gedraaide manen van de paarden.”...

afweer

nl.verhalenbank.48529

Yn Sumar stie in hûs mei in spreuk yn 'e gevel: "Als God met ons is, wie zal tegen ons zijn?" Yn Sumar wie de fépest. Der stoaren in protte kij. Ien boer wie der, dy hie der gjin lêst fan. Guon koenen dat net sette, dy woarden jaloersk. Sy gongen hinne en brochten sike kij by syn soun fé yn 't lân. Mar syn fé woarde net bismet. Doe liet dy boer de stien...

aanbrengen

nl.verhalenbank.21748

In de ouwe tijd had je hier in Montfoort een tuindersknecht en die moest voor z'n baas aardkruie. Maar hij wou en hij zou naar de kermis. Toen riep die: Erop of erin! En je ken 't gelove of niet, maar de aarde verspreidde z'n eige vanzelf over 't land.

aarde

nl.verhalenbank.72700

Ergens yn Drinte lei in allemachtich greate stien. Dêr stienen de minsken faek by. Doe sei us ien fan dy minsken: "Hea, sjoch, dêr stiet hwat op to lêzen. Dat koe wol in spreuk wêze. Mar it wie sa ûndúdlik, dat net ien dy't it lêze koe. Doe ha twa man die stien dêr mei in amerfol wetter skjinmakke. Doe koenen se it lêze. Der stie op: Onder deze steen daar...

blij

nl.verhalenbank.27315

By de Skilige Piip sit in skat yn 'e groun. Dy kin der wol út, mar dan mat men krekt de wurden wite dy't der by opsein wurde matte. En dat wyt net ien. De man dy syn jild it west hat, dy mat dêr noch altyd omspûkje. Hy sit achterstefoar op in ezel.

achterstevoren

nl.verhalenbank.21477

Voor bloeding, verstuiking, verbranding, roos en stuipen waren genezers, die door bidden en kruisen maken konden helpen. ’t Hing samen met de Vlucht van Egypte. Onderweg heeft toen de ezel z’n poot gebroken. Biddend heeft St. Jozef dat genezen en de huidige genees-formules herinneren aan dat gebed.

bidden

nl.verhalenbank.47523

Belezen overgeven Wa ik van Donkers gehoord heb, die heet 'r mij iets mir van verteld. Donkers zee 't vollegende; volgens hem kon 't beleze alleen overgegeve worre in de rechte lijn. In 't geval datter ginne zoon is kunne ze 't overgeve aan de zoon van 'n broer, nie aan 'n dochter. As de moeder 't had dan kwam 't aan de dochter. Hij heet nooit gezegd wa...

apostelen

nl.verhalenbank.41665

Sechje: Dû bist sa dom as de Dokkumers. Ek: Men sjocht net in minske. Oars net as Dokkumers.

domheid

nl.verhalenbank.20943

In âld sechje wie: O wee, o wee Friesland om zijn stijfkoppigheid en Brabant om zijn afgoderij!

afgoderij

nl.verhalenbank.28018

Sy sizze wol: Dû fretst as in wjerwolf, dû kinst net sêd.

eten

nl.verhalenbank.28123

De nachtmerrie wordt verondersteld door een tooverheks bewerkstelligd te worden. Bij de paarden des avonds als alles ter ruste is, komt zoo'n heks de paarden op alle manieren plagen, zoodat zij een vervaarlijk leven maken en de manen van deze dieren heel en al verwarren en wanneer men licht on[t]steekt en gaat kijken, ziet men niets. Het beste middel...

bezemsteel

nl.verhalenbank.34689

Spookdieren: Van mijn betovergrootvader werd verteld, dat hij jager was. Op een avond ging hij met zijn geweer huiswaarts. In de buurt van het “Heiblumke”, een huis in de Laaghei, hoorde hij geraas en gesnuif in de struiken langs de weg. Hij schrikte, doch kon niets zien, greep zijn geweer, en vroeg luid: “Ben je van God, spreek dan. Ben je van de duivel,...

afweer

nl.verhalenbank.69367

Berkeley

Meertens Institute

Sagnagrunnur