Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
Us Jan-om wie oan 'e drank. Hy wie noch feint en tige los.
't Koe him net folle skele hwat er sei.
Mar op in kear, op in joune let, doe moest er ien fan 'e Heidkampen oer. Doe hat er hwat sjoen. Hy seach in knyntsje, dat by him kom. As hy fierder gong, gong dat knyntsje ek fierder. It wykte net by him wei. Hy skopte der nei, mar hy koe't net kwyt wurde....
nl.verhalenbank.27557
Der wie in feint, dy wie tige dryst. Hy joech nergens om. Hy hâldde in weddenskip mei guon, dat hy doarst wol by 't tsjuster nei 't tsjerkhôf ta en helje dêr in deabonke wei.
Deselden dy't mei him wedden, tochten: "Nou sille wy him dochs us bang meitsje." Foardat hy der wie, wienen der trije fan har nei 't tsjerkhôf ta gien. Sy hienen elk in wyt lekken om...
nl.verhalenbank.23453
Yn Bûtenpost wienen in man en in frou út to jounpraten.
De dochter hie twa froulju by har to jounpraten noege. Sy dienen it dy jouns hiel mâl en seinen rare dingen.
Se wedden der om hwa't it dy jouns it raerst opsizze koe. De jouns let gongen de fammen fuort. Doe wie der har in pleachbeest op side kom, 't like in hiele dikke swarte houn. Earst bleauwen...
nl.verhalenbank.27806
Yn Eastemar hat in fisker wenne, dat wie Hanne Foekes. Dat wie in rûch man. Dy hie 't altyd oer syn kammeraet, dat wie de boaze. Mar op in nacht hat syn kammeraet mei him ôfweefd. Sy founen him de oare deis op 'e Leijen yn 'e boat. Hy wie dea. De boaze hie him de holle omdraeid.
nl.verhalenbank.22837
Myn broer Kees soe us op in joun nei de faem ta. Dy wenne yn Feansterheide oan 'e Fjouwer Roede.
"As der in duvel is, dan wol 'k him wol us sjen", sei er. Mar doe hied er tofolle sein.
De jouns healwei achten gong er nei de faem ta. Hy wie ûnderweis. Doe kom der him ien op side.
"Goeije navend", sei Kees.
Mar hy krige gjin antwurd.
"Goeije navend", sei...
nl.verhalenbank.22174
Der wenne in man yn Marum, dy wie arbeider op 'e molkfabryk. Dy man dy flokte altyd sa skandalich, dat it wie in griis der nei to hearren.
Op in kear doe wied er allinne yn 'e fabryk. Doe is de duvel by him kaem en dy hat mei him fochten. Dat wie skoan to sjen, doe't se him even letter dea founen.
nl.verhalenbank.33124
Op 'e Hale ûnder Ikkerwâld wienen twa jongfeinten oan 't spotten. 't Gebeurde by ien fan har yn 'e hûs. De iene stelde Lazarus foar en de oare Jezus.
Lazarus lei op 'e bank.
"Lazarus, kom uit", sei Jezus. Mar hy koe net. Hy koe him net mear forwege. It is net like folle hwat men docht.
nl.verhalenbank.22004
Ien dy't it mâl opsei woarde wol troch de duvel smiten. Dat is dyselde Sytse Jager út 'e Harkema ek oerkom. Ik haw it trouwens wol fan mear heard.
Mar ús heit is ek ris smiten woarn. Doe kom er by 't spoar wei. Hy roan in smel paedtsje del. Hy woarde opnom en even letter lei er yn 'e sleat. En dochs wie ús heit gjin spotter.
nl.verhalenbank.33679
Rinse de Wind wie in hiele raren. Hy wenne yn 'e Harkema.
It wie in earsten fjochtersbaes en hy flokte as in ketter.
Doe't er it ris wer in kear raer dien hie, wie der in grouwe houn dy't him thús brochte. Dat wie de duvel sels.
nl.verhalenbank.29378
Ik bin twakear troud west. Myn twadde man hie in soan, dy joech om God noch syn gebot.
Op in saterdeijoun gongen ik en myn keardel to jounpraten.
Doe gong hy op stap nei Harkema, nei de kroech fan Ruerd en Baeije.
Doe't er heal de reed del wie, woarde er keard. En der wie net ien, tominsten hy seach net ien.
"Duvel," sei er, "krij my net fan achteren, mar...
nl.verhalenbank.22173
Yn 'e Boelensloane wie in man, dy hie yn 'e harbarge sitten. Dêr hied er it raer opsein. Doe't er de jouns thúskom, hie der by syn hûs in raer dik swart ding op 'e strjitte sitten. Dy kearde him. Hy mocht der net yn.
't Wie de kweade. Hy hie der nei skopt, twa kear. Gjin trije kear, hwant jy meije net faker as twa kear op 'e duvel skoppe.
nl.verhalenbank.25479
Doe't Hindrik Holthuis noch jong wie joech er om God noch syn gebot. Hy hie de gek mei alle godstsjinst.
As feint soed er us nei de froulju ta. Hy roan de Bopperein fan 't Wytfean del. Se hienen tsjin him sein dat it dêr spoeke. Mar Hindrik hie sein: "Ik bin foar gjin sawn duvels bang!"
Der stienen roggehokken op it lân, dêr't er lâns moast. Hindrik seach...
nl.verhalenbank.21233
Wy ha as bern wol nei de Grinzer klaei ta west om to flaechsteppen. Dêr wie ek in man by fan Burgumerheide, dat wie in sekere Jouke. Dy fortelde al us: Doe't ik jong wie, wie 'k in raer man. Ik gong faek nei Feanwâldsterwâl nei de kroech. Dêr gong 't op in sûpen en kaertspyljen. En dan sweare en flokke dat it raer wie.
Mar op in kear, doe't ik wer út 'e...
nl.verhalenbank.23424
Yn 'e Körnhörn woonde Jan Oldenburger. Die had doar in caféeke. Olle Douwe ruskesnider sat doar 's oavends faek te floeken en te swearen. Dan had hij 't hoogste woord.
"Ik bin niet bang as komt de duvel ook by my!" riep hij. En dan sette hy 't mes in 'e tafel.
Doe ging hy op in kear noar huus uut 'e kroech fandoan. Doe sag hy doar wat lign onderweg.
"Wat...
nl.verhalenbank.26011
Yn Twizelerheide binne wol guon, dy't ik noch kend ha, smiten woarn, as se in slokje op hienen en it yn 'e kroech raer opsein hienen. Dan strafte de duvel har.
nl.verhalenbank.33811
To Surhuzum ha se yndertiid it heilich avondmaal fierd yn 'e kroech. It gong hiel bot op in spotten. Der wie ek in man by, dêr hat Albert Buma in dochter fan troud. Dy hat der doe sa fan lâns krige, doe't er út 'e kroech weikom, dat hy doarst letter net heal wer allinne de lannen yn. Dan moest der altyd ien mei him rinne. Sa bot is er doe smiten woarn.
nl.verhalenbank.21230
Myn man syn pake wie in hiele rûge keardel en hy wie bot oan 'e drank. Hy wenne yn Lúxwâlde.
Op in joun doe kom er út 'e kroech. Doe hied er hiel bot flokt. Underweis woarde er tije kearen oer de sleat smiten: twa kearen hinne en in kear werom.
nl.verhalenbank.23143
Der wie in feint dy wie och sa ûnforskillich. Dy koe 't neat skele hwat er sei. Sûpe as in kreupel. Op in kear hied er yn beide herbergen fan Twizel west. Dêr hied er 't raer opsein. Hy wie foar de duvel net bang, sei er en dat wie sweare by dit en by dat.
Doe wied er dêr wei kom en doe hienen se him de oare moarns in pear stikken lân fan 'e wein ôf foun,...
nl.verhalenbank.33436
Yn 'e Hantumer Utbuorren wenne foarhinne in sekere Jensma. Dat wie in hiele raren-ien. Hy flokte alles by elkoar.
Op in kear lei er dea op 'e telle, mei de holle achterstofoar op 'e romp. De duvel hie him de nekke omdraeid.
Syn mem hie faek tsjin him sein: "Tink der om jonge, de duvel komt aenst by dy." Mar dêr hied er de spot mei dreaun.
De plaets stie...
nl.verhalenbank.23142
Froeger wie 't folk op simmerjounen faek bûtendoar oan 't dobbeljen en oan 't spyljen, samar yn 'e berm of by 't iene of oare boskje. Dan gong 't der soms bot oan wei. Rare flokwurden dat se dan brûkten, dan joegen se om God noch syn gebot. Mar doe is 't in kear gebeurd yn Twizelerheide, dat alles samar, wylst hja der bysieten opbrânde: de dobbelstiennen,...
nl.verhalenbank.33812
