Datasets - ISEBEL

Dyselde Sjirk wie mei syn soan op in joun op stap. Doe seach de soan hwat, dat like op in minske. 't Wie yn de Pein. Syn heit frege him: "Rint it of sweeft it?" "It sweeft", sei de soan. "Set dan sok", sei Sjirk. En doe gong it op in draf dêr wei.

spoken

nl.verhalenbank.31917

Ienkear haw ik in pleachbeest by my hawn. 't Like op in swarte kat. Us mem gong altyd nei de feestjes mei de koekjestromp. Op in kear kom ik mei har werom fan De Pein. 't Wie ljochtmoannewaer. Doe wie der in swart beest achter ús, net greater as in kat. 't Bleau ús hyltyd mar folgjen en 't wie flakbij. Ik skopte der op. Mar 't bleau by ús. In hiel ein hat...

kat

nl.verhalenbank.27146

Hjir yn 'e Parken spoeken wite wiven en dat wie ek yn 'e Rottefalle it gefal.

spoken

nl.verhalenbank.27145

Mem fortelde, hjir yn 'e Pein hat in huzinge stien mei in gracht der by. Dêr is alris in frommeske formoarde woarn. Sûnt seach men dêr nachts in frou yn 't wyt troch de gracht hinne rinnen. Dat wie dat formoarde frommeske.

moord

nl.verhalenbank.37578

Ik en nòch ien roannen us by de spoarlyn lâns. Wy wienen oan 't smokkeljen yn 'e moanneskyn. Doe wie dêr ynienen in keardel mei in hoed op. Dy roan neist de spoarlyn. Doe't er ús passearde, wie er ynienen fuort, sûnder in spoar achter to litten. Hwat dat west hat, is my noch altyd in riedsel.

nl.verhalenbank.25972

Ik wie ris mei Bouke Schievink fan 'e Harkema oan 't murdzjen by Hilversum. Wy hienen de hounen by ús. Ynienen komt der in auto op ús ta, mei de koplampen op. Wy hurd fan 'e fyts om ús hounen to pakken. Fuort is 't ljocht. Gjin auto en gjin motor mear. Neat to sjen by de hiele lange feart lâns. Nou freegje ik jo: hwat hat soks west?

nl.verhalenbank.25973

Op 'e Grinzer Klaei wienen spoekskuorren. Der wienen plakken, dêr woarden jy nachts samar omrolle of fuortgoaid.

omrollen weggooien

nl.verhalenbank.27157

Der binne bipaalde spookskuorren yn Grinslân. Ik ha wol ien kend, dêr gongen de doarren altyd fansels iepen en dêr rollen de weinen samar op 'e telle hinne en wer.

deur

nl.verhalenbank.27876

De kant nei Jistum út spoeket in fôlle mei in brijpot om 'e hals.

brijpan

nl.verhalenbank.27874

Doe't wy ûnder tsjinst wienen yn Millingen wie dêr in soldaet fan Uthuzermeden dy doarst dêr op in plak net lâns to rinnen. 't Wie in lange reed, dêr't er net lâns doarst. Ik sei: "Hwat skeelt dy eins? Hwerom doarst dêr net lâns?" "Daar loopt een korporaal langs zonder kop", sei er. Ik sei: "Sjit der dan op!" "Daar durf ik niet op te schieten", sei er.

angst

nl.verhalenbank.27875

Der wie in âld minske, dat kom to overlijden. It woarde de bern oansein. Mar de iene soan, dy't troud wie, hie in bytsje forkearing mei in oare frou. Hy hie krekt dy deis dat er de deatynge fan syn âlde mem krige mei dat frommes steld om by har to kommen. Tsjin 'e famylje sei er: "Ik kin hjoed net komme, ik kom moarn wol." It wie sa'n fjirtich k.m. nei...

bed

nl.verhalenbank.25706

Likele Kuipers, dy't op 'e Skieding wenne hat, seach alle nachten in keardel oer de Janke-dobbe sweven mei in wyt festje oan.

geest

nl.verhalenbank.26025

Under 'e Kompenije, by de Skieding, is de Janke-dobbe. Dêr is froeger in fanke yn forsûpt en dy hiet fan Janke. Dêr komt de namme fan. Guon sizze dat Janke dêr noch omspûket.

dood

nl.verhalenbank.26024

Wy wienen fan dy jonge bazen fan in jier of acht, njoggen. Wy hienen in great sângat by 't hûs. Op in kear wienen wy dêr oan 't boartsjen, doe kom dêr in raer ding by ús yn 't sângat. Wy roannen om leven en dea. Heit der hinne om to sjen. Mar der wie neat. Doe de houn der hinne, dy foun ek neat. It sângat woarde ús forbean. Mar hwat dat ding west hat ha...

kind

nl.verhalenbank.25710

Bearn van der Woude wie myn heit. Hy wie us mei mem to jounpraten nei syn swager, dy wenne sa'n trije hûndert meter fan him ôf. It gong altyd op in kaertspyljen as heit en omke by elkoar wienen. Mar doe hie heit de spylkaerten forgetten dy kear. Hy gong werom om se to heljen en omke gong mei. Sy gongen skeanoer troch 't lân, dat wie 't koartste. Doe binne...

nl.verhalenbank.26023

Witte wiven gingen altyd door 't bos van Jild Dyk. En so ferdwenen se weer. 't Waren twee witte frouljuu. Dit gebeurde faak. Forskeidene hebben se sien.

nl.verhalenbank.25852

Us mem is yn 'e Harkema great brocht. Hja fortelde der wenne yn 'e Harkema in âld frou, dy siet altyd to spinnen. Froeger wie it de gewoante, as de lju in himd hienen dat net al to bêst mear wie dan brûkten se dat as deadshimd. It wie doe in earmoedige tiid. Doe't dat âld minske kom to forstjerren, dat altyd siet to spinnen, dienen se har in himd oan,...

angst

nl.verhalenbank.24178

Oan 'e Iesterwei achter Doezum rint tusken tolwe en ien yn 'e nacht altyd in bolle mei it ket achter him oan.

ketting

nl.verhalenbank.25980

Op 'e Klontsjebuert ûnder de Pein is 't net plûs. Dêr spûket it.

spokerij

nl.verhalenbank.25983

Berkeley

Meertens Institute

Sagnagrunnur