Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Narrator Gender
Op 'e Swarte Wei yn Eastemar roan in fôlle om mei in brijpot om 'e hals.
nl.verhalenbank.19789
Op 'e wei fan Eastemar nei Sumar (de Sumarrewei) spoeke altyd in man mei in koe. Nageat hiet dy man. Dy man is dêr formoarde woarn.
nl.verhalenbank.19791
By de Krúswetters koe noait in skip fêstlizzen bliuwe. Dêr spoeke de Lange Sleatterman. Dy makke it altyd wer los.
nl.verhalenbank.19792
By de homeije fan dokter Bontekoe wie 't net plús. De hekke gong altyd út himsels wer iepen, as men him sluten hie. Hy woe net ticht sitten bliuwe. Dat kom hjirfan, dêr gong nachts altyd in geest troch. Dy moest rûmte ha.
nl.verhalenbank.30421
Auke en Sjut dy wennen op 'e Tike. Sy stienen min bikend. Us Wytse-om en ús Jehannes-om dy kommen dêr moarns bitiid faek lâns as se nei de merk ta gongen foar de handel. Dan seagen se dêr altyd twa wezentsjes omspûkjen. (popkes)
Op in kear frege Jehannes-om: "Hwat is dat dêr altyd by jimmes achter op 'e tún? Dêr spûket it."
Doe krigen Auke en Sjut beide...
nl.verhalenbank.19717
Auke en Sjut fan 'e Tike hienen berntsjen hawn, dy't se net oanjoegen by de burgerlike stand. Of se deageboaren wienen of formoarde woarn, dat wist eins net ien. Mar se seinen dat de âlden se oan kant brocht hienen. Dy berntsjes bigroeven se achter yn 't skieppehok. Midden yn 't hok stie in peal dêr dounsen dy berntsjes om hinne. Sy koenen de rêst net...
nl.verhalenbank.19785
Us heit (Roel Haarsma) en syn broer wienen yn 'e nacht op in paed. Doe seagen se in frommeske skean oer de wei nei in hûs ta rinnen. Sy hie de kruk fan 'e doar al beet, dêr't se ta'n yn soe sa't it like. Mar doe sonk se samar foar de eagen fan heit en omke yn 'e groun wei.
nl.verhalenbank.19841
It Bucheltsjehout doarsten se by jountiid en by nacht ek net lâns. Dêr spûke it ek.
nl.verhalenbank.32202
De hikke by dokter Bontekoe yn Hurdegaryp gong altyd fansels iepen.
nl.verhalenbank.19793
Yn Aldegea, fortelde mem, stie in hûs mei in skuorrepeal, dêr't yn 'e nacht altyd neakene berntsjes om hinne dounsen. Dy berntsjes hienen gjin deaklean meikrigen. Dêrtroch hienen se gjin rêst.
nl.verhalenbank.30892
To Moarmwâld gebeurde it op in moarn bitiid dat in boer nei 't lân ta soe to melken. Doe rolle der ynienen hwat foar him op, krekt as wie 't in tsjel. En dat rolle yn 'e sleat. Dy boer skrok der bot fan. Hy hat noait bigripe kind hwat dat west hat.
nl.verhalenbank.30858
By 't Tiltsje tusken Eastemar en Sumar spûken om 12 ûre yn 'e nacht altyd wite wiven.
nl.verhalenbank.31040
Yn 'e Burgumerheide wie ek in fôlle mei in brijpot om 'e nekke.
nl.verhalenbank.30428
Om in ûre of tolve hinne wie hjir by Bennema-State froeger altyd in swarte houn. Dat wie in pleachbeest, seinen se. Hy biet jin net, mar hy roun altyd in ein mei en makke de minsken binaud.
nl.verhalenbank.31046
Oastlik fan 'e Brandsma-loane yn Garyp is in leantsje. Men wol ha dat dêr yn dat loantsje in fôlle spûket mei in brijpot om 'e hals. Guon doarsten der froeger net lâns.
nl.verhalenbank.32201
To Wâlterswâld roan in fôlle mei in brijpot om 'e hals. Der wienen de minsken froeger bang foar.
nl.verhalenbank.30860
Der wurdt fan sein dat der ris trije man to fiskjen wienen by de Skilige Piip. Ien man waerd troch de oare beiden oer board hâlden en doe is dy dêr forsûpt. Sûnt dy tiid spûket dy dêr om.
nl.verhalenbank.30424
Wybren Wartena syn heit wenne yn Garyp. Dy wie foar de twadde kear troud. Hy hie buorkerije en in herberch. Doe't syn earste frou stoar biloofde hy har, hy soe noait wer trouwe.
Mar hy die it al. Sy koenen it skoan rêdde en sy gongen der togearre wolris mei de tilbry op út. As se dan thúskamen gongen de skûrredoarren fansels iepen. Dat wie it wurk fan syn...
nl.verhalenbank.19786
Yn Burgum wenne in rike heareboer, dy forlear syn frou. Foar har forstjerren hied er har biloofd, hy soe net wer trouwe, omt hja dat graech sa ha woe. Mar der wie noch net in healjier om of doe stied er al wer ûnder 'e geboadens mei in nicht fan syn eardere frou. Doe't er fan 't gemeentehûs weromkaem en it rydtúch yn 't koetshús bringe soe, stie syn eigen...
nl.verhalenbank.19772
Yn Burgum wenne in widdoufrou, dy hie twa famkes. It âldste wie fjirtsjin jier. Hja hie ek twa famkes forlern. Hja wennen yn in arbeidershûs en dêr hienen se froeger wol stilen yn.
Deis wie de widdou by de boer op it lân en de beide famkes moesten de húshâlding dwaen. As hja thúskaem stie it iten al op 'e tafel. Mar op in kear kaem se thús, doe wie der...
nl.verhalenbank.19723
