Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Narrator Gender
Ik wie in kear yn Harkema op 'e wei, dat nou de betonwei is. 't Wie doe noch in sânpaed. Doe seach ik Japik Stoarm, dy't al in skoft wei wie, troch 't hôf gean. Hy harke hwat by de syddoar. Ik naeide hurd út.
nl.verhalenbank.19965
Us heit en dy wienen oan 't wurk by in boer yn Eastemar. Sy slepten dêr ek. De boer sei, as se hwat seagen yn 'e nacht, dan moesten se net bang wurde.
Heit woe fan 'e boer wite hoe let dat wie en hwer't it gebeurde. De boer fortelde it him.
Doe tocht heit: "Ik wòl 't sjen." En hy frege de Heare of dy it him sjen litte woe.
Dy nachts stie heit foar 't...
nl.verhalenbank.18121
Op it Spûkereedtsje, dêr ek yn 'e buert, dêr spûke ek altyd in grouwe houn, seinen se.
nl.verhalenbank.22953
Yn Feanwâlden spokke in wite juffer, seinen se en op 'e Godleas Singel spokke in wite dame.
nl.verhalenbank.38446
It Swadde-paedtsje wie sahwat oardel meter breed. Oan 'e iene kant wie in dyk mei beamguod, oan 'e oare kant de Swadde, dêr't ek beamguod bylâns groeide. Dêr wie nachts altyd in rolle fyfskaft op dat paedtsje, dat him min of mear forweegde. Dat spoeke dêr om en de minsken dy wienen der bang foar.
nl.verhalenbank.20015
In pleachbeest sit yn 'e nacht achter de minsken oan. Guon yn 'e Westerein hienen dêr wol ris lêst fan.
nl.verhalenbank.36310
Yn 't Wêst fan Bûtenpost wie in Spûkereedtsje. Dat is nou in hurde wei woarn. Dêr roan froeger altyd in fôlle mei in tsjettel om 'e hals. Dy spoeke dêr. Ik ha wol famkes kend dy't dêr jouns net lâns doarsten.
nl.verhalenbank.22854
Op 'e Earmhústerwei to Burgum spoeke in man om, dy spruts elkenien oan. 't Wie in spoek, seinen se. Se wienen dêr allegear like binaud foar.
nl.verhalenbank.28638
Yn it Wêst fan Bûtenpost yn 'e leantsjes oan wjerskanten de marechausseekaserne roan in fôlle mei in brijpot om 'e hals.
nl.verhalenbank.20871
Yn 'e Foksegatten spûke it ek altyd.
nl.verhalenbank.38444
Sibrichje Willem (Willem de Jong) wie timmerman op 'e Tille. Hy moest us in kear oer de Skeanpaden nei Stiensgea ta. Dêr op 'e planken spûke it altyd.
Willem wie in earsten sûplap en in raren-ien. Dy kear wied er ek wer smoardronken.
Hy kom dy jouns net thús, dat syn folk woarde ûngerust en sy binne der hinne gong. Wol in heal stik lân fan 'e planke ôf...
nl.verhalenbank.18125
Op 'e Wâl spûket in fôlle mei in brijpot om 'e hals, ha 'k wolris sizzen heard.
nl.verhalenbank.38443
Yn Hurdegaryp stiet in hûs, dêr is in hekke by, dy stiet altyd iepen. Dogge se him ticht, dan giet er fansels wer iepen.
nl.verhalenbank.22964
Der leefde in man, dy forlear syn wiif. Hja hie in hiele protte klean fan har sels yn 'e kast. De man troude wer en sei tsjin it twadde wiif: "Jo kinne dy klean wol drage."
Doe seagen de bern har mem hyltyd wer kommen. Hja spoeke en roan nei de kast ta. Dat gebeurde wit hoe faek. Allinne de bern seagen it en sy fortelden it oan har heit. Mar dy woe 't net...
nl.verhalenbank.19663
Tusken de grouwe beam en de hoeke fan 'e Krúswei yn 'e Harkema spoeke altyd in dikke houn, sa great as in keal.
nl.verhalenbank.19485
Yn Idaerd dêr wenne in boer, by dy syn plaets wie in homeije dy't moarns altyd iepen stie. En dochs dienen se him jouns ticht.
Sa'n hekke hat der ek yn Hurdegaryp west.
nl.verhalenbank.30974
By dokter Bontekoe yn Hurdegaryp spokke it ek. Dêr wie in hekke, dy stie altyd iepen. Net in minske dy't dy ticht hâlde koe.
nl.verhalenbank.38445
Tusken 't Bomkleaster en Readskuorre lizze allegear plankjes tusken de stikken lân. Dêr doogde it lang net. Dêr koe eins net ien lâns gean of hy bileefde hwat. Dêr spoeke in frommes, dat moest frij paed ha.
nl.verhalenbank.19477
Yn 'e Smoarhoeke yn 'e Harkema wie in frou stoarn. Dy hie in bierkleed omkrige yn 'e kiste, dat hie to lang west.
Doe koe dat minske de rêst net fine. En doe kom se elke joun by de famylje en dan rôp se: "To lang! To lang!"
Doe ha dy lju doomny ophelle en dy hat har oansprutsen. Doe sei se, har bierkleed wie to lang, dêr moest in stik ôf.
Doe is dêr in...
nl.verhalenbank.22968
Japik Visser hat oan 'e Skieppedrifte wenne. Dêr ha wy ek wenne. Dêr by Japik hienen se altyd lêst fan spûkerij en fan tsjoenderij. Ien dy't bang wie dat er bitsjoend wurde soe, moest in bak mei brandewyn op 'e foarholle bibine, sei Japik. Letter moest men dy bak dan oer 't paed goaije.
Japik die noait in rot dea. Hy hie in kleed yn 'e keamer spand....
nl.verhalenbank.20446
