Datasets - ISEBEL

Albert Alma (de man fan Tet) wie in raren-ien. Hy wenne yn 'e Harkema. Op in joun siet er yn 'e kroech by Japik Laverman op 't Jachtfjild. Hy sûpte en flokte en swetste en hy liet him ûntfalle: Ik bin fan gjin duvel bang. Doe't er let yn 'e joun de kroech forliet woardde er ûnderweis op 'e Skeankamp, dêr't nou bakker de Boer wennet, samar oer de dyk hinne...

angst

nl.verhalenbank.12272

Knjillis en Albert Hut (Albert wie Tet har man) wienen oan 't boekweitterskjen by 't Bouwekleaster. Mar de beide mannen dienen oars neat as flokke en oangean en healwiizje. Dat der gebeurde neat, sy fierden gjin slach út. Dêr wienen se to ûndogens foar. Doe kom Hearke op 'e Rysloane stil to foarskyn. Hearke wie ek stille plysje. Hy krige Knjillis by 't...

agent

nl.verhalenbank.20489

Hanne Ljibbes wenne op 't Heechsân. Beppe fortelde, hy hie forkearing hawn yn Droegeham. Doe sei beppe op in kear tsjin him: "Dû mast net wer nei de Ham ta, jonge, hwant sy loere op dy." Hanne sei: "Ik gean der àl wer hinne." Hy gong binnentroch. Hy wist dat se op him pasten. Doe trof er twa man. De iene sei: "Hjir is er." Doe sei Hanne: "Ja, hear, hjir...

dijk

nl.verhalenbank.36601

Boele en Baeije wennen oan 'e Skûlenburchster feart, tichte by de Hege Draei. Boele (Kuipers) wie in nuver man. Hy koe 't raer opsizze en 't wie slim sa't er spotte. Op in kear hat de duvel him ris topakken krige en dy hat him sa'n ein smiten, omtrint oan hûs ta.

duivel

nl.verhalenbank.29318

Willem Kooistra fan 'e Harkema wie in raren ien. Hy joech nergens om en sei, der bistie gjin opperwezen. Mar op in kear, doe't er fan 't Fean kaem, hat er 't wol oars leard. Hy is sabot smiten woarn ûnderweis, dat hy is kreupel thús kom. Ien skoech hat er mei 't smiten forspile. Wol in dei of fjouwer hat hy der siik fan west.

Opperwezen

nl.verhalenbank.19958

In mynhear kuijere de wei del. Hy kom by in brêge, dêr stie in jonkje. Dat jonkje gûlde hiel bot, hy snokte it út. De mynhear sei: "Hwat skeelt der oan mei dy?" It jonkje sei: "Sy ha myn stik bôlle yn 'e feart smiten." "Och hea," sei de mynhear, "wie dat mei opset?" "Né," snokte it jonkje, "mei leverwoarst."

beleg

nl.verhalenbank.33830

Yn Eastemar, tichte by de Sawn húskes, woarde us ien fan 'e Koaten, dy't dêr lâns fytste by jountiid, fan 'e iene kant fan 'e wei nei de oare smiten. Mar it eigenaerdige wie, der hie neat to sjen west.

avond

nl.verhalenbank.15771

Op 'e Kromelle dêr stie in herberchje. Dêr wie us op in joun in ploechje jongfolk fan 'e Harkema. Dy woenen dêr it heilich avondmaal fiere. It gong op in spotten fansels. Us heit wie der ek by. Dat wie doe in jonge fan sa'n achttsjin jier. Sy dienen healwiis en hienen de klean omstrûpt oan. Mar doe kom Hearke der yn, as stille plysje. Hy krige heit by 't...

agent

nl.verhalenbank.20491

Doe't Mike Ruerd us fan in karweike werom kom, gong er de jouns oer de Skeltepaden nei hûs ta. Hy hie 't bakje mei timmergeridskip oer 't skouder. Doe stie der in swarte man op 't houtsje, dêr't Ruerd oer moest. "Ut 'e wei!" sei Ruerd. Mar de swarte bleau stean. "Ik bin net bang foar dy", sei Ruerd. Doe fleach der in ekster út 'e beam en joech in raer lûd...

boom

nl.verhalenbank.20493

Sterke Hearke krige de sekken sied by de tûfen beet, sa smiet er se op 'e wein.

kracht

nl.verhalenbank.22086

Yn 'e Harkema wenne in timmerman, dy kom fan 't wurk. Der kom him in frommes achternei. Dy skopte him tsjin 'e fuotten oan. "Hwat wolle jo, frou, ik ha wol ien", sei de timmerman. Doe woarde er in hiel ein fuortsmiten. It iene stik ark fleach hjir hinne, it oare dêr. Doe't er wer oerein kom, woarde er noch us smiten.

achtervolgen

nl.verhalenbank.23659

In muoike fan my - ek in skipperske hie op in joun in swarte kat oan board. Hja leinen by de draei yn Eastemar. Dy kat roun hyltyd mar wer foar 't skúfke fan it durkslûk lâns. Doe hat muoike dy kat pakt en him tsjin 'e peallen fan 'e draei oansmiten. De oare moarns roun dêr in âld minske, dat dêr wenne, mei de hân yn 'e doek.

avond

nl.verhalenbank.31908

Berkeley

Meertens Institute

Sagnagrunnur