Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Narrator Gender
Alde Knjillis Sytske har mem Tryntsje hie nei Jan Goaitsens ta west om molke. Doe't se oan 't âld tsjerkhôf ta wie, woarde se samar ynienen yn 'e sleat set. Alle molke wie fuort. Der mat in lykstaesje west ha, dy't se net sjen koe.
nl.verhalenbank.15903
Sytse Jager fan 'e Smoarhoeke hie op in snein hiel bot flokt.
"Ik wol mei de duvel fechtsje! Ik bin foar gjin duvel bang!"
en sokke dingen mear hied er mar roppen. Hy wie tusken oar jongfolk yn. Doe woarde er opnom en oer de dyk hinne smiten.
Letter wied er altyd binaud. Hy doarst by nacht net allinne to reizgjen.
nl.verhalenbank.29354
Sytse Jager wie ris mei in stik of hwat fan syn kammeraden op 'e Húsloane (de wei nei 't Bomkleaster ta). Hy wie in greate spotter. Dy jouns hied er ek wer forkeard praet hawn en dêrby wied er dronken. Hy woarde ynienen by syn maten weinom en oer de dyk smiten. Dat wie de duvel syn wurk.
Dy reis hat him net smakke. Hy hat letter noait wer allinne jouns by...
nl.verhalenbank.32984
Jehannes Jager syn broer Sytse moest us in kear út 'e broek. Doe woarde er krige en fan 'e iene kant oer de dyk nei de oare kant smiten. Hyltyd mar wer.
Op 't lêst wied er lizzen bleaun, alhielendal slop en blau. Oaren ha him dêr wei helle.
't Wie in raer man. De duvel hie 't dien.
nl.verhalenbank.22229
Mike Ruerd (= R.v.d. Veen) is ekris smiten woarn. Dat hied er wol fortsjinne. Ruerd wie in beul fan in keardel, dy't syn wiif skandalich bihandele hat.
nl.verhalenbank.32985
Oan 'e betonwei yn 'e Harkema ha jy it âld tsjerkhôf. It earme-tsjerkhôf wurdt it neamd. Dêr wurdt al lang net mear bigroeven. Foar 't tsjerkhôf oer stie froeger in pleatske.
Dêr hat Taeke v.d. Veen op wenne. Soms koenen se dêr net mei de wein troch de hekken komme. Se waerden dêr dan samar weismiten yn 'e tsjerkhôfsleat. Dat gebeurde dan yn 'e nacht. Dat...
nl.verhalenbank.29341
By dyselde greate beam is Alle Wagenaar oer de wei smiten woarn. (Alle Wagenaar wie in bernsbern fan 'e beruchte tsjoenster Alle Tet en in swager fan my)
Syn fyts lei yn 'e sleat.
Ik kom gewoan mei 't bakje achter op 'e fyts fan 't wurk, sei er. 't Wie al moai let op 'e joun. Mar foar in lykstaesje wie 't noch to ier.
nl.verhalenbank.15889
Us Sibe-om syn heit ha se wol us boven oer de beammen hinne smiten. Jouns moest hy der faek út. Dan gong er nei 't achterhûs ta. Dêr moèst er dan hinne. Hy wie bot oan 'e drank. De duvel krige him en smiet him. De duvel focht ek mei him. Dan wied er bont en blau en alhiel biblet.
Hy wie koetsier to Surhústerfean. It gebeurde faek, dat er mei de duvel...
nl.verhalenbank.21325
It wie yn 'e oarloch. Ik siet yn Frankryk. Doe seach ik op in nacht presys hwat der by ús thús gebeurde. Ik lei op bêd.
De oare wyks rekke ik nei hûs ta, nei de Harkema. It earste hwat ik seach, dat wie it nije rútsje, dat yn it sydglês fan 't hûs siet.
Ik sei: Dat haw ik yn 'e nacht yn Frankryk sjoen. Ik ha sjoen hwa't it rút ynsmiten hat en ek hwer't er...
nl.verhalenbank.33284
Teunis Holthuis hjir fan 'e Harkema wie in tige bêste man, mar yn syn jonge jierren wied er los en krekt as syn heit doe't dy jong wie. Mar doe't it to raer mei him gong hat de duvel him der mei bimuoid. Dy hat him in kear pakt en oer de dyk hinne smiten. Dat gebeurde oan 'e Rydloane tusken Harkema en Bomkleaster. Sûnt wie Teunis bikom. Hy woarde in...
nl.verhalenbank.32987
Mike Ruerd (= R. v.d Veen) wenne yn 'e Harkema. Hy wie timmerman. Op in kear wied er oan 't timmerjen by de earste plaets op it Bomkleaster. Dêr wenne doe Wyberen Hulshof.
't Wie winterdei en 't wie al bitiid tsjuster.
Der wie noch in man, dy holp Ruerd by it timmerjen.
Ruerd wie net in gewoanen ien. It wie in greate spotter. Hy biwearde by heech en by...
nl.verhalenbank.33642
Wibe Hut (= Wibe Alma) siet besopen to Eastemar yn 'e herberch. Dêr sieten ek kammeraden fan him. Hy swetste en swearde mar. Ik wòl joun fechte, sei er, as is 't ek mei de duvel.
Even letter sette er de kant út nei Harkema, de Swarte Wei en de Achttjinde wei lâns en sa oer de Wytfeanster wei (= Greate Seadswei). Dêr oan 'e kant fan 'e Wytfeanster Wei...
nl.verhalenbank.15875
Mike Ruerd (= R. v.d. Veen) wie timmerman. 't Wie in rûch man. Op in joun kom er fan 't wurk werom. Hy soe wer nei de Harkema ta en roan de Skeltepaden lâns. It bakje mei timmerark hied er oer 't skouder.
Doe kom der him in wite juffer opside.
Ruerd sei, hja moest by him weigean, hwant hy woe net mei har huorkje.
Doe hie dy wite juffer him pakt en oer de...
nl.verhalenbank.23525
Der siet op it Jachtfjild yn 'e kroech ien dy stie nergens foar. Hy wie noait bang. Hy wie tige oan 't opskeppen en sei: "Ik sil de duvel smite as in pod."
Mar doe't er bûten kom, smiet de duvel hìm.
Hy kom yn 'e Langewyk tolânne.
Syn maten ha noait ien sjoen.
nl.verhalenbank.21929
Ruerde Saekje Ruerd (= Mike Ruerd = R. v.d. Veen) is faek smiten woarn troch de duvel. Se hienen in winkeltsje. Soms gebeurde 't dat Ruerd yn 't achterhúske oan 't wurk wie en dan pakte de duvel him. Dan hearden se him wol kjirmjen.
nl.verhalenbank.25757
Sytse Jager wie ek ien, dy't midden ûnder 't jongfolk altyd mar flokte en swearde en swetste. Doe is er ienkear samar oer de diken smiten woarn. Dat hat de kweade dien.
nl.verhalenbank.15537
Wibe Alma miende dat Griet yn 't sângat siet en doe wie 't de kweade. (Hy hie doe forkearing mei Griet)
De kweade hie skattere krekt as in ekster.
Wibe is ek al us in kear smiten woarn by de lange Wyk. Hy woarde samar oer 't wetter hinnesmiten.
nl.verhalenbank.23913
As jo in wjerwolf tomjitte komme, dan matte jo se in bûsdoek tasmite.
Der wie in wjerwolf, dy kom by in faem. Hy siet by har to frijen. Doe gong hy der ynienen út.
"'k Mat dyn skelk even mei ha", sei er.
Doe't hy der wer ynkom hongen him de triedden fan 'e skelk ta de mûle út. Dy hied er forskuord.
nl.verhalenbank.25806
Mike Ruerd wie in raer man. Op in kear wied er oan 't timmerjen op it Bomkleaster. Doe sei er: "Ik bin foar gjin duvel bang."
De jouns soed er nei hûs ta. Hy hie 't ridskipsbakje op 't skouder. Hy roan de Skalkepaedtsjes del om yn 'e Harkema to kommen. Hy moest forskillende houtsjes oer. Doe stie der op ien fan dy houtsjes in juffer.
"Rûmte!" sei Ruerd....
nl.verhalenbank.29351
Yn 'e Ham wienen Ruerd van der Veen en syn hantlanger. Hja wedden der om, hwa't it it raerste opsizze koe. Ruerd hie syn eigen wiif it boarst yntrape.
Hja woarden beide smiten.
nl.verhalenbank.23668
