Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Narrator Gender
Ik heb wel es heure vertelle, da vroeger ’n gruupke hekse, soms wel zeuven, acht, bé’j mekoar kwame um aandere minse te ploage. Ze zetten dan de poppen op ’n ré’jtje en gave ze de naam van degenen, ien ’t dörp, die ze woue peste. Ze nuumden dan bijvoorbeeld een naam: Hanneke Jansen, zullen we mar zeggen, en dan stoake ze de pop med’n nold of speld. Die...
nl.verhalenbank.50481
’n Slechter, magere koe, nuumde ze bé’j ons thuus vroeger wel ’n heiknepper. Wurrum weet ik nie.
nl.verhalenbank.50457
Ze zeie vroeger wel es: ’n Berich vur twoalf uur is ’n goed berich. Noa twoalf uur is ’t ’n slech berich. Bijvoorbeeld bij ongelukken of ziektes.
nl.verhalenbank.50468
Vroeger wiere de dooie begrave mitte de kar. Onder de kis kwamen ’n por buskes strooi te liggen. Dan stoekte de kis nie zo hard. As de man begrave wier en de vrouw lèfde nog, dan kwam ze neve de voerman veur op de kar zitte, op de karkis. Mar ’t gebeurde ’n keer, dat ’t pjed stil bleef stoan. Hé’j kos de kar nie trekke. Zo zwoar was ’t liek. Den dooie was...
nl.verhalenbank.49698
D’r was es ’n koning, die hiette Frits, den ouwe Frits. Die had ’n prachtige lijfwach. Dor kos ielkeen zo mar nie bé’jkomme. Alleen bar flinke jonge kjels. Die mosse zó groot zien, zó flink. Ze hadden ’t bes bé’j die lijfwach. Mar toch waren ze nie allemol tevreje. En zoas alle soldoate doen: ze kankerde nie weinig. En toe waren ’r van die ondragers...
nl.verhalenbank.49672
Uut de verhoale doarover bliekt, da vroeger de eerlijkheid diep ien de minse zat. Zij, die nie eerlijk ware, bijvoorbeeld minse, die hun schuld nie betoald hadde of geleend geld nie teruggegeve, krege gen rus ien ’t graf. En dan kwame ze er uut en wiere dör de minse gezien.
nl.verhalenbank.50243
We wonden ien Duitsland. Bé’j ons ien de burt was ’n man gestörve. Hé’j ha nie bes gelèf. ’t Was ’n Beier. En ze hemmen’m ien Beiere begrave. Toe ze terugkwame van de begreffenis, deej de vrouw de vinsters los. Dor zol ’n begreffenis-koffietoffel gehoue worre. De pestoor was ok gekomme. Toe de vrouw no bute keek, zag ze hur man bute. Hé’j spulde metten...
nl.verhalenbank.50238
Ule vörspelle duk ’n dooie. Bé’j ons vroeger ien de burt, bé’j Tunnisse, kwam er soaves duk ’n uul tegen ’t raam gevloge. Hé’j miek lève en vloog dan ien ’n boom vlak bé’j ’t huus. En dor begos ie te krijse. ’n Por dage dornoa is Tunnisse gestörve. Inkele dage vör Hannes van Moerkerk doodgieng, zat ’r ’n uul bé’j um opte schorsten. En mar krijse! Ik het...
nl.verhalenbank.50202
Vroeger wier d’r wel gewoarschouwd, daj nie van ’t woater mos drinke bé’j iemand, die de minse vur ’n heks onzage. En ok nie ’n kuukske, ’n botteram, of ’n snuupke onneme, of ’n appel en ’n pèr onneme.
nl.verhalenbank.50489
As ’n kat bé’j ’n braand ien ’t huus verbrien, braandde ’t huus wer gaauw ’n keer af.
nl.verhalenbank.50449
Mien moeder had nie gern eksters bé’j huus. Dan kos er wel es iets minder goeds gebeure. Ze zèj dan: “Die smerrige dinge zitte hier egol bé’j huus. Dan kumt er wer wat”.
nl.verhalenbank.50317
Minse, die gestolen hadde, kwame terug um te spoke.
nl.verhalenbank.50336
Zi zèje vroeger wel ’s, as ’n uul ruup, ’n hond jank en ’n ekster over de weg lup, ista ’n slech teike. Teminste, as de ekster rechs van ou trippel. Da’s nie goed. Want ze zegge: “Hoe rechter, hoe slechter”.
Vgl. Bandopname III, verhaal 3.
nl.verhalenbank.50182
Jan Arts, ’n zoon van die vrouw, reej mè de vrachkar nor Nimwège. Vör Rut van Gellekom. Op ’n keer had Jan veekoek mègebroch uut Nimwège. Umda ’t al loat was, reej Jan de kar bé’j hun thuus ien de schuur. Den aand’re mèr broch ie de koek nor van Gellekom. Ze hemme ’m on de koej gevoerd. Mar van de room, die de koej dornoa gave, kosse gin botter mer kerne....
nl.verhalenbank.45060
Ze woarschouwden ons vroeger um gen ongelukkige en ouwe minse te ploage. Die da deje, krege ’t eigeste ongeluk of ze zoue lotter as ze oud ware, ok hulpeloos zien.
nl.verhalenbank.50333
