Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Narrator Gender
Ynse siet us yn in kroechje oan 'e Weibuorren by Oerterp. Dêr siet nochal hwat jongfolk en dy mannen bigongen Ynse to narjen. Sy koenen him net.
Ynse wie nochal moai goed en liet se earst gewurde. Mar doe't it slimmeroan woarde, kom er oerein. Hy krige even twa fan dy mannen beet, hâldde se earst in eintsje fan inoar en brocht se doe nei elkoar ta, krekt...
nl.verhalenbank.19687
Imke en Durk fan Imke
Imke stie ek wol op 'e merke mei in iken balke. Dêr sloech er mei de hân in grutte ronge yn. Mei de hân—dat men mei de hammer net iens rêde kin!
Op Eastermarre merke kundige er oan, hy soe dwers troch in balke hinne krûpe. Dat die er ek, teminsten yn 'e eagen fan ús heit en wa't der mear by stienen. Mar hy wie noch net op 'e oare...
nl.verhalenbank.13023
Op in kear wie der op Drachtster merke in soarte fan gûchelder, dat wie in man, dy krûpte samar troch in grouwe balke hinne. Alle minsken koenen dat klear sjen. Mar Piter Scheper wie der ek by. Dy krige de stok en sloech dêr mei nei dy man, mar net yn 'e balke, mar der bûten. "As ik it goed ha," sei er, "dan sitstû dêr." En dat wie ek sa, hwant de keardel...
nl.verhalenbank.19679
Ynse wie us in kear op 'e merke. Dêr hienen se in slajut. Ynse hie ek slein, hwat mei in draei. Doe hied er hwat misslein en hy hie de man op 'e bak houd. Dat de hiele bak kapot.
"Hwer komt dy klap wei?" hie de man fan 'e slajut sein.
"Ut Bakkefean", hie Ynse sein.
nl.verhalenbank.25157
Ynse wie us in kear op 'e merke yn Drachten. Dêr stie ek in krachtmeter. Ynse bleau der by stean. Hy sei tsjin 'e man fan 'e slajut: "Hoefolle ringen ha jo dêrfan?"
Earst sloech Ynse fyftsjin ringen de loft yn.
Doe sei er: "Set alles der mar op."
Doe die Ynse in pear slaggen, dy't net bot oankommen.
Doe sei er: "Dit wurdt de klap fan Ynse fan Bakkefean,...
nl.verhalenbank.26110
Yn Surhústerfean ha ek in pear ûnbidich-sterke mannen wenne.
't Wienen bruorren: Jan en Hindrik van der Meer. In fjirdel hûndert poun tilden se samar op. De iene sloech út gekheit my wolris mei twa fingers op 'e rêch. Dat kom slimmer oan as de traep fan in hynder.
nl.verhalenbank.26111
Dyselde boer wie us op in kear to ôfljochtsjen. Hy die 't yn 't tsjuster en hie gjin lantearne by him. Doe krige er ynienen in klap op 'e earm, dy't goed bot oankaem. Dat hie de duvel dien. Sy ha fuort dêrnei alles ôfljochte, mar der wie neat to sjen.
nl.verhalenbank.19865
Der wie in fanke, dy wie boerefaem yn Kuzumer yn Grinslân. Dat fanke wie nergens bang foar.
Op in kear, doe hienen se by de boer in hokling slachte. 't Wie al joun en 't wie donker.
Doe sei de boerinne: "Och hearink, nou ha wy 't sâlt forgetten!"
Doe woarde de faem der op útstjûrd om gau even nei de buorren ta om sâlt op to heljen.
Doe seinen de oaren...
nl.verhalenbank.23454
Der wie in boer, dy hie in feint op 'e klaei. Dy wie oan 't ûngetiidzjen. Dy feint stie nergens foar. De boer tocht: "Ik sil him ris bang meitsje."
Doe gong de boer op in joun yn 'e daem sitten mei in wyt lekken om. De feint moest dêr lâns. Dy tocht: dat wite ding, dat heart dêr net. Hy ûnderhelle de jageline fan 't hynder en sloech de boer dea.
nl.verhalenbank.25623
As men de koaning fan 'e njirren deaslacht, dan bigjint er to fluitsjen. Dan komme alle njirren op jin ôf.
nl.verhalenbank.24001
Op 'e klaei wennen in pear jongelju. Dy hienen yn 't hûs in keldersdoar sitten, dy't altyd fansels iepengong.
't Gebeurde us dat it jonge frommeske jierdei wie.
De âlders fan wjerskanten wienen der útfanhûs.
Se hienen de jounes hwat feest fierd.
It jonge frommes rekke de nachts hwat út oarder. Sy gong fan 't bêd ôf.
S_n mem slepte ûnder, hàr mem slepte...
nl.verhalenbank.32703
It mat yn earder tiden ris gebeurd wêze op 't Bûtenfallaet, net sa fier fan Drachten ôf. Dêr wenne in boer, dy hie twa feinten en in arbeider.
Ien fan dy feinten liet him sa ris ûntfalle, dat er noait bang wie.
Fan dy plaets kom men yn it doarp oer skeanpaden hinne. Sa nou en dan moesten se in sleat passeare en oer dy sleatten leinen planken.
Op in joun...
nl.verhalenbank.33384
Sterke Ynse wenne yn Bakkefean. Hy wie us op stap doe kom er fjouwer man foarby, dy moesten in dikke beam op in wein lade. Mar sy koenen 't mei har fjouweren net rêdde. Doe't se Ynse oankommen seagen fregen se him oft er har even helpe woe.
Ynse sei: "Gean der mar even wei. Ik sil 't allinne wol dwaen." En hy tilde dy swiere beam pûrallinne op 'e wein....
nl.verhalenbank.23633
Greate Ynse wie ris yn Drachten op 'e merke. Dêr sloech er mei ien slach de krachtmeter yn grús.
"Kollossael," sei de man fan 'e krachtmeter, "hwer komt dy slach wei?"
"Fan Bakkefean", sei Ynse deabidaerd.
nl.verhalenbank.27521
Sterke Hearke wie us oan 't ploegjen op 't lân. Der kommen twa hearen by him.
"Och mynhear," sei de iene, wit jo ek hwer't sterke Hearke wennet? Wy ha in protte fan him heard."
Doe heakke hy 't hynder út, pakte mei ien hân de ploege op en sei: "Sjoch, dêr wennet Sterke Hearke en hjir stiet er. En hjir slach ik jim mei." En doe sloech er mei de ploege op...
nl.verhalenbank.22881
Der wie in greatfeint, dy wenne by de boer yn Boarn. Op in kear gong er nei Hinke ta. Hy woe de takomst wite. Hinke sei, der soe him in great ûngelok oerkomme. De greatfeint leaude it net.
Der wie ek in lytsfeint by har op 'e plaets. Dy wie deabinaud yn 't tsjuster. Doe moest der us in kear in stik ark helle wurde. Dêr moesten se twa, trije stikken lân...
nl.verhalenbank.23625
De blauwe stien fan Aldegea.
De Frânsen wienen yn ús lân. 't Wie oarloch. Sy wienen ûnderweis nei Aldegea ta. Sy woenen in oanfal op Aldegea dwaen. De boeren fan Aldegea hearden dêr fan. Doe brochten se gau har froulju en bern op 'e Hege Warren. Dat wie by de Headammen. Dêr wienen se feilich.
Doe gongen se hinne en makken in gat yn 'e wei, dy't fan 'e...
nl.verhalenbank.33382
Der wie ris in skuonmakker, dy siet op in kear mei syn maten yn in café. Doe woarde der sa oer praet hwa't al en hwa't net bang wie by nacht.
Doe sei de skuonmakker: "Ik bin foar de duvel net bang. Ik doar nachts rounom wol hinne."
Doe seinen de oaren tsjin him: "Doarstû dan ek wol allinne yn in leech hûs to wêzen by nacht?"
"Hwerom net?" sei de...
nl.verhalenbank.33383
In sekere Sake van der Kloet en syn wiif wennen op 'e Skieding oan 'e Fryske dyk. Dy beiden koenen och sa min mei elkoar. Doe't syn frou yn posysje wie, sloech er har mei de bolleskeppe. Doe sei de frou: "Noust' dat dien hast, hoopje ik dat God in teken oan it bern jowt, nou't ik yn posysje bin."
Doe krigen se in bern, dat wie gebucheld. (Alle oare bern...
nl.verhalenbank.17753
Us waerd froeger leard, as wy mem sloegen foelen de hannen derôf of wy krigen in glêzene hân.
nl.verhalenbank.37125
