Datasets - ISEBEL

Oan 'e Simmerdyk wenne in boer, dy hie in hynder. Dat beest hie altyd sa'n lêst fan 'e nachtmerje, dat hy hie elke moarn de knopen en flechten yn 'e moanjes sitten en hy dreau yn 't swit. "Ik woe wol, dat ik wiste hokker frommes him dat lapt," sei de boer, "dan stuts ik har mei de foarke yn 'e bealch."

boer

nl.verhalenbank.17611

teltsje: Der wie us in fisker, dy wie nei de rivier ta gong om to fiskjen. Mar it woe net rjocht bite. Op it lêst, ja hear, doe krige er byt. Mar doe't er ophelle, brocht er in âld tsjettel nei boven ta. Dy tsjettel smiet er by him del en it sin wie der net better op woarn. In skoft letter hied er wer hwat oan 'e angel. Mar doe wie 't in âld sek. De...

afranselen

nl.verhalenbank.17610

Der wie in man, dy gong jouns faek nei lju ta to praten. Hy hie altyd in stok yn 'e hân. Meastal gong er let wer nei hûs ta. Doe fregen se him us in kear: "Binne jo net bang, altyd sa let op in paed en dan allinne?" Mar hy drige mei de fûst. "Dy't my tonei komt, dy sil 'k sa en sa", swetste er. En it iene flokwurd folge it oare. Mar doe't er in stik lân...

antwoord

nl.verhalenbank.16779

Berkeley

Meertens Institute

Sagnagrunnur