Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
Weerwolf
De weerwolf besprong de nachtelijke wandelaar, hield zich met zijn klauwen vast. De drager van de weerwolf begon van angst te lopen, van angst kreeg hij een neusbloeding, zodat de huisgenoten het bewijs hadden, dat de nachtelijke thuiskomer de weerwolf gedragen had. De wolf werd meegedragen tot op een kruispunt, hier liet hij los. De dragers van...
nl.verhalenbank.13462
D’r was uh, d’r was een keer oproer in het dorp ennuh en zei de een tegen de ander: “wat is daar?” Zei ze: “Er is iemand, de weerwolf is weer op iemand gesprongen, de weerwolf is op iemand gesprongen”. En en nou hadden ze ’n huis binnengedragen die man en er was een man helemaal overstuur. En hadden ze ‘m helpen van de kleren van de jas ontdoen. Het was...
nl.verhalenbank.69945
Spookdieren
In mijn kinderjaren hoorde ik vaak verhalen over de "weerwolf". Liep men 's avonds in het donker op eenzaam terrein dan was de kans groot dat er een weerwolf op je rug sprong. Hij klemde zich aan je rug vast , je kon je er niet van bevrijden wat je ook deed. De weerwolf bleef je een eindweegs vergezellen en verliet je pas weer nadat hij een...
nl.verhalenbank.13450
Hier enkel den korenwolf. Vaak verwisseld met weerwolf. Den korenwolf (tamelijk vaag) was 'n viervoetig beest, dat 's avonds laat en vooral 's nachts je op de rug sprong, en dat je dan moest torsen, tot hij vanzelf weer eraf sprong.
[Er zit een bijlage bij de lijst:
antw op 4.:]
Reeds vroeger heb ik hierover uitvoerig geschreven. Zie lijst over sagen,...
nl.verhalenbank.17888
Weerwolven:
Late wandelaars in donkere stormachtige winteravonden werden soms door de weerwolf besprongen. Deze klemde zich op hun rug vast, en veroorzaakte een ondragelijke last en een wurgend gevoel. Men zag nooit iets als een vage wolfsfiguur en gloeiende ogen. Bij Lormans was indertijd, lang voor onze heugenis, een aantrekkelijke jonge dochter. Een...
nl.verhalenbank.60741
De weerwolf kan achter op je springen.
nl.verhalenbank.46988
Er was een – een aantrekkelijke jonge dochter. Aanbidders, of vrijers zou je ook kunnen zeggen, waren er genoeg, en tot haar genoegen. Een vrijer uit de omgeving scheen toch wel haar favoriet te willen – te moeten zijn. Die jongen, die kreeg bij het ’s avonds op straat lopen en op bezoek gaan bij die boerderij, kreeg hij last met de weerwolf, dus de...
nl.verhalenbank.128733
Van alle bovennatuurlijke wezens was de weerwolf wel het onverdraaglijkst. Heksen, spoken en duivels konden wild te keer gaan, maar de weerwolf was een echt, zij het ongevaarlijk, plaagbeest. Heel wat wandelaars kregen wel eens met hem te doen. Als men over de hei of door de bossen wandelde, kon hij je onverwachts op je rug springen, met volle geweld, en...
nl.verhalenbank.49788
Weerwolven:
Mannen, die wat laat op de baan waren, werden, vooral in donkere, stormachtige nachten soms besprongen door de weerwolf. Dit spookdier met gloeiende ogen sprong hen op de rug, en klemde zich met de voorpoten om hun nek. Ze bleven zich als een zware last aan de verschrikte man klemmen totdat hij ergens een huis bereikte. In de Broekbeemd,...
nl.verhalenbank.57969
Weerwolven:
Een broer van mijn grootmoeder stierf op 92 jarige leeftijd, een kleine man, vertelde veel over geesten. Ik herinner me, dat hij vertelde, meermalen bij de St. Antoniuskapel in Beesel-Rijkel te zijn besprongen door de weerwolf. Dat beest beklemde zijn hals, woog zwaar, en was niet af te schudden. Men werd hem niet kwijt, of men moest er mee...
nl.verhalenbank.69409
In Braambosch, een klein gehuchtje onder Riethoven, moet vroeger ook eens een weerwolf hebben rondgezworven. Dat moet een eigenaardig wezen geweest zijn: men hoorde hem lopen, men hoorde hem hijgen, men kon zelfs zijn gewicht op zijn rug voelen, maar men zag hem nooit. Soms had hij een belletje om zijn nek. Dan hoorde men dat belletje rinkelen en dan wist...
nl.verhalenbank.49790
De weerwolf, ja, hier was iemand die noemde ze de weerwolf. 't Was gewoon een oud mannetje. Hij ging er 's nachts om twaalf uur op uit. ,,Hij gaat bujen'' werd er dan gezegd. Hij kon weerwolven. Als schooljonges waren we d'r bang voor. Weerwolven dat waren mensen met de gedaante van een wolf. Vurige ogen. Ik herinner me uit m'n jeugd nog een verhaal, een...
nl.verhalenbank.126284
Mol, de weerwolf
Een keuterboer, die Mol heette, werd altijd uitgescholden:
"Bierpoep! Twee emmers vol snijbonen en nog maar wind!"
Dat kwam omdat hij zoveel at.
Karels, een dagloner, keerde 's avonds laat dwars door het veld terug naar huis, toen hij een ploeg zonder paard of man op zich af zag komen. Hij trok zijn mes, maar het ketste af op het...
nl.verhalenbank.9514
No. 70. Nu mag je me geloven of niet, maar ik verzeker je dat er nog genoeg heksen en spoken zijn. Daar had je nu b.v. in de Moersche bosschen onder Zundert. Daar leefde een goeie veertig jaar geleden toch zoo'n eigenaardig beest. "Den Dier" noemden ze dat spook. En ik heb ons vader vaak hooren zeggen, dat er soms menschen waren, die 's avonds een...
nl.verhalenbank.46703
Ja, die sprong op je rug, die moest je een end drage. D'r was een man, die had daar een knak door gekrege. Die had de weerwolf thuis motte brenge. Een zwarten hoond met oge als vuurballe. En dan werd dat beest op 't lest zo zwaar, dat zo'n man in mekaar zakte.
nl.verhalenbank.126072
Da was unne mens, hè en da was een soort visser. In een zomerdag, hè, ging die werke en dan ginge ze 's aves dauwpiere vange voor aas. En op zekeren avond ging die piere vange. En dat deje ze met een lichje. En dan kwamme die dauwpiere omhoog. En toen was die zowat klaor en daor springt unne weerwolf en die hong 'm op z'n rug. Net zolang as die thuis was....
nl.verhalenbank.72781
Flodderduûvel
Dit was een soort monster, dat 's avonds uit het water kwam, en alleen zijnde personen van achteren besprong, op hun rug ging hangen en zich aldus liet dragen of meeslepen. Keek de persoon in kwestie om tijdens die karwei, dan likte de flodderduûvel hem in het gezicht.
nl.verhalenbank.13642
Spookdieren
't Zal 60 jaar geleden zijn toen een christelijke boerenzoon kwam vrijen met een nichtje van me te Burgh. De jongen kwam van Sir-Jansland. Ze kwamen bij ons op visite en toen vertelde de a.s neef, dat hij op bezoek was geweest bij zijn broer Koos op Dreischor. Hij was maar gaan lopen, want fietsen waren er nog niet zo druk. "Op de terugweg, 's...
nl.verhalenbank.13338
Rond de Neerkant woonden weerwolven. Op donkere wegen sprongen ze 's avonds bij de mensen op de rug.
nl.verhalenbank.46146
No. 125. Lang voor Sint Wilbert hier rondwandelde om de menschen te bekeeren tot het Christendom, doolden hier heksen en spoken rond.
Ze hielden hun avonddansen in de eenzame velden aan de randen der bosschen.
Het waren vrouwen uit de omgeving, die veranderden in katten en op een ziftje door het luchtruim naar de nachtelijke bijeenkomsten voeren.
Een...
nl.verhalenbank.46829
