Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
Spookdieren
In mijn kinderjaren hoorde ik vaak verhalen over de "weerwolf". Liep men 's avonds in het donker op eenzaam terrein dan was de kans groot dat er een weerwolf op je rug sprong. Hij klemde zich aan je rug vast , je kon je er niet van bevrijden wat je ook deed. De weerwolf bleef je een eindweegs vergezellen en verliet je pas weer nadat hij een...
nl.verhalenbank.13450
Hier enkel den korenwolf. Vaak verwisseld met weerwolf. Den korenwolf (tamelijk vaag) was 'n viervoetig beest, dat 's avonds laat en vooral 's nachts je op de rug sprong, en dat je dan moest torsen, tot hij vanzelf weer eraf sprong.
[Er zit een bijlage bij de lijst:
antw op 4.:]
Reeds vroeger heb ik hierover uitvoerig geschreven. Zie lijst over sagen,...
nl.verhalenbank.17888
De weerwolf kan achter op je springen.
nl.verhalenbank.46988
Er was een – een aantrekkelijke jonge dochter. Aanbidders, of vrijers zou je ook kunnen zeggen, waren er genoeg, en tot haar genoegen. Een vrijer uit de omgeving scheen toch wel haar favoriet te willen – te moeten zijn. Die jongen, die kreeg bij het ’s avonds op straat lopen en op bezoek gaan bij die boerderij, kreeg hij last met de weerwolf, dus de...
nl.verhalenbank.128733
Van alle bovennatuurlijke wezens was de weerwolf wel het onverdraaglijkst. Heksen, spoken en duivels konden wild te keer gaan, maar de weerwolf was een echt, zij het ongevaarlijk, plaagbeest. Heel wat wandelaars kregen wel eens met hem te doen. Als men over de hei of door de bossen wandelde, kon hij je onverwachts op je rug springen, met volle geweld, en...
nl.verhalenbank.49788
In Braambosch, een klein gehuchtje onder Riethoven, moet vroeger ook eens een weerwolf hebben rondgezworven. Dat moet een eigenaardig wezen geweest zijn: men hoorde hem lopen, men hoorde hem hijgen, men kon zelfs zijn gewicht op zijn rug voelen, maar men zag hem nooit. Soms had hij een belletje om zijn nek. Dan hoorde men dat belletje rinkelen en dan wist...
nl.verhalenbank.49790
De weerwolf, ja, hier was iemand die noemde ze de weerwolf. 't Was gewoon een oud mannetje. Hij ging er 's nachts om twaalf uur op uit. ,,Hij gaat bujen'' werd er dan gezegd. Hij kon weerwolven. Als schooljonges waren we d'r bang voor. Weerwolven dat waren mensen met de gedaante van een wolf. Vurige ogen. Ik herinner me uit m'n jeugd nog een verhaal, een...
nl.verhalenbank.126284
Ja, die sprong op je rug, die moest je een end drage. D'r was een man, die had daar een knak door gekrege. Die had de weerwolf thuis motte brenge. Een zwarten hoond met oge als vuurballe. En dan werd dat beest op 't lest zo zwaar, dat zo'n man in mekaar zakte.
nl.verhalenbank.126072
Da was unne mens, hè en da was een soort visser. In een zomerdag, hè, ging die werke en dan ginge ze 's aves dauwpiere vange voor aas. En op zekeren avond ging die piere vange. En dat deje ze met een lichje. En dan kwamme die dauwpiere omhoog. En toen was die zowat klaor en daor springt unne weerwolf en die hong 'm op z'n rug. Net zolang as die thuis was....
nl.verhalenbank.72781
Flodderduûvel
Dit was een soort monster, dat 's avonds uit het water kwam, en alleen zijnde personen van achteren besprong, op hun rug ging hangen en zich aldus liet dragen of meeslepen. Keek de persoon in kwestie om tijdens die karwei, dan likte de flodderduûvel hem in het gezicht.
nl.verhalenbank.13642
Spookdieren
't Zal 60 jaar geleden zijn toen een christelijke boerenzoon kwam vrijen met een nichtje van me te Burgh. De jongen kwam van Sir-Jansland. Ze kwamen bij ons op visite en toen vertelde de a.s neef, dat hij op bezoek was geweest bij zijn broer Koos op Dreischor. Hij was maar gaan lopen, want fietsen waren er nog niet zo druk. "Op de terugweg, 's...
nl.verhalenbank.13338
Vroeger wier d’r veul over werwolve geprot. Zo’n werwolf sprong iemand, die soaves loat opte weg was soms opte rug. En dan wiertie al zwoarder en zwoarder. Zo iemand kos ’m hos nie mer drage. En hé’j wier woaternat van ’t zweit. As ze bé’j huus kwame, gieng de werwolf van de rug af.
nl.verhalenbank.50490
In Hulhuze is ’t ’n keer gebeurd, da iemes zon werwolf met de greep achternoa gooide en ’m ok goed rakte. Den aandere mèr hörde ze toe, dat “die en die” op bed lag me gètjes in zien rug. En juus van hum hadde ze altied gedoch - en ok wel gezeid - dattie ’n werwolf was.
nl.verhalenbank.49657
Werwolve zien altied kjels of manne. Hekse altied wief of vrollie. ’n Werwolf is ’n kjel, die nou en dan gedwonge wur um zien eige te veraandere ien ’n wolf. Dorvör het ie ’n wolvepak of wolvevel nodig. Ze numen ’t duk ’t vel. Daddis èrs verstoppeld. Duk ien ’n holle knotwilg - ge wit nie in welke - of èrs aanders, woar niemes ’t zuke zal. Op ’n oavond...
nl.verhalenbank.49656
De Broekse weerwolf
Op een zomerse avond zat Kulhannes bij ome Sjef in d'n hêrd te buurten over vrouwen en katten, toen de hond blafte en de buurman binnenkwam.
"Ge komt ês geroepen, buurman. D'r worde gezeed, dêt 'r gienderwijd in 't Broek 'nen miens woont, die z'n êigen ês 'nen wirwolf vermolmen kan. Ik hê d'r nooit niks af geheurd of gezien", zei ome...
nl.verhalenbank.26442
