Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
Yn Burgum wie us in man forstoarn. Hy hie in pear moaije sulveren gaspen op 'e skuon hawn en foardat er stoar sei er tsjin syn wiif: "Dy gaspen dy matte der bliuwe. Dy moat ús jonkje letter op 'e skuon ha." De frou biloofde dat.
Mar letter kaem dy frou sa bot yn 'e earmoed to sitten, dat hja forkocht dy gaspen oan in buorfrou.
Doe sei it jonkje op in...
nl.verhalenbank.19718
Yn 'e buert fan Houtigehage stie in hûs, dêr doogde 't net yn. De frou hie in kear yn 'e hoeke sitten. Doe wie der hwat by har yn 'e hûs kom, dat wie by har op 'e skelk kom. 't Wie in forstoarn minske.
De frou hie de skelk foarwei dien, doe kom it by har op 'e skoat.
Doe ha se der in doomny by helle. Dy spruts it spoek oan. Hja moest sizze hwat der oan...
nl.verhalenbank.25180
Daor was een zoon gestorve van een boer. Mien vaoder zag 'm ok wel is daorna op 't hek zitte, diejen zoon. Hij zeet: "Dat is diejen toch niet? Want die is dood" . En toen was 't dan zover, dan z'm in de schuur zaoge gaon, 's middags om twaolf uur. Ze wisse d'r geen raod mee. En de pastoar zee: "Ge moet 'm naogaon, 's middags en 's nachts om twaalf uur. En...
nl.verhalenbank.72769
Ik haw in kammeraedtske hawn, dat wie Sjoeke. Dy wenne yn 'e Westerein. Har âlde mem kom by har yn to wenjen. Dy hie aerdich hwat sinten, mar dy rekken op. Doe wie Sjoeke hounsk tsjin 't âld-minske.
Op in kear gong se mei de feint to reedriden. Hja lei har mem achter de bêdsdoarkes del.
Doe't se werom kommen fan it riden wie har mem dea.
Letter wie 't dêr...
nl.verhalenbank.21669
By 't Tiltsje tusken Eastemar en Sumar spûken om 12 ûre yn 'e nacht altyd wite wiven.
nl.verhalenbank.31040
Yn Burgum wenne in widdoufrou, dy hie twa famkes. It âldste wie fjirtsjin jier. Hja hie ek twa famkes forlern. Hja wennen yn in arbeidershûs en dêr hienen se froeger wol stilen yn.
Deis wie de widdou by de boer op it lân en de beide famkes moesten de húshâlding dwaen. As hja thúskaem stie it iten al op 'e tafel. Mar op in kear kaem se thús, doe wie der...
nl.verhalenbank.19723
Der wenne yn 't Wêst fan Bûtenpost in sekere Hart Boersma. Syn mem wenne by him yn. Metsje hiet se en syn frou hiet ek fan Metsje.
De jonge frou bihandele 't âld minske tige min. En de man wie ek altyd like hounsk tsjin syn mem. Doe is 't âld-minske dêr weirekke en gauachtich dêrnei stoarn.
Mar doe sweefde se by Hart en Metsje om 'e doarren. Altyd wie se...
nl.verhalenbank.22833
Antsje de Bruine wenne yn 'e Houtigehage. 't Minske hie 't o sa krap. Sy gong froeger in protte to naeijen. Op in nacht hie se thús sitten to naeijen by in ljochtsje. Doe hie der hwat by de doar west.
De doar gong iepen en der kom ien yn. It wie in geest. 't Wie de geest fan har muoike, dy't al dea wie. Kingemoai, sei se tjin har.
"Hwat is der oan,...
nl.verhalenbank.24675
Yn Burgumerheide wenne in omke fan my, dy wie oantroud. Hy hie twa susters. De iene suster krige in poppe. Mar dy poppe is deagong. Hwer't se 't bern brocht hat is noait ien to witen kom. Mar it bern is sûnder kleantsjes oan yn 't graef rekke.
Mar alle jounen kom der in lyts neaken bern yn 't slopke, (dat wie in gonkje yn 't achterhûs, tusken twa bêdden...
nl.verhalenbank.22832
Greate Tsjalling wenne op 'e Broek. Syn wiif Tryn kom to forstjerren. 't Wie in earme húshâlding; der wienen trije bern.
Tryn hie hwat jern achterút. Dat hie se opgarre. Twa fan 'e famkes - Martsje en Jantsje - soenen dêr in pear hoaskes fan ha.
Mar dat gebeurde net. Der wienen sokken opset fan dat jern foar Tsjalling.
Tsjalling hie in pear skiep. Doe...
nl.verhalenbank.25121
Yn 't Wêst fan Bûtenpost wie in Spûkereedtsje. Dat is nou in hurde wei woarn. Dêr roan froeger altyd in fôlle mei in tsjettel om 'e hals. Dy spoeke dêr. Ik ha wol famkes kend dy't dêr jouns net lâns doarsten.
nl.verhalenbank.22854
By ús op 'e reed spoeke âlde Janke nachts altyd om. Op in nacht siet se midden op 'e reed as in roungear protsje mei de skelk om har hinne. Doe kommen wy der lâns.
nl.verhalenbank.22301
Der wie in frou forstoarn, dy hie by har leven in hiel soad breide. Altyd foar in oar.
Dat breidzjen lei yn 't laed fan in kast.
De man wist net hwat hy der mei dwaen moest.
Op in kear, doe't er fan 't wurk thúskaem, seinen de beide famkes: "Heit, mem hat hjir hjoed west."
"Leave," sei er, "dat kin net. Mem is dea, en dy komt net wer."
"'t Is dochs sa",...
nl.verhalenbank.30102
Us mem fortelde, dêr yn 'e buert fan Garyp ha minsken wenne, dy hienen in jonkje. Dat jonkje hie skuon oan mei sulveren gaspen. Dat jonkje rekke siik en doe hat er sein: "Dy gaspen mat mem noait forkeapje." En doe kaem dat jonkje to forstjerren.
Mar dat minske kaem yn 'e earmoed to sitten en hja forkocht de gaspen.
Letter kaem dat jonkje hyltyd by de...
nl.verhalenbank.30891
Piter de Graaf en Melle Jans Veenstra gongen op in kear de klaei op om wurk. Doe kom de loft bot opsetten. Sy tochten: wy krije in pak swier waer en dêrom gongen se nei in boer ta. Sy fregen him of se dêr de nachts wol sliepe mochten.
"Né," sei de boer, "ik wol hjir nachts gjin sliepers ha."
Doe sei Piter: "Och man, lit ús hjir dochs sliepe, hwant jo...
nl.verhalenbank.24416
By de Boppewei spoeken twa famkes by nacht, mei reade doekjes om 'e hals. Dy famkes binne yndertiid formoarde woarn en koenen de rêst net fine. Guon doarsten dêr by nacht net lâns. Der wienen wol keaplju, dy ha dy famkes dêr troffen as se dêr nachts mei de bargewein lâns kamen. Dan wie 't in hiele toer de hynders dêr troch to krijen.
nl.verhalenbank.30073
Yn 'e Houtigehage ha minsken wenne, dy hienen twa berntsjes forlern. Dy berntsjes wienen bigroeven woarn sûnder deakleantsjes oan. Doe kommen dy berntsjes dêr nou en dan to boartsjen mei de oare bern. Dan wienen se alhiel neaken. Doe hat de mem op in joun deakleantsjes dellein op 'e stoel, dy't yn 'e hoeke stie.
De oare moarns wienen de deakleantsjes...
nl.verhalenbank.20100
Yn Aldegea, fortelde mem, stie in hûs mei in skuorrepeal, dêr't yn 'e nacht altyd neakene berntsjes om hinne dounsen. Dy berntsjes hienen gjin deaklean meikrigen. Dêrtroch hienen se gjin rêst.
nl.verhalenbank.30892
Yn Burgum wenne in rike heareboer, dy forlear syn frou. Foar har forstjerren hied er har biloofd, hy soe net wer trouwe, omt hja dat graech sa ha woe. Mar der wie noch net in healjier om of doe stied er al wer ûnder 'e geboadens mei in nicht fan syn eardere frou. Doe't er fan 't gemeentehûs weromkaem en it rydtúch yn 't koetshús bringe soe, stie syn eigen...
nl.verhalenbank.19772
Yn 'e Broek wennen in man en in frou mei bern. Ien fan dy berntsjes wie ûngelokkich.
De frou forstoar en de man bleau mei de berntsjes achter.
Sy hienen in folkstúntsje. Dat hierden se. Dat moesten dy berntsjes ûnderhâlde.
As dy berntsjes dêr oan 't wurk wienen, seagen se har mem. Dat gebeurde sa nou en dan.
Sy fortelden it thús, mar har heit woe 't earst...
nl.verhalenbank.21992
