Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
No. 78. Iederen avond ging de dochter van een boer uit Aalst met een paar meiden de koeien melken, tot zij op zekeren avond aan den rand van een bosch, op flinken afstand, een witte gedaante zag verschijnen. Ze werd bang en liep naar huis, zonder de koeien verder te melken. Ze kon niet spreken van angst en schrik, omdat ze niet wist wat 't was, en kwam...
nl.verhalenbank.46713
I. Mythologische Sagen: De Daemonen der vier elementen: C. Vuurgeesten: 2. Vuurman.
No. 46.
Als de gure herfstwind in donkere avonden over de heidevelden raast, dan gebeurt het soms dat de gloeige man door de lucht rijdt.
Dan strijkt hij neer op de daken der hoefkes en geeselt de schoorsteenen met vurige kettingen.
Wee u dan, als gij of uwe voorouders...
nl.verhalenbank.46621
Kaaieschijters
(Corn. III, 208)
Van de Keieschijters van Uden wordt verhaald, dat ze elkander eertijds zoo veelvuldig met het mes bewerkt hadden, dat er niemand in het dorp rondliep of hij was gemerkt. Dat was hun trots. Zelfs de pastoor had er aan moeten geloven.
(Sinn. 1934: 180)
nl.verhalenbank.46026
Vraag nooit naar de pier, die bij de pastoor aan de ketting ligt of naar de vette ossen van Steensel, wilt Gij het dorp niet uitgeranseld worden. De plagerij doelt natuurlijk op de slechte grondgesteldheid. (1885)
(Sassen M66)
In Steensel, - aldus zegt men te Knegsel -, luidt de klok: Berken-hout, brand-hout. Knegsels klokje antwoord daarop, - naar...
nl.verhalenbank.45981
1a. Heikesgasten, Heikers
Het dorp ligt in de heide en was bewoond door een eigenaardige bevolking, afstammelingen van vreemde zwervers, zelfs Zigeuners, die zich aldaar gevestigd hadden, levende van diefstal en smokkelarij. Ze namen alles mede wat niet te heet of te zwaar was. De pastoor, vertelt men, liet eens zijn zilveren snuifdoos op zijn vaste...
nl.verhalenbank.45942
Bekkesnijers
Die van Gastel waren berucht wegens hun vechtlust. In de eerste helft der 19e eeuw werd er iederen zondag met messen gevochten en men gold voor geen oprecht Gastelaar als men zonder lidteekenen op het gezicht rondliep. Toen ze eens een nieuwen pastoor hadden gekregen, - aldus zegt de overlevering -, waren ze niet tevreden alvorens ook deze...
nl.verhalenbank.45854
Lage en Hooge-Mierde, gelegen onder Hulsel
Hooge- en Lage-Mierde vormen samen met Hulsel één gemeente, waarvan Hulsel het kleinste nestje is. Toch schijnt het oudtijds in een onderlinge vechtpartij getriomfeerd te hebben.
(Id.) [L. van Miert]
b. Dit gezegde wordt ook verklaard als volgt: Twee schaapherders uit Hooge-Mierde en Lage-Mierde kregen in de...
nl.verhalenbank.45646
Oud-Gastel en Prinsenhage schenen met elkander te wedijveren in 't bekkesnijden. Geen oprecht Gastelaar, die niet een litteeken op 't gelaat had. Toen ze er eens een nieuwen pastoor gekregen hadden - zegt de overlevering, die evenwel verzuimt den naam van den herder te noemen - waren ze niet tevreden, alvorens ook deze met een scherp dubbeltje een kruis...
nl.verhalenbank.45220
2c. In de bosschen rondom Erp huisde een beer, die het den boeren zeer lastig maakte. Zelfs de koe van den pastoor was het slachtoffer van zijn vraatzucht geworden. De parochianen wilden dus het dier levend of dood in handen krijgen. Nu stelde de koster voor, den beer in de kerk te drijven en hem daar te laten doodhongeren. 't Eerste gelukte, maar toen...
nl.verhalenbank.45213
Mien moeder - eigelijk tante - was al lang ziek. Ze was al bé’j verschillende dokters gewes. Mar ’t hielp niks. Ok bé’j ’n beroemde dokter in Huse. Mar die het er ok niks on kunne doen. Ze kos snachs hos nie sloape en ze was altied zo muuj. ’t Woj mar nie bèter worre. En ’t had al zowat anderhalf joar geduurd. Toe zèj voader ’s op ’n keer: “Gé’j mos mar...
nl.verhalenbank.44974
6.6. Westerloo, 1597/1598
Jan Baxius, heksenjager van beroep, vond hier een onttoovenaar, den koster 'André (ou Ambroise)' Peter. Deze gaf den betooverde zes verzegelde briefjes, één om aan den hals te hangen en vijf, om in 't midden en de vier hoeken van den kelder zijner woning te begraven met een weinig aarde uit een versch gedolven graf (als de...
nl.verhalenbank.44717
6.3. Mierloo en Lierop, 1595
Een waar monsterproces. Het begon met de maerte van den pastoor, die den heer zou betooverd hebben door hem peren te geven, en een kind door het te liefkozen. Vijf-en-twintig jaren geleden – zoo bekende de ongelukkige – had zij een leugen bevestigd met de woorden: dat zij den duivel lijf en ziel overgaf; sedert had hij haar...
nl.verhalenbank.44466
6.1. Casteren, 1560
Een boer, die vijf jaar ziekelijk was geweest, raadpleegde iemand (een duivelsbanner?), die hem zei, dat hij betooverd was. De schuldige zou 's anderen daags iets uit zijn huis komen vragen; dit moest hij weigeren; – daarna iets uit zijn tuin, en dit moest hij 'om Godswil' geven. Toen er nu werkelijk een oude vrouw iets kwam vragen,...
nl.verhalenbank.44462
Spek en eieren in de pan
Daar was eens een vrouw die niet erg van haar man hield en daarom zon zij erop hem kwijt te raken. Op zekere morgen zou zij gaan biechten. Haar man die wel wist wat er in haar omging, raadde haar aan vroeg te gaan, de pastoor was dan al in de kerk. Zij ging dus heel vroeg, maar nog niet zo vroeg of haar man was haar al voor in de...
nl.verhalenbank.43502
Van verkochte zielen
Vaar-Köbke
Op Genhoes Sint-Jans-Geleen, onder Spaubeek, woonde lange jaren geleden een vaarknecht (voerman), die Köbke (Jacob) heette met de voornaam en naar zijn stiel kortweg Vaar-Köbke werd genoemd.
Hij had, God weet om welke reden, zijn ziel aan de duivel verkocht en nadat hij dat had gedaan, was er niets meer onmogelijk voor hem....
nl.verhalenbank.43474
De spookmis
De meid van de pastoor der Sint-Matthiasparochie te Maastricht zag alle nachten de ramen van de kerk verlicht. Zij durfde er niets over zeggen aan mijnheer pastoor, maar toen zij op zekere keer bij hem ging biechten, vertelde zij het hem.
De pastoor besloot zich de volgende nacht in de kerk te verbergen. Hij nam plaats in de biechtstoel, van...
nl.verhalenbank.43455
De vergeten missen
Een jongen te Vaals beloofde zijn moeder op haar sterfbed, na haar dood drie missen te laten lezen voor haar zielerust. Hij vergat het echter.
Ging hij 's avonds laat, na het kaarten in de herberg, naar huis, dan kwam er telkens een gedaante naast hem lopen. Toen hem dit enige malen overkwam, durfde hij niet meer naar de herberg te...
nl.verhalenbank.43452
De grijze haarlok
In Schinveld zagen late voorbijgangers des nachts op de stoep van zeker huis af en toe een hond zitten. En in dat huis bevonden de bewoners 's morgens telkens dat er levensmiddelen gestolen waren. Dat die hond des nachts kwam werd niet erg gaarne gezien, en hij
werd daarom dan ook beschouwd als een vermomming van iemand, die de bewoners...
nl.verhalenbank.43414
De levende stoel
Te Nuth, op de Kamp, woonde in een zeker huis een familie die de gewoonte had 's avonds de buren uit te nodigen om bij hen in de keuken wat te komen praten. Korte tijd na elkaar stierven er echter twee van hun bezoekers.
Een paar dagen later daarna hoorden de bewoners op zekere nacht gerommel en lawaai in de keuken. Hun eerste gedachte...
nl.verhalenbank.43398
De hommel
Een vrouw uit Amstenrade was midden in de kamer in zwijm gevallen, en toen haar man en de geburen erbij kwamen, bleek zij reeds te zijn overleden.
Zij werd door haar man en een paar familieleden opgetild en in een andere kamer op een bed gelegd. De pastoor werd gewaarschuwd, maar deze kon niet dadelijk komen, hij was pas op een andere plaats...
nl.verhalenbank.43380
