Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
There are no Narrator Gender that match this search
De botermeet
Het ging er vroeger op Goedereede dan maar wonderlijk toe. Het is bekend dat het er vreeselijk spoken kon, nietwaar? De paarden werden er 's nachts vreeselijk afgereden en als je een haas dacht te schieten gebeurde het meer dan eens dat je de haas heelemaal niet raakte, maar wel een flinke opmepper kreeg van iemand die je niet zag. Ja, het...
nl.verhalenbank.47106
De heeren van Bats
Wat hoefden de boeren van Bats, op Zuid-Beveland zich heeren te noemen. Waartoe was dat noodig? Ze waren toch immers maar boeren en verder niets. O, omdat ze de paarden met zilver besloegen meent u, of omdat ze zilveren banden om de wielen van hun karren hadden?
Wat veranderde dat aan de zaak? Niets immers!
Boer is boer en een heer is...
nl.verhalenbank.47011
Het verdronken land van Saeftinge
Men weet dat het land van Saeftinge in vroeger dagen het rijkste land van de wereld was.
Het ging er door, bijna op dezelfde manier als dat het geval was te Stavoren, in de grijze oudheid.
De boeren waren niet tevreden met een gewoon ijzeren hoefbeslag voor hun paarden, wel nee, dat moest van goud zijn.
Waar hoor, het...
nl.verhalenbank.46671
God wreekt, waar hij niet spreekt.
Het was al donker, en de stilte ging uit van hemel
tot aarde. De menschen in het dorp Slochteren
stonden reeds op van den banken voor de stoep, waar
zij hun gewonen buurpraatjes hadden gehouden over den
stadhouder Willem den Vijfde, toen ze eensklaps een
paard over den weg hoorden; en ze wisten aan den
hoefslag, dat het...
nl.verhalenbank.42096
Een onzichtbaar paard.
Een man, die nog leeft, was in Middelstum met een
vriend aan het hengelen. Plots kwam een afgedwaald
paard van de wilde jacht voorbij. Het plonste in het water.
Hoog spatte het schuim, maar de beide visschers zagen het niet,
hoewel ze het vlak naast zich hoorden ploeteren en hijgen.
Ze wisten, wat het beteekendt. Ze namen den...
nl.verhalenbank.42089
De wilde jacht op den Osseler esch.
Dat drift en jach, dat soest en fluit,
’n Peerdehoof traampelt, ’n hond huult bang,
Schèrp kleenkt nen klappende pietschenknal
Schel schèttert ’n hoorn dat weerkleenkt nog lang.
C. E(lderink) in Tubantia 2 februari 1918.
“Hoeoeoe-oei! Oe-oe-oe!” Een kreet van pijn.
Op den Osseler Esch in Twente gaat...
nl.verhalenbank.42087
Het witte en het zwarte paard.
In Middelstum woonde een jonge, naar geluk strevende
vrouw, en 't leven lag voor haar als van een muur
bezien een bloeiende tuin: wat behoefde zij aan den
dood te denken? Iedere dag was haar een verassing des
levens, en ze genoot iederen druppel van den tijd, gelijk
een kind een zoeten drank. Ze dacht het niet, maar zij...
nl.verhalenbank.42067
Het paard van Leiden.
Toen de Meimaand van het jaar vijftienhonderd
vier en zeventig Valdez het beleg sloeg voor de
stad leiden — ten tweeden male, maar de burgers
hadden niet geluisterd naar den raad van den Prins, om
leeftocht te zamelen. —zag men de schaduw van den
honger aan de lucht, en men ontzette zich.
„Houd het drie maanden uit", zoo schreef de...
nl.verhalenbank.42014
Het eenvoudige meisje van Hunsingoo
Het wapen van Hunsingoo stelt voor en jong
ridder en een jong meisje beiden gezeten op één
bruin paard; achter hen straalt een ster, niet vóór
hen; en als ge in de Marne komt, kan men u eenzelfde
beeld toonen.
Wie zijn de jong ridder en het jong meisje, dat een
wapen gaf aan Hunsingoo en de Marne?
In de streek Hunsingoo...
nl.verhalenbank.41997
Jan de Achtste van Arkel
De burgers van Gorinchem mokten tegen Jan den
Achtste van Arkel, doch deze lachte, niettegen-
staande zijn dienaren bezorgd zagen.
„En als ze oprukken, om uw slot te belegeren?" vroegen
Zij. „De woede des volks is fel en snijdend".
„Ze komen niet aan het kasteel toe!" antwoordde de
graaf overmoedig. De dienaren geloofden hem niet....
nl.verhalenbank.41995
Een schoone historie van de Vier Heemskinderen
Het Pinksterfeest werd gevierd, en vele dappere ridderen waren bij
Keizer Karel te gast.
Huigen van Dordoen naderde den Keizer, en hij sprak:
"Wilt gij niet mijn ooms Aimijn van Dordoen en Aimerijn van Nerboen
beloonen? Vele diensten hebben zij u bewezen." Keizer Karel zeide:
"Zij hebben het mij zelf dikwerf...
nl.verhalenbank.41795
De Witte Wive van Lochem
In de diepte van een kuil, even-gaans van Lochem, dichtbij de Koerbelt,
waren eens drie witte wiven, die zusteren geleken in leelijkheid,
met ontvleesde armen, en lange, grijze, dunne haren. De oogen lagen
diep, en de tanden kwamen uit als bij een geraamte. De oudste was de
meesteres van alle witte wiven in den omtrek, tot de...
nl.verhalenbank.41784
De Stille Ronde van Bergen-op-Zoom
Een graf houdt beider asch vereend;
Maar 's ouden geest vindt rust noch vrede
In d' ijsbren nacht van 't lijkgesteent',
En vaak ontsluipt hij aan die stede
Te middernacht als 't stormt en tiert,
En regent, als men de uilen
Hun grafgezang hoort huilen
De weerhaan knersend giert.
Het klinkt in den stillen nacht. Leeft de...
nl.verhalenbank.41781
De Ridder van Stenhuisheerd
Eens stond er in het Noorden van ons land een groot kasteel, dat
heette Stenhuisheerd. Het waren trotsche, driftige ridderen, die er
heerschten, willoos tegen hun woede, die meer verderf over de streek
hadden gebracht dan honger, ziekte of overstrooming.
Het driftigst van alle ridders was hij, die in het begin der 14e eeuw...
nl.verhalenbank.41776
Duif en Doffer
Reynout van Valkenburg ... u heeft uw vrouw meer liefgehad dan
haar kind.
Hij was uitgereden, de trotsche held.
"Vaarwel! vaarwel! Nog geen jaar en ik keer weder. Mijn plaats is,
waar mijn mannen en vrienden zijn. Als ik terug kom van den langen
weg, luister dan naar het lied van den zanger, want mijn naam zal
hij zingen ...: Reynout van...
nl.verhalenbank.41766
De Gierige Mulder
Meer dan zevenhonderd jaren geleden, ging de vrome Oliverus langs de
Maas, en in ieder dorp, waar hij kwam, wachtte hij, tot allen zich om
hem hadden verzameld. Zoo hij sprak, moest men wel naar hem luisteren,
en hij zeide het lijden van Christus, gestorven aan het kruis, tot vele
vrouwen weenden, omdat Hij zooveel geleden had; ook...
nl.verhalenbank.41764
Kaïn
Nog is Waleram's bloed ongewroken. In het land van Limburg klinkt
zijn stem, ten Noorden en ten Westen, ten Zuiden en ten Oosten,
doch geen echo laat ze na.
Waleram en Reginald van Valkenberg waren twee broeders, en beiden
beminden ze met gelijke liefde de dochters des graven van Kleef,
Alixe. Zij hadden er nog niet met elkander over gesproken,...
nl.verhalenbank.41754
