Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Narrator Gender
Douwe Stavasius fan Grinzer Pein seach lykstaesjes.
Boardzer Bruining fan Boelensloane ek. Dy leeft noch.
Men mat noait midden op 'e wei rinne, hwant der kin us in lykstaesje oankomme, sûnder dat men it sjocht. Dan wurde jo fan 'e wei ôfsmiten.
nl.verhalenbank.25234
Myn suster hie in dochter, dat wie Jitske Spoelstra. Dy troude mei in herfoarme dûmny. Sy wie in jong frommes, hy in âld keardel. Sy wennen yn Hollân. Sy soenen op in kear nei myn suster op 'e Houtigehage ta to jierdeifieren.
Sy wienen togearre op it Amelân. Hy smiet har yn 'e sé. Dêr hat er har krekt salang achternei sitten en har holle ûnder wetter...
nl.verhalenbank.22216
Beppe werkte in bult yn 't werkhûs yn Grinzer Pein.
Hja hie fan tofoaren al in pear kear sjoen dat der ien nei 't wetter ta gong. Dat wie in djip baggelgat. De gedaente dy't dêr hinne gong wie ljocht yn 'e klean.
Op in kear kom beppe wer by 't werkhûs, doe wie dêr in man fuort. Hy wie net to finen. Hy wie yn 'e ûnderklean fuort gong, hwant de boppeklean...
nl.verhalenbank.25223
Heit en dy wennen op 'e Fjouwer Roeden. Sy hienen in jonkje, dat woarde siik. Sy woenen nei Greate Wopke ta to Kûkherne. Mar sy koenen it wetter fan it bern net meinimme, dêr wie 't noch to lyts ta. Doe nom heit it himdtsje fan 't jonkje mei.
"Wite jo ried?" sei heit tsjin Wopke. Hy liet Wopke 't himdtsje sjen.
Wopke biseach it en sei: "Der komt wolris in...
nl.verhalenbank.22161
Jelle Tryntsje hat myn muoike deatsjoend (in suster fan myn heit). Sy kom sa nou en dan by har en dan sei se: "Hoe is 't nou mei Sjoeke?"
Dan nom se Sjoeke hwat mei en sa.
Doe't Sjoeke dea wie sieten der trije krânsen yn 't kessen.
nl.verhalenbank.25226
Jan Kooistra fan 't Fean (hy komt fan 'e Harkema) past wol op dat er altyd by nacht oan 'e kant fan 'e wei rint, hwant oars kinne de lykstaesjes net passeare. Hy mat us oer in lyk hinne fallen wêze.
nl.verhalenbank.22212
As ik oer hynders droom komt der altyd in sterfgefal yn ús famylje. Hwat kalmer as dy hynders binne, hwat langer it duorret mei sa'n sterfgefal.
As de hynders wyld binne komt sa'n sterfgefal hiel gau. Dan komme de hynders wyld op my ta. 't Komt altyd út.
nl.verhalenbank.24258
It Langpaed rint fan Readskuorre nei de Surhuzumer tsjerke. Dêr kuijeren altyd twa wite wiven. Dy spoeken dêr.
Froeger woarden de minsken warskôge: "Tink der om, gean dêr net lâns."
Dêr mat us in bigraffenis lâns kom wêze. De wein mei kiste en alles is doe yn 'e sleat rekke.
nl.verhalenbank.22060
Peije wie myn styfheit. Dy syn mem is bitsjoend woarn troch in stikje tsiis. 't Minske is der fan wei rekke.
nl.verhalenbank.24439
Fan 'e frijmitselers mat der om 'e sawn jier ien dea. Der wurdt om lotte hwa't dat is. Men kin der noait wer by wei. As men der persé wer by wei wol, dan mat men in hiele protte jild jaen.
nl.verhalenbank.25242
Ik haw us op bisite west. Werom passearde ik it tsjerkhôf fan 'e Boelensloane. 't Wie al hast nacht. Doe spriek der ien fan it tsjerkhôf ta my: "Hier zal uw rustplaats zijn, maar ach, wasnneer?" Dat hat ien fan 'e deaden west, dy't dat sei. Doe moesten wy letter noch nei Limburch ta. Mar wy bin hjir letter wol wer kom."
nl.verhalenbank.24438
Yn 'e Harkema hat in boerefeint wenne. Dat wie Tseard van der Meer. Dy hie sa'n haet tsjin 'e boer, dat hy stuts it hynder fan 'e boer dea. Dêr hat er seis wiken foar sitten.
As hy dêr letter lâns kom, roan dat hynder altyd njonken him lâns.
nl.verhalenbank.22062
Piter de Graaf en Melle Jans Veenstra gongen op in kear de klaei op om wurk. Doe kom de loft bot opsetten. Sy tochten: wy krije in pak swier waer en dêrom gongen se nei in boer ta. Sy fregen him of se dêr de nachts wol sliepe mochten.
"Né," sei de boer, "ik wol hjir nachts gjin sliepers ha."
Doe sei Piter: "Och man, lit ús hjir dochs sliepe, hwant jo...
nl.verhalenbank.24416
As eksters om 'e doar hinne skatterje, dan komt der yn dat hûs in deaden.
nl.verhalenbank.22065
Wy woarden altyd warskôge: rin noait midden op 'e wei by joun of by nacht, hwant der kin us in lykstaesje passeare.
nl.verhalenbank.24424
By Albert Land fan 'e Harkema wienen sawn dochters. Der wurdt altyd sein, as der sawn famkes binne, kriget ien dêrfan gjin bern. Mar dizzen hienen allegear bern. Mar der wie al ien by - dy leeft noch - dy mat nachts altyd út bêd. Dan mat se lykstaesjes sjen.
nl.verhalenbank.22055
Myn man hat murdefanger west. Op in kear wie Piter de Graaf mei myn man to murdejeijen. Sy wienen yn 'e Kompenije op in âld reedtsje. Doe sei Piter tsjin myn man: "Wolst even oan kant gean?"
"Hwerom mat ik oan kant?" sei myn man.
"Gean even oan kant," sei Piter, "hwant der komt in lykstaesje oan."
"Och, rin hinne", sei myn man. Mar hy wie even mei Piter...
nl.verhalenbank.24425
Op snein mat men noait naeije. Deselde dy't dêr hwat fan oan hat op syn stjerbêd, kin net stjerre.
nl.verhalenbank.24432
As der ien stjerre sil, bigjint de houn to spûkgûlen. Hy hâldt de kop keard nei deselde dy't stjerre sil. Wy ha 't sels ûnderfoun mei ús famke, dêr't Piter de Graaf fan sjoen hat dat se deagean soe.
nl.verhalenbank.24421
Minsken dy't net stjerre kinne hawwe hwat op 't geweten. Dat matte se earst kwyt. As se in moart dien ha of stellen ha, dan matte se dat earst sizze.
nl.verhalenbank.22079
