Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
Doe't Knjillis Veenstra noch feint wie, hied er mei trije man der op út west. Hy wie in blaffer. Hy sei, hy woe de duvel wol us sjen.
Doe kommen se de Wedze lâns. Hy roan tusken dy trije kammeraden yn. Mar hy woarde der tuskenwei tild en yn 'e sleat smiten.
Knjillis Veenstra wenne by 't spoar ûnder Kollumersweach.
nl.verhalenbank.19452
Pyt Felkers wennet yn Koartsweagen. Hy siet ris in kear yn 'e trein mei in stik of trije oaren. Hy wie wakker oan 't swetsen en opskeppen en flokken dat er die! Hy sei: "Ik wol de duvel joun ûntmoete!"
Yn Akkrum stapte er út 'e trein. Dêr moest er de polder yn - Doe't er op 'e rykswei kom seach er dêr in swart ding. Hy moest doe noch in ein rinne. Oan 'e...
nl.verhalenbank.27621
Der wie ris in smit, dy wie frijhwat eigenwiis. Hy miende, dat er de allerbêste smit wie fan 'e hiele wrâld. Dêrom liet er boven 'e doar sette: Smid der smeden, meester bovenal.
Mar de duvel woe him dat ris even bitelle sette. Dy forhierde him by dy smit as feint.
Doe kom dêr ris in koetsier, dy hie in hynder foar de wein en dat hynder miste in izer.
Doe...
nl.verhalenbank.32947
Twa jongemannen sieten yn 'e kroech to Jobbegea. Sy wienen beide oansketten. Sy swetsten en swearden mar raek. Sy woenen dy jouns elk in faem ha. "De earste de bêste dy't ús op side komt, dêr gean wy mei", seinen se.
Doe't se út 'e herberch wienen en in stikhinne ûnderweis, kommen der har guon op side. Mar doe is 't de beide mannen raer ôfgong. It wienen...
nl.verhalenbank.28261
It is ris yn myn tiden gebeurd dat Sytse Jager hwat bileefd hat. 't Gebeurde op in snein-to-joun. Sytse wie in man fan swearen en swetsen; en flokke dat it raer wie.
Op in joun wie er mei in ploechje jongfolk der op út, feinten sawol as fammen. 't Wie al hwat let.
Se wienen by in heidefjildtsje, dêr wienen sângatten.
Sytse sei: "As wie 't de duvel èk,...
nl.verhalenbank.33641
Hjir flak by op it Ketting is in lyts loantsje. Dêr kommen de âldere minsken noait del. Sy wienen dêr bang foar, hwant it doogde dêr net. In sekere feint, dy't by syn mem yn wenne, kom ris út 'e kroech. Smook hiet er. "As der dan in duvel is," hied er sein, "dan mei 'k him sjen en dan mei er my de kop omdraeije." 't Wie in opskepper en in nuveren. Hy wie...
nl.verhalenbank.26845
Myn broer Kees soe us op in joun nei de faem ta. Dy wenne yn Feansterheide oan 'e Fjouwer Roede.
"As der in duvel is, dan wol 'k him wol us sjen", sei er. Mar doe hied er tofolle sein.
De jouns healwei achten gong er nei de faem ta. Hy wie ûnderweis. Doe kom der him ien op side.
"Goeije navend", sei Kees.
Mar hy krige gjin antwurd.
"Goeije navend", sei...
nl.verhalenbank.22174
To Rottum, yn 'e Rotten wenne in feint, dy hiet fan Gerrit de Jong. Dy feint hie forkearing mei in boerefaem, dy wenne by in boer, in sekere Van Es.
Op in joun sit dy feint yn 'e herberch. Hy sûpt in stik of fjouwer buorrels op en dan en lit er him dêr yn 'e herberch ûntfalle dat er dyselde jouns ien fan kant meitsje mat.
Hy giet út 'e herberch wei en...
nl.verhalenbank.27623
Het was een mooie voorjaarsdag, midden in de lente. Het liep tegen de avond. Een landbouwer uit Duizel kuierde moe maar voldaan van zijn werk terug naar huis. Om zijn woning te kunnen bereiken moest hij dwars over de Hapertse hei en dan over de Eerselse Dijk. Met de schop over zijn schouder en een rode zakdoek op zijn hoofd, vanwege de zon, stapte hij...
nl.verhalenbank.49850
Wibe Hut (= Wibe Alma) siet besopen to Eastemar yn 'e herberch. Dêr sieten ek kammeraden fan him. Hy swetste en swearde mar. Ik wòl joun fechte, sei er, as is 't ek mei de duvel.
Even letter sette er de kant út nei Harkema, de Swarte Wei en de Achttjinde wei lâns en sa oer de Wytfeanster wei (= Greate Seadswei). Dêr oan 'e kant fan 'e Wytfeanster Wei...
nl.verhalenbank.15875
Ik tsjinne yn Gaaikemaweer. 't Leit yn Grinslân, achter Niehove. Ik wenne doe by myn skoanâlden yn. Skoanheit en ik wienen arbeider by deselde boer en syn dochter wie dêr faem. It arbeidershúske dêr't wy yn wennen stie in twintich menuten geans fan 'e plaets ôf. Skoanheit krige wurden mei de boer (Tilma) en rekke lulk fuort. Doe makke ik my ek lulk, hwant...
nl.verhalenbank.19849
By Aldwâld wienen twa slûskes. Dêr wienen ris in pear jonge bazen oan 't fierspringen. Doe sei der ien: "As der in duvel is, dy't hjir oerhinne springt, doch ik it him nei." Doe kaem de duvel der oan. Syn iene foet wie in fôllepoat. Hy sprong oer de feart hinne. Oan wjerskanten liet er in print fan syn fôllepoat yn 'e stien achter. De iene stien wie in...
nl.verhalenbank.32148
Der siet op it Jachtfjild yn 'e kroech ien dy stie nergens foar. Hy wie noait bang. Hy wie tige oan 't opskeppen en sei: "Ik sil de duvel smite as in pod."
Mar doe't er bûten kom, smiet de duvel hìm.
Hy kom yn 'e Langewyk tolânne.
Syn maten ha noait ien sjoen.
nl.verhalenbank.21929
Twa jonges yn Beets hienen in weddenskip. De iene wie nochal rêstich en hie net safolle to keep, de oare hie altyd gâns bombaerje en gewelt. Op it tsjerkhof wie in iepen grêf. Dêr moest de oare deis in lyk yn. De deagraver hie by it dollen twa deadskoppen tofoarskyn helle en dy hied er oan 'e kant fan 't tsjerkhôf dellein.
De beide jongfeinten hienen...
nl.verhalenbank.26921
Der wie in mier út it bûtenlân, dy hie dy deis in hiel stik meand. De jouns gong hy der foar stean en sei: "Gjin duvel, dy't safolle meane kin as ik."
De oare moarns rekke er wer oan 't meanen. Doe fornom er dat der ien achter him ek oan 't meanen wie. Hy seach om. Dy oare helle him hurd yn.
De mier tocht: "'k Sil dy wol ha." Hy sette it harspit yn 'e...
nl.verhalenbank.22038
Ik haw by in Grinslânse boer yn 't wurk west, dat wie in spotter. Hy sei tsjin my: "Bistû bang by nacht yn 't tsjuster?"
"Né", sei 'k.
"Durfst dan tussen twaalf en één wel om de plaats loopn?"
"Ja, hwerom net", sei 'k. "Jo ek wol, net?"
"Ik heb geen vreze", sei er. "As komt de duvel met z'n grootmoeder ook, dan heb ik nog geen vreze."
Doe sei de...
nl.verhalenbank.19864
Gjert Bargerbos fan Houtigehage wie ek net yn syn earste leugen smoard. Dy fortelde, hy wie ris thús, doe woarde 't needwaer. It waeide in stoarm. Hy tocht: donders, as dit mar goed komt mei 't tek, as dêr mar net in gat yn waeit en de wyn dêr ûnder komt, dan komt it hiele dak fan boppen. Dat doe wie er op it dak klommen mei in leider. En dêr hied er noch...
nl.verhalenbank.33727
Hjir yn 'e Rottefalle hat in man west, dat wie o sa'n raren-ien. Hy sei op in kear: "As der dan in duvel is, woe ik him wolris tsjinkomme." En doe gong er de Skeanpaden lâns. Doe kom de duvel him tsjin. Doe is 't him raer forgong.
nl.verhalenbank.33055
Albert Alma (de man fan Tet) wie in raren-ien. Hy wenne yn 'e Harkema. Op in joun siet er yn 'e kroech by Japik Laverman op 't Jachtfjild. Hy sûpte en flokte en swetste en hy liet him ûntfalle: Ik bin fan gjin duvel bang. Doe't er let yn 'e joun de kroech forliet woardde er ûnderweis op 'e Skeankamp, dêr't nou bakker de Boer wennet, samar oer de dyk hinne...
nl.verhalenbank.12272
Gerke Veenstra wenne yn 'e Houtigehage. Op in kear wied er mei syn earste wiif to jounpraten nei Sjoerd en Gep, dy't èk yn 'e Houtigehage wennen. Gerke wie in man dy koe 't neat skele hwat er sei. Hy leaude oan God noch syn gebot en hy dreau oeral de spot mei. Dat gong dy jouns ek al wer sa.
It praet gong oer spoekjen en oer de duvel en Gerke flokte der...
nl.verhalenbank.32834
