Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
Van Rhenen naar Amersfoort heeft eens een reus gelopen. Die had een kruwoagen met zand bij zich. En hij liep op klompen.
Onderweg heeft hij de klompen uitgeschud, daar zat een boel zand in. Daar zijn toen hoogten door ontstaan. En te Immikhuizen heeft hij de hele kruwoagen geleegd. Zo is de Immikhuizer berg ontstaan.
nl.verhalenbank.21709
Twa reuzen wienen yn Eastemar. Sy moesten nei Wargea ta. It gong drok op in graven, sy dolden mei in heale pream. Doe kommen se by in doarp, doe seinen se: "Wy bin der samar." Doe krige dat doarp de namme fan Sumar.
Doe't se in hiel ein fierder wienen seagen se in tsjerke stean mei in toer. Dêr gongen se tsjinoan stean. "Hè," sei de iene reus, "ik bin...
nl.verhalenbank.23819
Der wie in reus, dy hie 't o sa drok hawn. "Ik bin sa warch", sei er. Doe rêstte er ergens op in doarp mei de hânnen op 'e toer. Doe krige dat doarp de namme Wargea.
nl.verhalenbank.19657
Yn Wargea dêr hat in reus mei de earmtakken tsjin 'e toer oan line. Hy wie warch, sei er. Dêr hat it doarp de namme Wargea fan krige.
nl.verhalenbank.20662
Yn Akkrum, dat doe noch gjin namme hie, wie in reus oan 't slatten. Dêr krige er 't bot fan yn 'e rêch. Dat kom om't er hyltyd krûm stien hie ûnder 't slatten mei in bollepream.
Doe sei er: "Ah... krom!"
It plak krige doe de namme Akkrom.
(Der wurdt ek forteld, dat twa reuzen dêr ris mei in kanael oan 't graven wienen. De iene seach achterom. 't Kanael...
nl.verhalenbank.33046
To Britsum linen twa reuzen tsjin 'e toer oan. Doe knapte de toer. Dy wie net bistand tsjin sa'n swier gewicht.
"Ik brits 'em", sei de iene reus.
Doe krige dat plak de namme Britsum.
Dy reuzen wienen dêr yn 'e buert oan 't graven. (Sy ha 't my op 'e klaei forteld)
nl.verhalenbank.26073
Der wienen ris twa reuzen, dy wienen togearre oan 't feartgraven. Sy bigounen elk fan in kant en sa groeven se moai op elkoar yn. Mar doe't se omtrint oan elkoar ta wienen, kommen se ta de konklúzje, dat se net tsjin elkoar oer kommen. Doe moest it lêste eintsje wol krûm wurde.
"Aah- krom!" sei de iene reus tsjin 'e oare.
Dat hearden guon en doe neamden...
nl.verhalenbank.26070
Der wie ris in reus, dy wie troud. Op in kear kom er thús, doe hie syn frou in min sin. Dat wie fan gefolgen dat de reus razend woarde op syn frou.
Hy krijt de bats en hy bigjint mei modder to goaijen. Dat kom yn in feart tolânne en doe woarde dy dêr bryk. Doe't se dêr de oare deis lâns kommen lei der in bocht yn 'e feart. Se praetten dêr hwat krûm en...
nl.verhalenbank.23802
Twa reuzen slotten in feart. Elk mei in heale bollepream.
Hja wienen warch en woenen even bikomme. Doe linen se tsjin 'e tsjerke fan Britsum. Dy koe 't net hâlde ûnder sa'n swier gewicht en biswykte.
"Ik brits him", sei de iene reus. It plak krige de namme Britsum.
nl.verhalenbank.20937
Der wienen twa reuzen, dy hienen 't o sa drok hawn togearre. Doe leunden se ergens yn in doarp tsjin 'e tsjerketoer oan. Mar dy toer bijoech him ûnder it swiere gewicht. De toer bruts. Doe krige dat doarp de namme Britsum.
In skoft letter wienen dy reuzen wer warch. Dêr wie èk wer in toer, in mânsken-ien. Dêr gongen se tsjin oan stean. Dy toer bleau...
nl.verhalenbank.33045
Der wienen in pear reuzen, dy wienen drok oan 't wurk west yn 'e buert dêr't nou Wargea leit. De jouns gongen se tsjin 'e toer oan stean om even út to pûsten. "Hè," sei de iene tsjin de oare, "hwat haw ik in warge lea." Dat hearden guon, en doe neamden se it plak, dêr't dat sein woarde: Wargea.
nl.verhalenbank.23544
Yn Wargea wenne in reus.
In skipper wie dêr kom mei in skûtefol branje. Dy branje moest deselde dei noch út it skip wei, mar de skipper seach der gjin kâns ta.
Doe sei de reus: "Ik sil dy helpe." Hy nimt de hiele skûte út it skip wei en leget him omkeard op 'e wâl. Hy hie dy deis oan 't slatten west en dus hied er syn nocht. Om hwat út to rêsten lei er...
nl.verhalenbank.20934
Doe gongen se nei Akkrum en dêr gongen se tsjin 'e tsjerke oan stean. Mar dy rekke forbûgd.
"A - krom", sei de twadde reus. Dêrfandinne de namme Akkrom.
nl.verhalenbank.20938
To Britsum wienen ek twa reuzen oan 't wurk west.
Dy rêstten even út en leinen mei de earmen op 'e tsjerke.
"Krak" sei de tsjerke.
"Hwat wie dat?" sei ien fan 'e reuzen.
"Ik bruts him", sei de oare.
Sa hat dat plak dêr de namme Britsum krige.
nl.verhalenbank.20626
Twa reuzen wienen mei in kanael oan 't graven. Hja brûkten elk in heale pream, dêr dolden se mei. De modder kaem oan 'e kant fan 'e feart to lizzen. Hja koenen dêrtroch net sjen of er wol rjocht waerd.
Doe sprong ien fan harren boppe op in modderheap en hy seach achterom.
"Ah - krom!" rôp er. De feart wie bryk. Doe krige it plak dêr de namme Akkrom.
nl.verhalenbank.20625
Der wie us in reus, dy wie mei in feart oan 't graven. Dat die er mei in heale pream, it avensearde tige. Doe woed er efkes útpûste. Hy sloech ergens de hannen oer de tsjerke hinne en sei: "Hè, warch."
Dat hearden guon en doe krige dat plak de namme Wargea.
Doe skrabbe er de modder hwat fan 'e klompen ôf, en dy beide modderbulten binne dêr nòch altyd.
nl.verhalenbank.20903
Der wienen twa sterke keardels - reuzen - oan 't graven mei in farwetter. Sy lieten de lodde even rêste en seagen achterom. Doe sei de iene tsjin 'e oare:
"A - krom." Dat hearden guon en doe krige it plak, dat dêr lei de namme Akkrom.
nl.verhalenbank.23629
Doe tochten se: Lit ús dan mar even tsjin dy oare toer oanlynje, dat liket in sterken-ien. It wie de Stienzer. En sjoch, dy bijoech him net, dy bleau stean. Dêrom hjit dat plak 'Stiens'.
nl.verhalenbank.20940
Doe gongen se nei de Falom. Mar dêr gong it har noch minder ôf, doe't se tsjin 'e tsjerke oanlinen. De hiele tsjerke foel om.
Sûnt hjit it plak Falom.
nl.verhalenbank.20939
Dat Wolf Poortsluyter, voor desen een gewezen Rooms kerckelijk Persoon tot Campen, geschreven heeft dat de Stad Campen haer eerste beginselen soude ontfangen hebben van twee Reusen, die in zeer oude tijden aldaer souden huys gehouden hebben/ sulcx moet niemandt voor een fabeltjen houden/ of daer mede spotten. Want gewisselijck hebben tot Campen in zeer...
nl.verhalenbank.44762
