Organizations
Keywords

There are no Keywords that match this search

Danish Keywords

There are no Danish Keywords that match this search

Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords

There are no German Keywords that match this search

Place Mentioned

There are no Place Mentioned that match this search

Place of Narration
Narrator Gender
close
27 datasets found
Dutch Keywords: omen Place of Narration: Houtigehage
Dêr't âlde Jille Pultrum wenne, wenne earder syn heit Durk. Dy lei op in nacht op bêd, doe hearde er planken ratteljen. In healjier letter troude Bareld Pultrum, in broer fan Durk. Doe moesten se hout leegje yn 'e nacht. Doe hearde Durk krekt itselde lûd wer, mar nou wie 't werklikheit. Doe kom Bareld Pultrum dêr to wenjen. Dêr bouden se in hûs foar.
nl.verhalenbank.23724
As jo drome oer fisk of oer hynders, dan komt der in sterfgefal.
nl.verhalenbank.29419
Myn skoanmem seach faek wylde lantearnen. Dat wienen de lettere fytsljochten.
nl.verhalenbank.29418
Froeger wienen der wol faek wylde lantearnen, fral oan 'e wei fan Olterterp nei de Himrik. Sy seinen doe, dêr soe noch wolris in trein lâns komme.
nl.verhalenbank.23737
Doe't ús heit al min wie, hearden wy by ús op in nacht timmerjen en weibrekken fan planken. Mar der wie neat to sjen. Wy wennen yn in foech krot, dat doe't ús heit der ôf rekke, sa'n fjirtsjin dagen letter, koenen se de kiste net yn 'e hûs krije. Doe moesten der planken útbrutsen wurde. Dat wie itselde lûd dat wy in fjirtsjin dagen fan tofoaren dy nachts...
nl.verhalenbank.19586
Myn jonge is troud mei in dochter fan Piter Mook (= P. de Graaf). Sy krigen in berntsje. Doe kom Piter by harren en sei: "Jimme ha dit jonkje al, mar jimme hâlde it net." "Hwat wyt heit dêr fan?" sei ús jonge. "Tink mar om myn wurden", sei Piter. Hy krige gelyk. 't Bern rekke wei. (Piter Mook wie mei de helm geboaren)
nl.verhalenbank.23779
Boardzer Bruining hie 't altyd oer lykstaesjes, dy't er fantofoaren seach. Hy wist altyd krekt yn hwat hûs as der ien stjerre soe. Mar dêr praet er nou net mear oer.
nl.verhalenbank.25877
Hja seinen froeger, dêr fleagen twa wylde lantearnen troch de lannen hinne. Dat wie de lettere tram.
nl.verhalenbank.23581
Ek us in kear doe gong Piter Mook de Hegewei del mei syn dochter. Doe sei er: "Wy matte oan kant, der komt hwat oan." Sy gongen oan kant. Der gong in lykstaesje foarby. De oare deis waerd dyselde bigroeven.
nl.verhalenbank.23780
Foardat de tram hjir lâns ried ha de lju fan tofoaren iderkear wol ljochtsjes riden sjoen. 't Wie foartiermerij. 't Wienen wylde lantearnen dy't almar forweegden.
nl.verhalenbank.25871
Wy wennen froeger yn Boelensloane. Us mem hearde dêr faek timmerjen yn 'e nacht. Dan sei se: "It wurde hjir skielk allegearre huzen." En dat is ek neikom.
nl.verhalenbank.28038
Wessel en Jan Opslach (= J. v.d. Heide) wienen us togearre yn 't boskje oan 'e Trije Roede. 't Wie yn 'e nacht. Der lei in stikje bou yn dat boskje. En dêr sieten faek hazzen yn. Dêr wie 't Wessel en Jan om to rêdden. Mar Wessel syn wiif wie oan 't omfallen ta. Mar dêr steurde Wessel him net oan. Sy sieten dêr stil op 'e hazzen to passen. Hwant mei 't...
nl.verhalenbank.21633
Heit syn mem wie o sa min. Mem wie nei har ta gong. Heit kom even letter. Hy wie oan 'e doar ta, doe stie dêr de kiste al, mei 't kleed der oerhinne. It kleed waeide in bytsje op, doe't de doar iepenkom. Doe't er yn 'e keamer stapte, wìe beppe der noch. Sy hat noch wol fiif jier leefd. Mar hwat heit foarút sjoen hie kom dêrom letter wol krektsa út.
nl.verhalenbank.25868
Wy wienen froeger net fan dy makke knapen en krigen wolris mei de plysje to dwaen. Ik hear ús mem noch sizzen: "Der sit wer in brief oan 'e lampe. Der komt wer in dachfaerding oan foar de jonges." Dan siet der in tútsje oan 't lampeglês. Sy seach ek wolris yn in kofjekopke. "Der komme ek twa plysjes," sei se, "jim ha fansels wer hwat útheve." It kom altyd...
nl.verhalenbank.23570
Doe't der noch gjin tram ried oer de Folgerster loane ha forskeidene lju hjir fan tofoaren dêr allegearre ljochtsjes sjoen. Dat wienen de ljochtsjes fan 'e tram by joun, doe't dy der letter wie.
nl.verhalenbank.28036
Alde Iebeltsje, dat wie Teije de Haan syn mem, dy seach hiel faek hwat fan tofoaren. Sa hat hja tiden fan tofoaren sjoen hoe't de lju dwaende wienen mei de fundaminten fan 'e Wilhelmina-hoeve. Dat is op 'e Skieding. Sy seach de pealtsjes yn 'e groun stean. Letter seach se fan tofoaren it hiele hûs. 't Wie in moai wyt hûs, sei se, mei koperen krukken oan...
nl.verhalenbank.21628
Ik haw us praet mei in man út Wynskoat, dat wie in scheepklinker, dy fortelde my, hy wie op in skip en dêr woarde nachts klonken. It wie sa dúdlik to hearren. Mar doe't se seagen wie der neat to dwaen. De oare deis waerd der echt klonken. 't Wie foartjirmerij.
nl.verhalenbank.23827
Yn 'e Harkema ha guon in stem út 'e Liuwe-poel roppen heard: Help! De hiting is, dat dêr noch ien yn fordrinke mat.
nl.verhalenbank.25878
Yn 'e Jan Brants dobbe, dêr hearden se faek in stem yn fan in bern dat raesde. Der wurdt ornearre dat dêr altyd nochris ien yn fordrinke sil.
nl.verhalenbank.23831
Yn 'e Blaudobbe to Houtigehage ha se rare geluten heard. Dat kin wol foartjirmerij west ha. Hwant letter, op in moarn om in ûre of tsien hinne, wie dêr us in hiel geraes. Ik en myn buorfrou setten der op ta. Doe hie de soan fan 'e boer (Stienstra) himsels ophong. (Twa jier tofoaren, op deselde dei, hie de dochter har de hals útsnien.) Dat kinne dy lûden...
nl.verhalenbank.25879
35