Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
Yn Akkrum, dat doe noch gjin namme hie, wie in reus oan 't slatten. Dêr krige er 't bot fan yn 'e rêch. Dat kom om't er hyltyd krûm stien hie ûnder 't slatten mei in bollepream.
Doe sei er: "Ah... krom!"
It plak krige doe de namme Akkrom.
(Der wurdt ek forteld, dat twa reuzen dêr ris mei in kanael oan 't graven wienen. De iene seach achterom. 't Kanael...
nl.verhalenbank.33046
Hoe't Oorschot oan syn namme kom
Ik haw ûnder tsjinst yn Oorschot west. Dêr stiet net in hoanne op 'e toer, mar in baerch.
It wie yn 'e tiid doe moest dat plak noch in namme ha.
Doe wie dêr in skerpskutter. Dy soe op 'e baerch sjitte en it doarp soe neamd wurde nei it skot fan dy skerpskutter.
Doe skeat er dwars troch de sturt fan 'e baerch hinne. Doe wie...
nl.verhalenbank.33091
Yn 'e Bilt wennen twa hiele bêste froulju. Dat wienen Anna en Jacoba. Dêrom ha se twa doarpen nei dy froulju neamd: Sint Anna Parochie en Sint Jacoba-Parochie. Se neamden dy froulju wol faek: onze lieve Vrouwen. En dêrom ha se it trêdde plak neamd Onze Lieve Vrouwenparochie.
nl.verhalenbank.20628
To Britsum linen twa reuzen tsjin 'e toer oan. Doe knapte de toer. Dy wie net bistand tsjin sa'n swier gewicht.
"Ik brits 'em", sei de iene reus.
Doe krige dat plak de namme Britsum.
Dy reuzen wienen dêr yn 'e buert oan 't graven. (Sy ha 't my op 'e klaei forteld)
nl.verhalenbank.26073
Heks doet voorwerpen verdwijnen
Als we naar de winkel gingen en ons Nel Samang vroeg wat we meegebracht hadden, mochten we van ons moe niks zeggen, want als we iets noemden, vonden we het altijd terug in de winkel, ondanks het feit dat we het hadden meegenomen.
nl.verhalenbank.35782
Der wie in man, dy moest in namme ha. Hy hie àl burd, mar gjin snor. Doe krige hy de namme Albert.
nl.verhalenbank.32946
To Akkrum wenne in dokter, dy foun in mesine út. 't Wie in stoommesine. As er klear wie soe er hite de rin-allinne.
De notaris sei: "'t Wurdt neat."
Doe't de dokter de mesine klear hie, koed er him net bistjûre. Hy jage alles oan fodden en flarden. Alles hwat fóár him kom, gong kapot. De notaris krige wol gelyk.
nl.verhalenbank.26072
’n Slechter, magere koe, nuumde ze bé’j ons thuus vroeger wel ’n heiknepper. Wurrum weet ik nie.
nl.verhalenbank.50457
Ergens yn Fryslân lei ris in skipper mei syn skip. It bigoun to winterjen en 't waerd allegear iis. De skipper koe dêr net wer wei komme. Wiken en wiken lei er dêr. Doe sei er: "Ik liz hjir achttsjin wiken ta miner skea." Doe krige dat plak de namme Minnertsgea.
nl.verhalenbank.33047
Kabouters:
Op elk dorp is wel een of andere hoogte, hier berg genoemd, waar vroeger “Erdmenkes” huisden. In Baarlo moeten ze gehuisd hebben op de hoogte tussen de Braamhorst en de Hert, op het perceel van Haenen, genaamd “de Roskam”, (“Rooskamp”). Ze kwamen dikwijls iets lenen bij de omwonenden, o.a. kookketels. Ze kwamen daar beleefd om vragen, en...
nl.verhalenbank.69413
Van m'n moeder heb ik wel eens gehoord, toen de Spokiesbrug in Stolwijk pas was gemaakt, spookte het daar 's avonds. De mensen zagen er witte gedaanten. Daar is die naam Spokiesbrug vandaan gekomen.
nl.verhalenbank.70624
Je had hier vroeger een jonge meid, nogal stuurs en zuur die had de bijnaam het ijzeren veulen.
nl.verhalenbank.70424
Us heit wie stuolwynder, dy swalke alles ôf om stuollen to reaparearen. Hy die alles to foet.
Sa kaem er ek ris in kear yn Kollumersweach by ien, dy hie in soan dy't syn forstân net hie.
Dy man makke in praetsje mei ús heit. Hy hiet fan Kees Veenstra, mar de minsken neamden him Bontsje Keke.
Hy sei tsjin heit: "Ik ha hwat meimakke fannacht.
Der waerd...
nl.verhalenbank.38460
Der wienen twa reuzen, dy hienen 't o sa drok hawn togearre. Doe leunden se ergens yn in doarp tsjin 'e tsjerketoer oan. Mar dy toer bijoech him ûnder it swiere gewicht. De toer bruts. Doe krige dat doarp de namme Britsum.
In skoft letter wienen dy reuzen wer warch. Dêr wie èk wer in toer, in mânsken-ien. Dêr gongen se tsjin oan stean. Dy toer bleau...
nl.verhalenbank.33045
Tussen Steensel en Eersel lag vroeger, links van de weg en in de buurt van de rivier de Run, een tamelijk diepe kuil die door het volk 'de haspelkuil' werd genoemd. Die kuil moet heel vroeger de verblijfplaats zijn geweest van een oud kaboutervrouwtje, dat haar dienstvaardigheid bewees door 's nachts het gesponnen garen der omwonende vrouwen te haspelen....
nl.verhalenbank.49845
Piter Poes, de duvelbander fan Sumarreheide, hat de beide adfokaten Lubbert en Olfert út 'e Sweach weihelle mei in wein en doe hat er se nei in stik lân brocht by de Krúswetters, dat de namme Advocatelân krige. Dy advokaten spûkje dêr noch altiten om. Mei de klomp makke Piter Poes in sirkel yn 't lân en spriek de ban oer de beide mannen út.
Hja koenen...
nl.verhalenbank.31901
Eenige scheldnamen van de eene plaats op de andere.
De bewoners van Meppel noemt men hier "Meppeler muggen", die van Blokzijl "Katten" 1), die van Zuidveen "Zuveniger koeleschieters", wat zeker zijn oorsprong heeft in de vroeger tusschen hier en Zuidveen gelegen leemkuilen (koelen), thans gedempt. Steenwijkers worden genoemd "Steenwieker kaampe knollen"...
nl.verhalenbank.39385
Foartsjirmerij neamden wy ek wol voorlatigheid.
nl.verhalenbank.20824
Der wienen ris twa reuzen, dy wienen togearre oan 't feartgraven. Sy bigounen elk fan in kant en sa groeven se moai op elkoar yn. Mar doe't se omtrint oan elkoar ta wienen, kommen se ta de konklúzje, dat se net tsjin elkoar oer kommen. Doe moest it lêste eintsje wol krûm wurde.
"Aah- krom!" sei de iene reus tsjin 'e oare.
Dat hearden guon en doe neamden...
nl.verhalenbank.26070
By de Skieding hienen jo twa dobben. Oan 'e iene kant fan 'e wei wie de Janke-dobbe, oan 'e oare kant de Tryntsje-dobbe.
Der wie in sekere Janke, dy hie in feint. Dy feint hie de forkearing mei har út makke, en doe hat Janke har dêr forsûpt. Sa hat dy dobbe de namme fan Janke-dobbe krigen. Sûnt hja har dêr forsûpt hat, spoeket it dêr.
Yn 'e oare dobbe ha...
nl.verhalenbank.26058
