Organizations
Keywords

There are no Keywords that match this search

Danish Keywords

There are no Danish Keywords that match this search

Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords

There are no German Keywords that match this search

Place Mentioned

There are no Place Mentioned that match this search

Place of Narration
Narrator Gender
close
74 datasets found
Dutch Keywords: nacht Narrator Gender: male Place of Narration: Boelenslaan
It wie yn 'e Harkema op in joune, moai let, tsjin 'e nacht oan. Ik wie by in ploechje jongfolk, dêr wie Taeke Postma ek by. Wy wienen op 'e Boskreed, dy't nou forhurde is. Doe sei Taeke ynienen: "Even oan kant, jonges, der komt in lykstaesje oan." Wy gongen allegear oan kant wylst dy lykstaesje passearde, mar net ien fan ús, bihalve Taeke, dy't hwat...
nl.verhalenbank.28088
Doe 't oerbeppe forstoar, lei beppe op bêd to bidden: "Och Hearre, hie 'k myn mem mar wer." Dat gong joun út, joun yn. Sy slepte yn in keamerke mei in stienen flier. Op in kear heart hja de doar en hja sjocht har mem foar 't bêd kommen. Hja soe sizze: "Hwat docht mem hjir op bleate fuotte", mar dan sjocht se in oare kant út. Har mem die in kras oer de...
nl.verhalenbank.21721
Dêr't nou de Betonwei is yn 'e Harkema, dêr ha wy froeger wenne, tsjin it hûs oer dêr't Ate Stoarm wennet. Soms hearden wy dat der by ús yn 'e nacht flaechs nei de souder droegen woarde. Dan gong 't even letter wer op in braekjen.
nl.verhalenbank.28077
Der hat is in boer west, dat wie in widner. Nachts kaem der faek in nachtmerje by him, mar doe gong er us in kear hinne op oanrieden fan in oar, dat hy lei in stik roggebrea op 'e stoel foar 't bêd del. Doe koe de nachtmerje net wer fuortkomme. Hy hie har fangd. Doe't de boer de oare moarns wekker waerd, siet hja by de tafel. It wie in knap frommeske. De...
nl.verhalenbank.17640
De moedige dienstmeid van Oostermeer Sa wie it hjir op it Rûchsân, dêr tsjinne in feam by in boer. En dy boer hie in soan, mar dy faem har feint stjert. Der sitte se op in joun bymekoar. Mar op it Rûchsân is it paedtsje sa djip dêr. Dat dan moatte se de foet op it ding sette en doe lei har feint by it paedtsje bigroeven. Doe sei de soan tsjin har: Dû...
nl.verhalenbank.10852
In tsjoenster foroaret har yn in kat. Sy hat it meastal op lytse bern forsjoen. Dan gûlt sa'n bern de hiele nacht. In tsjoenster is yn de regel in âld-minske.
nl.verhalenbank.28129
Lútsen Rinkelsma wie oan 't baggeljen. It wie net in bêsten ien. Hy sliepte yn 'e keet. Nachts woardde hy út bêd wei helle troch in man. Dat wie de kweade. Hy woardde troch de baggelgatten jage en smiten en hy koe him de kiezzen wol yn 'e bek telle. En hy hie sels oan elke hier in switdrip. It is my 52 jier lyn forteld. Ik wie doe 13 jier.
nl.verhalenbank.32401
In nachtmerje is net altyd in frommeske. Ik en myn broer Ielke wienen yn Dútslân oan 't wurk. Der wie yn datselde hûs, dêr't wy yn 'e kost wienen, nòch in kostgonger. Dat wie neffens myn broer in nachtmerje. Ik en Ielke slepten byelkoar yn 't selde bêd. As wy in skoftsje lein hienen, sei Ielke: "Dy forrekte keardel!" "Hwat nou, jonge?" sei 'k. "Ik kin...
nl.verhalenbank.24458
Knjillis Det, dat wie myn muoike. Dy wie alle jounen oan 't kaerten. Mei de flesse drank op 'e tafel. Sy siet mei de manlju to kaerten, dan woarde it wol ien en twa ûre yn 'e nacht. Dat die se ek, foardat se bifalle moest. Mar dêr is se foar straft woarn. De bern, dy't se krige hienen allegear de spylkaerten op 't boarst. 'k Ha 't sels sjoen. As wienen se...
nl.verhalenbank.23938
Maerten de Postrinder komt yn 'e nachts fan it postkantoar mei in knoarre jild by him. Underweis sjocht er ien aonkommen. Maerten tinkt: "Ik krûp yn 'e sleat, dan sjocht er my miskien net." Mar dy oare hie him wol sjoen. Dy hie èk in knoarre jild by him en tocht krekt itselde. Dat dy kroep oan 'e oare kant fan it paed yn 'e sleat. As Maerten dêr in skoft...
nl.verhalenbank.21726
Op Bearne-daem tusken Boelensloane en Surhústerfean spoeke it altyd. Dêr roan geregeld in keardel om yn 'e nacht.
nl.verhalenbank.17678
It Godloas Tolhek tusken Drachten en Olterterp koe nachts noait ticht bliuwe. 't Wie de oare moarns altyd iepen.
nl.verhalenbank.36098
Oeds Griper wie us yn 'e nacht op wei nei hûs ta. Underweis sjocht er ien oan 't skrippen op 'e heide. It wie Fokke. Oeds sei: "Mat dat sa, Fokke?" "Ja," sei Fokke. Oeds sei: "Dat kin ek wol hwat oars, Fokke." Mar Fokke dy arbeide troch. Mar even letter, doe kom der ien by him, dy sei: "It kin wol oars, Fokke, kinst it wol oanmeitsje litte." Mar Fokke...
nl.verhalenbank.21731
Yn Grinslân stienen pleatsen, dêr koenen de skuorredoarren nachts net fan ticht bliuwe.
nl.verhalenbank.36099
It mei sahwat in fiif en twintich jier lyn wêze. 't Wie yn 'e simmer. 't Wie yn 'e nacht en 'k lei op bêd. Doe hearde ik ynienen achter ús hûs: bouns - bouns -. Ik tocht: hwat mei dat wêze? Ik der ôf en nei bûten. 't Wie skymerich. De lûden wienen út it hok weikom, sa't it hearde. Mar doe't ik bûten stie hearde ik neat mear. En yn 't hok wie ek neat to...
nl.verhalenbank.25323
Hjir wienen froeger matteweverijen. Jouns woarde der altyd ophâlden mei matteweven. Dan woarde it stel losmakke. De spanning woarde fan 'e triedden ôfnaem, oars weve it nachts troch, nei't se seinen.
nl.verhalenbank.21421
Boardzer Bruining seach altyd lykstaesjes oankommen. Us âlden warskôgen ús altyd: by nacht altyd oan kant bliuwe, noait midden op it paed rinne. Dat wie fanwege de lykstaesjes.
nl.verhalenbank.37849
To Uthuzermeden wienen twa keppels by de boer to wjudden. Uthuzermeden leit yn 't noarden fan Grinslân. De iene keppel kom fan Twizelerheide, de oare fan 'e Harkema. De keppel fan 'e Harkema slepte boven op in souder en dy fan Twizelerheide ûnder op 'e telle. Alle nachten moest der in frommes fan 'e Harkema ôf. Dan gong se by de leider del. Guon hienen...
nl.verhalenbank.21540
It gebeurde hjir wol gau us dat de tsjernmounen samar út harsels nachts troch werkten.
nl.verhalenbank.21420
Op 'e skieding tusken Grinslân en Drachten forstoar in âld frou. It deafet kaem oer de flier to stean foar it bêd fan 'e âld man. In jonge neef sliepte sa lang by him as it lyk boven de ierde stie. Doe 't se in skoft lein hienen, gong it lid fan 'e kiste: "Klap-klap", en alris wer "klap, klap." De âld man lei to triljen op bêd. "Gerben, Gerben," sei er...
nl.verhalenbank.17409
35