Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
As in frou trije of fjouwer manlju hawn hat, dy't allegear by har weistoarn binne, dan hat sa'n frou in wite lever. By sa'n ien kin net in minske yn leven bliuwe.
nl.verhalenbank.22834
Op het Drosterpad digt bij Ballum, tusschen die plaats en Nes, ging op een avond een man langs op een wit paard, welke door twee mannen werd aangevallen, beroofd en het hoofd afgesneden en weggesleept. Nu ziet men daar 's nachts twee man, iemand zonder hoofd slepende, en het witte paard los rondhollende.
nl.verhalenbank.34707
Tsjoensters wienen meastal âlde minsken. Yn de regel wienen it froulju, dy hienen in swart kypske op.
Mar 't wienen ek wolris manlju.
Us mem wie siik. Us Jan hie nei Wopke ta west om in drankje. Wopke sei, hy mocht it oan net in minske sjen litte, dat Jan hâldde it drankje yn 'e bûs.
Doe't Jan krekt wer thúskom wie mei it drankje, kommen der twa âlde...
nl.verhalenbank.35948
Veel mensen kunnen de wind laten draaien. Ze staan dan met 3 à 4 man bij 'n wiel, dat begint te draaien zonder dat iemand het aanraakt. 't Is dan niet te zien van welke persoon die kracht uitgaat.
nl.verhalenbank.45274
Twee mannen snoefden 'ns dat ze nooit bang waren. Ze moesten op 'n winteravond naar Helmond. Op 't eerste Aa-brugske zagen ze 'n spook; ze gingen ver om over 'n andere weg. Bij het 2e Aa-brugske was opnieuw 'n spook. Toen zijn ze teruggehold.
nl.verhalenbank.46813
Grötvoader, mien man en nog ’n por aand’re gienge vroeger duk same visse ien de Woal. Da gebeurde snachs. Op ’n nach ware ze d’r wer op uut gegoan. En toe mos mien man - hé’j was toe nog jong - de wach houe bé’j de vlieger. D’aander gienge visse en Jan mos zörge, datte vlieger nie wegdreef. Hé’j had ’n hort zitte wachte, toetie ienens iets zag ien de...
nl.verhalenbank.49776
In Huse hörde ’n troep manne iedere nach ’n ré’jtuug mè twee pèrd erveur over de weg ré’je. Ze dochte: “We blieve op, we motte da toch es zien”. En ze gienge opten uutkiek stoan. Ze hörde ’n ré’jtuug en ze gienge no de plek, wor ze ’t gehörd hadde. Mar ze zage niks. ’t Was zeker de loch iengegoan, want ’n eind wieër, dor hörde ze ’t wer over de weg ré’je.
nl.verhalenbank.50226
Mensn wurn ook voak ploagd.
In t loug woonde oal Mans, heksen-Mans nuimden ze hum, umdat hai aan heksn leufde.
Nôn wazzen dr vrouger al gounend dai belstn betoaln muzzen; zai brochden dai belasten noar t gemaintehoes.
As dr dan n köppel manlu veur t gemaintehoes stönden en zai zaggen oal Mans aankomen, dan zeden ze: “Kom, d oale mout man weerum.”
Zai...
nl.verhalenbank.43925
Soms sieten de bargen ûnder de kweade minsken. Dan wienen se bitsjoend. Men moest goed oppasse hwa't men by de bargen liet. Net elkenien wie dêrby fortroud.
Wienen de bargen bitsjoend, dan tarden se út. Dan joech it fretten har neat mear.
Men moest in pûde mei duveldrek foar de trôch hingje, dat holp. Meastal wie de tsjoenster fan 'e bargen in man. Soms...
nl.verhalenbank.30088
Yn Surhuzum stie in kroech, dêr wenne om 1880 hinne in sekere Hulshof yn. Dy wie dêr kastlein. Dêr siet us in ploechje manlju, dy woenen dêr yn 'e kroech it Heilich avondmael fiere. Mar it wie spotten. Der wie ien, dy soe de avondmaelswyn útdiele. De beker hie er yn 'e hân. Mar doe woarde him de beker samar út 'e hannen slein sûnder dat se sjen koenen...
nl.verhalenbank.22738
Op in nacht wienen twa man út 'e Westerein ûnderweis. De iene wie Albert Westra, de oare wie in sekere Anders. Doe kom der ynienen ien tusken har yn, dy roan mei har. Mar dy koenen se net sjen. Mar dyselde tong ta. Hwat it wie binne se noait gewaer woarn. It wienen rare, rûge mannen. Se seinen: "As wy 't krije kinne, slagge wy 't dea." Mar se krigen 't net.
nl.verhalenbank.36017
Mit helm geboorn.
Dat bin ik zulf.
'n Hoop dingn wait ik den ook veuruut. Ik zai asmis 'n liekwoagn, moar 'k wait gelukkig nait, wel begroavn wordt. Mien helm is doadelk verbrand. As dat nait gebeurt, den loop je de kans, da-je d'r s nachts uut moutn. Wordt ook beweerd, dat zo'n helm joe in de oorlog vrijwoart veur koegels; 'n seldoat wordt dus nait...
nl.verhalenbank.44136
Der wienen ris in man of fjouwer oan it houtladen op in wein to Bakkefean. Dat woe net. Se koenen 't net oprêdde om de grouwe stammen op 'e wein to krijen.
Dêr kaem sterke Ynse oan.
"Dû koest ús krekt even helpe", seinen se tsjin Ynse.
"Goed", sei Ynse. Doe smiet Ynse de beamstammen hielendal allinne ien foar ien op 'e wein. Doe't dat dien wie gongen dy...
nl.verhalenbank.37130
Der wienen us in pear mannen oan 't slatten. Doe hearden se sjongen. Dêr wienen twa froulju oanfarren kom yn in boatsje. Prachtich-moai hienen dy song.
Doe't se by de wâl wienen, forburgen se har boatsje yn 'e reiden en sy gongen fierder, al mar sjongende.
Mar de mannen hellen gau it boatsje dêr wei en brochten it op in oar plak.
Doe't de twa froulju...
nl.verhalenbank.25469
Trije manlju binne us in kear op in joun dronken fan 't Jachtfjild út 'e kroech kom. Doe't se oan 't lytse tsjerkhôf (it earme-tsjerkhôf, oan 'e beton-wei) ta wienen, gongen se dêrhinne. Sy gongen dêr sitten en lizzen.
En doe ha se 't dêr raer opsein, dat men 't hast net wer fortelle doart. Alle de Haan wie der ek by. Ien sloech mei de jeneverflesse op 'e...
nl.verhalenbank.22306
Mar Jelle krige it der mei to dwaen en woe 't boek wol graech kwyt. Dêrom sei er op in kear tsjin Boele: "Hjir hastû it boek hwat earder wer as de ôfspraek wie. As ik it wer noadich ha, dan freegje ik dy der wol om."
Mar dat die er net, hy frege der noait wer om. Sadwaende hâldde Boele it boek.
Boele wie âld-feint en wenne by syn mem yn 'e hûs. Op in kear...
nl.verhalenbank.20534
In swarte spegel hienen se froeger op 'e merk yn in tintsje. Der wie ris in keppel manlju meielkoar yn sa'n tinte en doe kom der in keardel mei de kop ta de kiste út.
Ien fan 'e manlju dy't der by stie stuts him de gek oan. Doe sei dy keardel yn 'e kiste tsjin him: "Meitsje dû mar datst thús komst mei dyn stoater (= 12_ cent) yn 'e bûse en bihandelje dyn...
nl.verhalenbank.24431
Yn 'e swarte spegel koenen de manlju sjen mei hwa't se trouwe soenen. Trouden se net, dan seagen se in deakiste.
nl.verhalenbank.22283
Ytsje Jelle fan 'e Westerein en Boele fan Kollumersweach hienen togearre in duvelsboek. As se dêr yn liezen, dan koenen se eksters en soldaetsjes ta de hurbe (=hurddobbe) útkomme litte. Se hienen dat boek om 'e beurt, soms wie 't yn 'e Westerein by Jelle, in oare kear wie 't by Boele op 'e Sweach.
Hja hellen der fan alles mei út.
Sy moesten us in kear...
nl.verhalenbank.20533
Der wienen twa man yn 'e Harkema oan 't fechtsjen. Dat gong om libben en dea, it waerd gefaerlik.
Doe kaem Sterke Hearke der by, dy naem ûnder elke earm ien man en smiet elk in kant út. Sjesa, sei er, elk in kant út. Doe wie 't fechtsjen út.
nl.verhalenbank.31039
