Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
Hjir njonken hienen se froeger perseeltsjelân. Us muoike wenne oan 'e oare kant de wei, dy seach op in snein-to-joun hiel dúdlik, dat der in man mei in lantearne yn 'e hân it perseeltsjelân deltrêdde. Hy meat it út. Doe wist noch gjin ien fan hwat.
Muoike woe ris sjen hwat foar keardel as dat wie. Sy gong der út, mar doe't se op 't lân kom, wie der net...
nl.verhalenbank.24349
D'r kwam bij iemand een toverheks. . . hokus, pokus uit staan brabbele. Toen lag die man rondom in de roze. En z'n hoofdpeluw zat vol kikvorse. Eve later ware de roze en de kikvorse weer weg. Want toen kwam de toverheks weer terug. Toen was de betovering verbroke.
nl.verhalenbank.72918
By de Skilige Piip sit in skat yn 'e groun. Dy kin der wol út, mar dan mat men krekt de wurden wite dy't der by opsein wurde matte. En dat wyt net ien. De man dy syn jild it west hat, dy mat dêr noch altyd omspûkje. Hy sit achterstefoar op in ezel.
nl.verhalenbank.21477
5.11. Het klaverblad van drie
In Wouw, was er zonen herkuul, zo van die mannen die rond gaan mee gewichten. Die was d'r mee bezig. Komt er een ouw vrouwken aan mee nen bussel klaver en die bleef staan. Ineens scheit ie er uit en hij gaat er henne: 'Moederke, gaat astublieft deur'.
'Oh', zegt ze, 'Ik mag zo goe kijken as een ander, de weg is van iedereen!'...
nl.verhalenbank.44444
Der wie in snikkefearder, dat wie Hindrik Haukes, dy hie syn snikke krekt nij opfervje litten. De snikke lei foar de wâl, en hy waerd net brûkt. Mar it eigenaerdige wie, dat der hyltyd opnij skrammen opkamen.
Dat koe neffens Hindrik Haukes allinne mar komme as er troch de slûs farde en dêr oanskaefde.
Hindrik Haukes woe witte hoe't it kaem en paste op. Hy...
nl.verhalenbank.20791
Yn Warten hie in man kear op kear de wurden heard: De tijd is verschenen, de man is er niet.
De dûmny fan Warten woe 't net leauwe.
Op in kear farde er mei om 't mei eigen earen to hearren. Hy stie achter op 'e skou, op 't skouhúske om 't mar sa goed mooglik hearre to kinnen. Doe liet de skipper dy't skoude, de boat mei in skok foarútsjitte, dat dûmny...
nl.verhalenbank.20398
Op 'e Burgumermar is it gebeurd dat in reedrider by 't winter, doe't er by in wek lâns ried, in stem hearde: "De tijd is verschenen, maar de man is der nog niet." Krekt letter ried der doe ien yn it wek en is dêr fordronken.
nl.verhalenbank.19843
Der stienen us guon by de âlde feart (= de Feanster feart, dy't fan Surhústerfean nei 't prinses Margriet-kan. giet), flak by de Harkema. Doe hearden se in stem. Dy kom út it wetter:
"De tiid is der wòl, de man is der net."
Fuort dêrnei kom der in man oanriden op 't hynder. Dy ried pardoes yn 'e feart en is fordronken.
nl.verhalenbank.22237
Heksn kun man ook leern. Was n keerl dichte bie de grenze, die dat doen kon. Zo wazzen er twei jonges, die dat ook van hum leerden. Toen ze t konden, wilden ze naar zien wienkelder toe. Nou hadden ze leerd, dat ze dan zeggen moestn: “Over bos en stroek.” Ze vergistn zuk en zeden: “Deur bos en stroek”.
En toen begunden ze te loopn; deur de bossen, dat heur...
nl.verhalenbank.44439
Alde Sije wenne by de Liuwepoel yn 'e Harkema.
Dy hie him oan 'e duvel forkocht. Hy wie mei in swarte kat trije kearen om 't tsjerkhôf hinne west en alle trije kearen hied er roppen: "Wie koopt er mijn kat voor een daalder?" Doe hied er in wikseldaelder krigen.
Alde Sije wie hielendal blau om 'e kop. Dat kaem fan 'e drank. Hy koe safolle drank keapje as...
nl.verhalenbank.22230
Der was een soldaat, dat was een bereden dragonder.
Die froeg om onderdak bij een boer. 't Was al laat. Dat worde him verskaft en toen kwam daar nòg een man, die kreeg óók onderdak.
Maar die soldaat fertroude 't saakje niet. Hy sei stikum tegen de boer: "Die man, dat lijkt mij een frou toe." En toe froeg-ie de boer of die ook appels had.
En toen gooide de...
nl.verhalenbank.20298
Us beppe (in Grinslânse) fortelde: Op it Westersân by Oldekerk yn Grinslân wennen trije âldfammen. Dat wienen tsjoensters. Sy woenen alle trije wol graech in man ha, mar sy krigen noait oansyk. Dat kaem omdat se de frije kúnst útoefenen.
Der wienen trije gereformearde âlderlingen, dy woenen wolris wite, hoefolle dêr fan oan wie; fan dy duvelskunsten. Dy...
nl.verhalenbank.19700
