Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Narrator Gender
't Wie yn 'e tiid dat de minsken nammen krigen.
Doe wie der ien, dy hie noch net in namme. 't Wie in lange fint, hy stuts wol in holle boven de oaren út. Hy sei: "Kom ik ek oan 'e beurt?"
Doe knikte ús leaven Hear, en omdat er oars neat as in holle sjen koe, sei er: "Ja, kop."
Doe miende dy fint dat dat syn namme wie en elkenien neamde him tonei Jakob.
nl.verhalenbank.20204
Der wie ris in man oan 't harjen. Doe woarde it ynienen roettsjuster en it hearde him sa ta dat it ek bot bigong to waeien. Mar it wienen oars net as protters, dêr't it sa tsjuster fan woardde en dêr't sa'n wyn troch ûntstie. De loft wie stiiffol protters. Doe smiet dy man mei de hammer nei ien fan dy protters. Mar doe koed er dy hammer net wer fine,...
nl.verhalenbank.12289
Der wie in man, dy hie syn siele forkocht oan 'e kweade. Mar hy hie de duvel to fiter hawn, dat doe't de duvel kom moest er sûnder siele wer fuort. Mar de duvel sei: "Ik wol dochs hwàt fan dy ha." En doe nom er de man syn skaed en dat rolle er op.
Sûnt wie dy man altyd sûnder skaed. Dat wie miskien noait útkom, mar op in kear stie er mei in rychje folk op...
nl.verhalenbank.12538
Us beppe wenne oan 'e Dwarsfeart to Drachten. Elke saterdei kom dêr in boerefrou lâns mei in wite mûtse op en in koer ûnder 'e earm. Der wenne ek noch in frou njonken beppe en dy har bern rekke net goed. It woe mar net wer opknappe, it bleau gammel. De man sei: "It kin wol bitsjoend wêze." Sy krigen it kessen út 'e widze, dêr't it bern yn lei en sy...
nl.verhalenbank.11555
Der wie ris in man, dy soe in beamke efterhûs poatsje. Hy oan it dollen en doe rekke er mei de lodde hwat hurds. Doe wie dat in pot en dy siet fol jild. Hy helle de pot yn 'e hûs. It jild burch er op.
Op in kear hied er it lid fan 'e pot op 'e tafel lizzen. Sa kaem de dokter deryn. Dy biseach it lid is en sei: "Hea, hwat is dat in aerdich lid. Dêr stiet...
nl.verhalenbank.11540
Op 'e Sumarreheide spoeken trije neakene froulju mei lang hier. Der wie in man dy moete harren. Hy roan hurd fuort, mar de froulju setten achter him oan en se woannen op him. Doe bigong er noch hurder to rinnen. Doe't er thús wie koed er net mear. Hy foel op in stoel del en it swit stroomde him as wetter by de holle del.
nl.verhalenbank.11550
Op in kear sieten wy allegear yn 'e keamer. It wie op in moarntiid. It wie o sok kâld waer en der wie net in minske bûten to sjen. Doe rattele der ynienen ien oan 'e foardoar om. Mar der wie net ien. Dy foardoar woarde noait brûkt. Ik sei: Dit hat hwat to bitsjutten. Myn man woarde ridlik gau dêrnei siik en dokter mast komme. Krekt njoggen dagen letter...
nl.verhalenbank.12307
Der wie in fanke, dat soe trouwe mei in roomske man. Sels wie se net rooms. Har heit wie hiel bot op dy trouwerij tsjin. Op 'e dei dat se trouwe soenen hied er in ein peal meinom. Dêr soed er ien fan harren mei deaslaen.
Underweis trof de pryster him. Dy soe it jonge pear trouwe.
"Man, jo binne wapene. Hwat sille jo?" frege de pryster. De man sei sa en...
nl.verhalenbank.11545
Op in kear wienen der twa greate grouwe, gewante keardels oan 't meanen by de Headammen.
De iene dat wie Piter Tjeerdsma, de oare dêr wyt ik de namme sa net mear fan. It wiene keardels as beammen. Sy soenen de jouns nei har tinte ta. Doe seagen se dêr de Lange-Sleatterman by de tinte stean. Hiel dúdlik. Sy binne doe gau weromgong en ha bûtendoar yn 't...
nl.verhalenbank.11553
Der wie in man dy woe wite of it koe, dat wetter yn wyn foroare woarde. Hy hie wetter foar him stean. It wie krysttiid. To middernacht, om tolve ûre krige er antwurd:
Heden is het water wijn,
maar nu neemt het leven een eind.
Doe't se by him kommen wie de man overleden.
nl.verhalenbank.11546
Hwat men tidens de gong nei 't tsjerkhôf by in bigraffenis it earste tsjinkomt, dat sil it earst yn jins famylje stjerre. Komt men in man tsjin, dan stjert der yn jins famylje in man, is it in frou, dan in frou, is it in bern, dan in bern.
nl.verhalenbank.11521
Sterke Hearke hie in dochter, dy hiet fan Rixt. Dy wie o sa sterk, mar dat woe se net rjocht wêze. Hwant se wie bang, dat se dan net in man krije soe.
Sy tsjinne by in boer. Op in kear hâldde in kloftsje jongfolk in wedstryd: Hwa't in earnamer fol wetter om 'e skuorre hinne drage koe. Rixt wie der ek by. Sy nom de earnamerfol wetter yn 'e iene hân. Nou...
nl.verhalenbank.12217
Der is my us forteld, der wenne ergens in jonge dy weide de skiep. In herdersjonge. De namme fan it plats is my ûntsketten, mar dat komt my wol us wer yn 't sin. Dy herdersjonge makke us in tjerske yn 't lyts, dy wie seldsume moai. Hy wie der sa wiis mei, dat hy liet him oan net ien sjen. Mar doe kom der in man by him dy ûntfytmanne him dat prachtige ding...
nl.verhalenbank.23354
Op 'e Tike hearden wy op in snein tige dúdlik guon timmerjen yn in âld hûs, dat tsjin uzes oer stie. Mar soks wie ûnmooglik, hwant de man, dy't yn dat hûs wenne, roan op 'e wei om.
Mar in skoftsje letter woarde datselde hûs fortimmere. It hat dus foartsjirmerij west.
nl.verhalenbank.15802
Yn Houtigehage wenne in âld man, dy sei op in kear: "Noch noait haw ik sa hwat raers sjoen. Se sloegen dêr freeslik yn elkoar om. It giet dêr wol sa bot op in skoppen en traepjen en fjochtsjen, mar it wûndere is, dat de iene fijân oan 'e ein de oare de hân jowt. Ik seach it tusken dy twa huzen troch. Ja, dy huzen binne der ek al net mear."
Letter kaem op...
nl.verhalenbank.11537
Yn Oerterp wenne in boeredochter. Dy rekke der út to tsjinjen by in dûmnysmefrou yn Ljouwert.
Sy hie dêr in bêst plak. Op in kear wie 't Ljouter merke. Doe stie dêr in tinte, dêr wie in toverspegel yn. Dêr koenen se de takomst yn sjen. Doe't dy boeredochter dêr foar kom to stean, seach se ien, dy koe se wol. Dat wie Ruerd Planting. Doe't se him seach,...
nl.verhalenbank.12210
Yn Burgum hat alris in man syn wiif formoarde. De frou hie in biblette hân tsjin 'e muorre oanset en de taesten fan it bloed bleauwen sûnt altyd op 'e muorre sitten. Dy wienen der mei gjin bjinnen ôf to krijen.
nl.verhalenbank.12198
Us heit wie yn 'e ûngetiid by in boer yn Goaijingeahuzen. Dêr wie ek in feint, dy hiet fan Jetse. 't Wie sahwat yn 1905.
Jetse hie altyd in soad lêst fan 'e nachtmerjes.
"By de jounsbrogge," sei heit, "as wy mei de hannen gear sieten en efkes troch de fingers hinne seagen, dan seagen wy de nachtmerje der wol ynkommen.
De feint waerd bleek en mitrich en...
nl.verhalenbank.11485
Hindrik Houwink biwearde dat er foar de duvel net bang wie. Froeger hat er in protte fé hawn, mar troch de longsykte rekke er út syn fé wei en waerd keutelboer.
Op in kear wied er op 'e Hearrewei.
Doe waerd er samar optild en oer in greate beamwâl hinnesmiten. Beide skonken rekken stikken. De man hat noait wer rinne kind. Hy krûpte tonei altyd.
nl.verhalenbank.11532
Der siet in faem ûnder in koe to melken. Doe kom der in skipper oan, dy hie toarst.
"Mei 'k ek hwat molke ha?" frege er de faem.
"Né", wie 't antwurd.
Mar doe kearde de koe him om en sei: "Jow dy man hwat molke to drinken." (It wie de skipper, dy't dat sei; dy koe bûksprekke)
De faem woarde ôfgryslike kjel en joech de man molke.
nl.verhalenbank.20868
