Datasets - ISEBEL

Der hat hjir yn 'e Harkema in man west, dat wie in sekere Schievink. Dy roan us mei ien op. Doomny en mefrou roannen der achteroan. Doomny sei tsjin har: "Hwa't dêr njonken dy man rint, wyt ik net." Doe sei Schievink: "O, dat is de duvel, dy't njonken my is." Doe is de duvel yn 'e wâl flein.

nl.verhalenbank.25803

In nachtmerje is in frommeske, ien fan sawn dochters, as se op elkoar folgje. Sy komme troch 't slotsgat yn 'e hûs, Der wie in boer, dy hie in hynder, dat woarde faek troch de nachtmerje biriden. Dêr hie 't dier gâns hinder fan. Doe struide de boer it hynder ris in kear moal op 'e rêch. Doe koe de nachtmerje der net wer ôf komme. De oare moarns siet se...

bed

nl.verhalenbank.23532

By ús beppe wie ien fan 'e bern bitsjoend. Pake gong nei Wopke ta to Kûkherne. Wopke frege of pake wol hurd rinne koe. "Jawol," hie pake sein, "'k ha nije klompen oan." Wopke joech pake guod mei. Doe gong pake troch in stik lân mei beesten. Dy sieten allegear achter pake oan. Pake rinne om 't leven. Hy rekke yn 'e sleat en de beesten der boven. Mar hy kom...

nl.verhalenbank.23915

Op in nacht hearde heit timmerjen en klopjen. Hy gong der ôf en nei de jonges ta. Hy sei: "Hwat wie dat? Hwat dogge jimme?" Mar de jonges leinen to sliepen, der wie alhielendal neat. Doe't heit op bêd gong bigong it timmerjen en sa wer opnij. Letter is 't hûs fan binnen fortimmere woarn. 't Gebeurde yn 'e Smoarhoeke yn 'e Harkema.

geluid

nl.verhalenbank.23518

Op 'e Tille wenne Reid Keuning. Hy koe soldaetsjes ta de hurddobbe útkomme litte. Hy wie fytsmakker en wenne allinnich.

fietsenmaker

nl.verhalenbank.23524

Us pake moest der nachts altyd ôf om hwat to sjen. Hy tsjinne by in boer. Doe seinen se op in kear: "Wy sille him fannacht wol ha. Hy komt der net ôf." Doe setten se allegear sekken mei rogge foar syn bêd. Se seinen: "Nou kin hy der net ôfkomme." En dat wìe èk sa. De oare moarns hellen se de sekken der wei. Mar doe't pake der ôf kom, doe wied er blau. Hy...

arbeider

nl.verhalenbank.21455

De koe fan Oedze Willem (Stienstra) hat er ek bitsjoend. It dier wie sa bang foar him, as hy dêr lâns kom en de koe seach him, dan raesde er it út. Oedze Willem syn bargen hat er deatsjoend. Sy woarden earst hielendal blau en doe stoaren se.

angst

nl.verhalenbank.23530

Mike Ruerd (= R. v.d. Veen) wie timmerman. 't Wie in rûch man. Op in joun kom er fan 't wurk werom. Hy soe wer nei de Harkema ta en roan de Skeltepaden lâns. It bakje mei timmerark hied er oer 't skouder. Doe kom der him in wite juffer opside. Ruerd sei, hja moest by him weigean, hwant hy woe net mei har huorkje. Doe hie dy wite juffer him pakt en oer de...

avond

nl.verhalenbank.23525

Wibe Alma siet in kear yn 'e gefangenis. Dêr hat er wol folle faker yn sitten. Hy moest trouwe mei Griet, mar dy woed er net ha. Doe't er syn tiid yn 'e gefangenis útsitten hie, kom er thús. Doe seach er Griet yn 'e hûs stean. Tominsten dat miende er. Hy soe har in lawibes jaen, hwant hy woe har net ha. Hy kom op har ta en sei: "Bistû dat, Griet?" Mar doe...

gevangenis

nl.verhalenbank.21451

Wibe Alma miende dat Griet yn 't sângat siet en doe wie 't de kweade. (Hy hie doe forkearing mei Griet) De kweade hie skattere krekt as in ekster. Wibe is ek al us in kear smiten woarn by de lange Wyk. Hy woarde samar oer 't wetter hinnesmiten.

duivel

nl.verhalenbank.23913

Knjillis Det (= Detsje de Haan, frou fan Knjillis Alma) wie yn har jonge jierren in raren. Yn 't earst fan har trouwen gong 't dêr altyd op in kaertspyljen en in sûpen. Dan die Det dapper mei. Mar doe't se in bern ha moest, krige se in famke, dat hie allegear skoppens en azen en klavers om 't gesicht. It wie wol sa'n raer berntsje; ús mem hat der hinne...

aas

nl.verhalenbank.29379

In omkesizzer fan Sterke Hearke, Egbert Witteveen, fan Harkema hie ek hiel hwat yn 'e bouten. Hy wie yn 'e haeijing west achter Ljouwert. De sinten hied er by him yn 'e knikkert. Fan Ljouwert roan er de greate strjitwei del en hy wie sahwat oan Quatrebras ta, doe moete er in ploechje fan trije man. Hastû der op út west? Jongeja. Yn 'e haeijing. Ja, yn 'e...

beroven

nl.verhalenbank.12311

Rinse de Wind wie in hiele raren. Hy wenne yn 'e Harkema. It wie in earsten fjochtersbaes en hy flokte as in ketter. Doe't er it ris wer in kear raer dien hie, wie der in grouwe houn dy't him thús brochte. Dat wie de duvel sels.

achtervolgen

nl.verhalenbank.29378

Minse Griper liet soldaetsjes ta de hurddobbe útkomme. Dy marsjearden oer de flier. Hy liet ek wol ris in flesse drank komme. Hy stjûrde skoppenboer fuort. It earste romerfol drank smiet er oer 't linkerskouder hinne. Dat wie foar de duvel.

drank

nl.verhalenbank.25797

Alde Sije hie him oan 'e duvel forkocht. Hy wenne yn Houtigehage. As er sinten ha moest, dan krige er se.

duivel

nl.verhalenbank.25807

By de brêge fan Readskuorre ha de minsken ris in stem heard dy't út 'e feart weikom: "De tijd is verstreken, en de man is der niet." Fuort dêrnei is Japik Schorsje dêr fordronken yn 'e kolk.

brug

nl.verhalenbank.23523

Sytse Jager wie in kear oan 't kuijerjen. Hy roan tusken in stik of hwat oaren yn. Doe woarde hy dêr samar tusken wei nom en oer de dyk hinne smiten. Dat wie it wurk fan 'e duvel, seinen se.

nl.verhalenbank.23912

Wy hienen in pake dy hiet fan Wibe. Op in joun kom er thús, doe hie der in houn foar de strjitte stien. Krekt foar de doar. Pake moest der troch. Hy hie in stok by him. Der hied er mei houd nei de houn, mar de houn wykte net. Hy hie hyltyd de tosken mar sjen litten en de stokslaggen hied er op 'e tosken ôfkeard. Sa gau as pake yn 'e hûs komme koe, die er...

angst

nl.verhalenbank.22302

Doe't Hindrik Holthuis noch jong wie joech er om God noch syn gebot. Hy hie de gek mei alle godstsjinst. As feint soed er us nei de froulju ta. Hy roan de Bopperein fan 't Wytfean del. Se hienen tsjin him sein dat it dêr spoeke. Mar Hindrik hie sein: "Ik bin foar gjin sawn duvels bang!" Der stienen roggehokken op it lân, dêr't er lâns moast. Hindrik seach...

nl.verhalenbank.21233

Berkeley

Meertens Institute

Sagnagrunnur