Datasets - ISEBEL

Ik haw us fortellen heard oer in sterke Ynse. Hy wie oan 't ploegjen. Der kom in man, dy frege him: "Kenne jo my fortelle, hwer't Ynse wennet?" Ynse hie de ploege optild en der mei wiisd en sein: "Dêr wennet er." Ik haw dit yn Oerterp heard. Ynse mat yn Bakkefean wenne ha.

arbeider

nl.verhalenbank.23801

Taeke hut (= T. Alma) fan 'e Harkema kom by nacht us in lyts hountsje tsjin. "Astû godfordomme fan 'e duvel biste, dan wol ik mei dy slaen", sei er tsjin 't hountsje. Doe pakte dat hountsje him; dat wie ynienen in keardel woarn. En dy hat Taeke bûnt en blau houd. Taeke hie der swart útsjoen. Dy keardel, dat wie de duvel.

duivel

nl.verhalenbank.26113

Hjir dwarsoer hat in hutte stien, dat wie net mear as in foech keet. Dêr wenne in âld minske yn. Dat âld-minske kom to forstjerren. Dêr koe net in wein op 't hiem komme, hwant der roan allinne mar in smel fuotpaedtsje nei de dwarsreed ta. Doe moest de kiste fan 'e hoeke nei dy keet ta droegen wurde. Us buorman passearde de jouns fan tofoaren, doe wie 't...

dood

nl.verhalenbank.34517

Heit syn broer Geartom soe by in boer yn Grinslân yn 't wurk. De nachts soed er yn 'e skuorre sliepe. Doe't it tiid wie om him del to jaen soed er de skuorredoarren ticht dwaen. Doe sei de boer tsjin him: "Né, dy doarren matte jo net ticht dwaen, dy binne moarn dòch iepen." Geart-om sei: "Leauwe jo dêr dan oan?" Doe't de boer fuort wie die Geart-om de...

nl.verhalenbank.33278

Op it Heechsân yn Eastemar stie de pleats fan Tsjerk-om en Piter-om. In wike foardat dy pleats opbrând is seach ien fan 't Heechsân him yn 'e nacht yn 'e brân stean. Dat wie foartsjirmerij.

afbranden

nl.verhalenbank.31309

Der wie in frou, dy hie in gouden skonk. Hja sei: "As ik der us ôf kom to reitsjen, dan wol ik dy skonk by my hâlde. Dan meije jimme dy der net ôfhelje." Dat biloofden se har, mar doe't hja stoar, hâldde de man him net oan syn wurd. Hy nom de skonk der àl ôf en it minske kom sûnder gouden skonk yn it graef. Doe't se ien dei op 't tsjerkhôf lein hie, kom...

nl.verhalenbank.23719

Anders Potsje (= A. Reitsma) fan Jistrum koe de huzaren ta de hurddobbe út marsjeare litte.

haardkuil

nl.verhalenbank.34503

Der wienen froeger fan dy stille kroechjes op 'e Boelensloane. Snein-to-jouns sette it jongfolk dêr op ta. Sa wie der ek ien, dêr spile Lammert Dalstra altyd op 'e âlde harmoanika. Der dânse it jongfolk altyd by. Lammert hie mar ien hân. De oare wie in knûstje, dy wie miswoechsen. Op in joun sei 't jongfolk: "Lammert, nou mast ris even spylje: - Daar...

angst

nl.verhalenbank.26107

Heit gong der jouns wol gauris út, dan seach er nei de stjerren. It gebeurde dan wol us, dat er allegear ljochten oan 'e loft gewaer woarde. Dat binne letter de ljochten (strjitlampen) oan 'e wei woarn.

lantaarn

nl.verhalenbank.23057

Greate Pier wie ris in kear oan it ploeijen op in stik groun. Doe kaem der in man by him yn 't lân, dy frege him: "Kinne jo my soms ek sizze, hwer't hjir ergens greate Pier wennet?" "Jawol", sei Pier, sjoch, hjir stiet er. En doe pakte er de ploege beet, dy't er optilde en wiisde dêr syn hûs mei oan en hy sei: "Sjoch, dêr wennet er."

aanwijzen

nl.verhalenbank.37744

Sterke Hearke wie noch in jonge, fortelde heit. Doe wied er us in kear op 't Fean (= Surhústerfean). Doe wienen dêr in stik of hwat mannen, dy losten in wein. Der leinen dikke beammen op 'e wein en dy leinen se iene foar ien op 'e groun. Dêr stie Hearke by to sjen. Doe gongen dy lju yn 'e herberch en kochten in buorrel, mar sy nommen Hearke net mei. Doe't...

alleen

nl.verhalenbank.23731

It gebeurde froeger us dat Wytse de Wind bitsjoend rekke. Doe moest er in pod yn 't skelkje ha en dy by him drage, krekt salang oant dy fordroege wie. Alle Tet hie him bitsjoend.

betoverd

nl.verhalenbank.21132

Ien hjirwei kaem ris in kear út 'e herberch. Underweis nei hûs ta woard er samar fan 'e wei ôf yn 'e sleat smiten. Hy sei: "Bliksem, doch dat noch ris." Doe gebeurde 't wer. "Noch ris", sei er. En wer woarde er yn 'e feart smiten. Mar doe doarst er it net wer to freegjen, hwant doe wist er dat it de duvel wie.

nl.verhalenbank.28116

Greate Hearke wenne yn Aldegea. Hy wie ôfgryslike sterk. Syn eigenlike namme wie Hearke Douma. Hy wie us in kear oan 't ploeijen. Hy roan achter de ploeg. Doe kom der in man oan, dy frege hwer't greate Hearke wenne. "Hjir stiet er", sei Hearke en sloech mei de fûst op 't boarst. "En dêr wennet er", sei er, en doe krige er de ploege mei de oare hân beet en...

arbeid

nl.verhalenbank.23043

In nachtmerje kin troch in hiel lyts gatsje. Us Hindrikom en syn broer en noch in pear ha ris meielkoar to apelstellen west by in boer. Doe woarden se troch de plysje attrapearre en kommen yn 'e gefangenis. Hindrikom hie dêr yn 'e sel alle nachten in nachtmerje. Doe ûntdekte er dat der in gatsje yn 't rútsje siet. Hy frege as dat ticht makke wurde mocht....

agent

nl.verhalenbank.19320

Sterke Fije fan Burgum loek de laden boereweinen krekt sa maklik as in hynder.

boerenwagen

nl.verhalenbank.16775

't Wie yn 'e oarloch. Greate Pier wie op it lân oan 't ploegjen. Doe kom der in man by him op 't lân, dy moest by Greate Pier wêze. "Witte jo hwer't er wennet?" frege er. Doe nom Pier de ploech fan 'e groun en sei: "Dêr wennet er, hjir stiet er."

grond

nl.verhalenbank.37977

Ik ha mei in man wurke op 'e flaeksfabryk yn Bedum. Dy man kaem fan Twizelerheide. Hy fortelde my, hy fytste us op in saterdeijoune nei hûs ta. Hy fytste midden op 'e wei en wie sahwat yn Twizelerheide by de âlde staetsskoalle, doe woarde er samar mei fyts en al optild, sa sweefde er troch de loft en waerd pardoes op 'e kop yn 'e sleat smiten. Der wie net...

arbeid

nl.verhalenbank.19334

Heit kom ris by in âld man op 'e Harste, dy't siik wie. Hoe giet it? frege heit. It komt net goed. Ei, dat falt wol hwat ta, net? Né jonge, dat falt net ta, sei de âld-man. Myn dagen binne teld. De stienûle hat ta de skoarstien ynroppen "In deze maand zult gij sterven." Dyselde moanne ìs er ek stoarn.

dag

nl.verhalenbank.12261

Alde Freark Prûk woarde ek wol neamd de duvel fan Earnewâld. Doe't er tachtich wie is er nei Amerika forhuze.

bijnaam

nl.verhalenbank.24923

Berkeley

Meertens Institute

Sagnagrunnur